JO8-1 pakt op vechtlust en inzet een punt, na een dramatische start

Na twee mooie zaterdagen was het vandaag een frisse ochtend. Een uitwedstrijd tegen Loil stond er op het programma. Die net als wij de eerste twee wedstrijden winnend hebben afgesloten. Kortom allemaal mooie ingrediënten voor een heuse topper.

De laatste weken staan wij bekend als niet de beste starters aan een wedstrijd. Ook vandaag ontkomen wij er niet aan. Al maakten we het vandaag wel heel erg bont in het eerste deel van de eerste helft. Nadat we al een waarschuwing hadden gekregen van de keeper dat hij ver kon uittrappen, stonden wij op het veld iets te ver voor onze goal en verdween de houdbare bal toch in onze doel. Het startsein van een opstart dip want niet veel later gaven wij de aanvaller alle tijd en ruimte om de bal snoeihard in de hoek te knallen (2-0). De ellende wordt nog erger als bij een intrap wij aan het slapen zijn, en de slimme speler van Loil snel in dribbelt en de bal in de winkelhaak jaagt (3-0). Dat moet (en we kunnen) beter. Vlak voor de time-out konden wij wat terug doen door een afstandsschot van Finn (3-1). De boel wakker schudden en simpele foutjes niet meer laten gebeuren en er tegenaan. Dat werd opgepakt maar het ging vandaag allemaal niet vanzelf, dus moest er veel inzet worden getoond. Kansen op de aansluitingstreffer hadden wij zeker door Yari, Mace maar het ontbrak ook aan enig geluk in de afronding. Het werd langzaam wat beter aan GSV zijde en dat werd op slag van rust beloond door het mooiste doelpunt van de ochtend van Finn die de bal via de zijlijn in kruising schoot. Ondanks de mindere eerste helft is er met een 3-2 achterstand alles voor te spelen.

In de rust afgesproken als het even niet lukt dat wij er 120% inzet tegenover zetten om Loil aan het wankelen te krijgen. Met Jayvanni en Teun als aanjagers werd de verdediging van Loil onder druk gezet. Helaas incasseerde wij een ongelukkig moment, een voorzet via de zijlijn werd onhoudbaar voor Milo in eigen doel geschoten en zo werd de uitdaging alsmaar moeilijker (4-2). Het mooie wat daarna gebeurde is dat vanaf dat moment kan zien hoe erg het team gegroeid is in vastberadenheid. Voor de winterstop zouden wij geknakt zijn na zo’n tegenslag en als het niet wilde werd er snel opgegeven. Maar in deze fase van het seizoen zet dit team zich heel knap over de tegenslag heen en gaat het nog een stapje extra zetten op inzet en als team. Want we accepteren hoe moeilijk dat ook is elkaars fouten ook al loopt het vandaag niet zoals het zal moeten. Die ochtenden heb je er weleens tussen zitten. Terug naar de wedstrijd want er kwam eenrichtingsverkeer richting het doel van Loil. Vlak voor de time-out een schot van Mace werd in eerste instantie weer gestopt door de keeper maar onze stormram Jayvanni was er als de kippen bij om in de rebound de aansluitingstreffer te scoren (4-3). In de time-out ruilde Milo, die een poosje niets meer te doen had en het koud begon te krijgen, zijn keeperstenue met Ethan. Volle bak druk de laatste tien minuten voor in ieder geval de gelijkmaker. Die kwam er uiteindelijk ook want een hoge bal van achteruit viel tussen de verdediging en keeper van Loil en het was Jayvanni die met een uiterste sliding als eerste bij de bal was en de bal achter de doelman werkte. We probeerde in de laatste drie minuten nog wel stiekem de volle buit te stelen maar eerlijk moet gezegd worden dat het gelijkspel een eerlijke afspiegeling is tegen een van de beste tegenstanders in de competitie. Toch een knap resultaat na een 3-0 en 4-2 achterstand een punt eruit halen.

Al met al een klasse hoger voetballen en dan de eerste drie wedstrijden 2x winnen en 1x gelijkspelen is wel een start om trots te zijn. De komende drie zaterdagen zijn we vrij door de meivakantie. Daarna volgen nog twee wedstrijden dit seizoen. Wie weet waar het eindigt.