4e elftal trekt overwinning over de streep.

Vrijdagavond op het jaarlijkse 10 over Rood toernooi in Café de Kruk bleek dat, ondanks dat het een kroegsport is, ook hier het balgevoel bij velen van ons ontbrak. Tijmen, Pieter en Willem wisten zich wel te plaatsen voor de kwartfinale, laatstgenoemde heeft daar dan ook wel een neusje voor. Dat kreeg die nacht nog een vervolg met ‘wie zijn neus schendt schendt zijn aangezicht’, wat volgens Willem weer kwam door de staat waarin onze wegen zich verkeren door de revitalisering van de dorpskern, maar een geluk bij een ‘ongeluk’ zondagmorgen stonden eindelijk eens alle neuzen dezelfde kant op.

Jordi had problemen van een hele andere orde dit weekend, die had zich namelijk op een zeer pijnlijke manier een oor aan laten naaien. Voordat we deze zondag de wei in konden moesten we eerst nog een ander probleem tackelen. Doelman Bjorn had ons namelijk onbedoeld in de problemen gebracht door zich zaterdags ziek te melden. Nadat een hele rits ‘echte’ doelmannen bedankt hadden voor deze positie, blijkbaar hadden ze ons wel eens zien spelen, zat er niets anders op dan de vervanger in eigen gelederen te zoeken.  Jeffrey bood zich aan, maar volgens Willem was hij slechts 14^e keus en gelukkig voor hem kwam daar plots toch nog een appje uit onverwachte hoek. Bassie, al dan niet onder invloed, zag zichzelf deze zondagmorgen wel als doelman fungeren. Nu snap ik dat het vervangen van een doelman altijd een heikel punt is, kijk naar PSV, maar om dan maar de allerkleinste in het doel te zetten getuigd nou ook weer niet van veel voetbalinzicht. Onze vaste invaller doelman Lars van Berg en Dal liet Bassie, die inmiddels al heel veel spijt van zijn appje had,  tot zondagmorgen nog even peentjes zweten om hem vervolgens te verlossen van zijn taak als doelman, als tegenprestatie moest Bassie wel vlaggen.  Nadat de mist langzaam was opgetrokken en het zonnetje lichtjes tevoorschijn kwam moesten we om 12:00 aantreden in Didam tegen DVC’26 7.  Opnieuw zonder Bronkie die drukdoende is bij FC Twente (“ik hoal van mien wark, ik kan d’r uurn noar kiekn”) en ook weer zonder Nelis , die op zijn beurt drukdoende is met het verkopen van kerstbomen maar daar is hij dan ook heel goed in.

In het eerste deel van de wedstrijd was er weinig spektakel te zien en grossierde beide ploegen in slechte passes en veel balverlies.  Het duurde tot de 23^e minuut toen de Giese bank wakker schrok toen Sven een vrije trap van net buiten de zestien feilloos hard en zuiver rechts langs de keeper binnen knalde  (0-1).  De tegenstander bleek echter in de persoon van de aanvoerder ook een specialist te hebben.  Hij schoot een vrije trap hard, laag en zuiver in de uiterste rechterhoek binnen (1-1).  Niet veel later kwamen we zelfs op achterstand toen onze verdediging de bal maar niet uit de eigen doelmond kreeg en een schot wat ongelukkig door Roel van richting werd veranderd (2-1). Jordi moest met pijnlijke ribben naar de kant, hij keek dan ook alsof hij zijn laatste oortje versnoept had, voor hem in de plaats kwam Rinus en dat zou niet zonder gevolgen blijven.  Eerst pikte hij zelf de achterhoede van DVC de bal af om vervolgens alleen voor de doelman de bal met de binnenkant koel en uiterst nauwkeurig in de verre hoek te plaatsen (2-2).

Al snel in de 2^e helft ontsnapte Sven aan een gele kaart na een vieze overtreding, het slachtoffer was liever eerder gewisseld omdat hij nog moest leren die middag maar daar heeft hij de komende weken dus ruim de tijd voor. De inmiddels ingevallen Bassie kreeg een riante mogelijkheid om GSV op voorsprong te zetten, maar hij kopte een perfecte voorzet van Jelle hoog over. Even later kreeg één van de tegenstanders na een forse tackle op Lietie wel een gele kaart, niet terecht trouwens daar hij wel vol de bal speelde.  GSV maakte direct gebruik van dit overtal, want uit de daaruit voortkomende vrije trap kopte Willem, onze eigen Seun of God, beheerst binnen (2-3).  De voorsprong duurde niet lang want de aanvoerder van DVC mocht net buiten de zestien weer aanleggen voor een vrije trap en ook nu schoot hij de bal op prachtige wijze achter de kansloze Lars (3-3). Even later kwamen we goed weg toen de scheidsrechter slechts een hoekschop gaf nadat de bal bij een voorzet via een hooggeheven arm van Willem, die zich ruim binnen het zestienmetergebied bevond,  over de achterlijn ging. Echter het hoogtepunt van de wedstrijd kwam  van Rinus en daar heeft hij, maar zeker ook wij heel wat seizoenen op moeten wachten.  Hij kreeg op rechts de bal aangespeeld en zag de doelman iets te ver voor zijn doel staan ( heeft dat laseren toch geholpen) en vanaf 50 meter nam hij de bal op zijn pantoffel en lepelde zo de bal over de verbouwereerde doelman (3-4).  DVC drong nog aan en was het een tijdje lang billen knijpen, maar uiteindelijk trok GSV de overwinning toch nog over de streep.