Ook zonder Willem zet 4e elftal zegereeks voort

Afgelopen zondag stond voor het 4^e elftal de derde wedstrijd in een week op het programma en die duurbetaalde profs maar zeuren dat ze zo zwaar belast worden. Op Yannick na moet de rest van ons ook nog eens de hele week hard werken, geen wonder dat dat zondags dan niet altijd meer lukt. Het 3^e elftal zat deze zondag wat krap in de spelers waardoor Willem zelf besloot om bij hen aan te sluiten, waardoor hij in één klap twee elftallen en Kees een groot plezier deed. Dat leverde wel een probleem op, want hij had nu geen opstelling voor ons elftal gemaakt. Lars vond dat dit erg slecht gecommuniceerd was, waarop de reactie van Willem volgde; “Dus jullie vinden dat er slecht gecommuniceerd wordt? Waarom weet ik daar niets van?”

Lars over the Hill nam maar al te graag de taken van hem over, die denkt tenslotte al jaren dat hij dat veel beter kan. Nadat de opstelling bekend gemaakt was, die volgens Witheet niet veel anders was dan anders, kon de warming-up beginnen, die we de laatste weken niet zonder kleerscheuren doorkomen. Ook vandaag niet, want Bassie moest met hamstring klachten meteen afhaken en Jarik viel bij het warmlopen vanzelf al aan de grond, maar kon gelukkig wel spelen. Kees had deze week kramp in zijn vinger gehad, dat heeft hij zondags in het veld ook wel eens, dan gaat het meestal om zijn middelvinger die hij niet meer kan buigen als hij door Willem wordt toegesproken. Lars nam geen enkel risico en zette Kees op de bank en gaf de voorkeur aan zijn paar jaar  jongere tweelingbroer Teun als linksback. Gelukkig voor ons oogde doelman Baco Ari deze ochtend redelijk uitgeslapen, hij was dan ook al om 04:00 thuis. Terwijl de laatste weken Michiels concurrenten voor de titel ‘topscorer van het seizoen’ Jarik en notabene Yannick de ene na de ander kans verzilveren, lijdt Michiel aan het Giménez syndroom en hikt al een tijdje tegen een doelpunt aan. Ook vandaag waren er weer legio kansen voor hem, maar de teller, ik verklap het maar vast, bleef weer op nul. Nadat de door GSV’38 aangewezen scheidsrechter voor de aanvang van de wedstrijd zorgde, bleek al snel dat dit een stevig potje voetbal zou worden. GSV kwam zelf ook goed en fel uit de startblokken, maar had het vizier nog niet op scherp. Zo schoot Jarik na een corner de bal snoeihard, maar veel te hoog richting de N338.  Een door Bram veel gebruikte lange en hoge voor de pot bal werd door Michiel te zwak ingekopt om de doelman te kunnen verrassen. Na een goede pass van Sven kon Michiel vanaf de rechterkant vrij op het doel af, koos natuurlijk niet voor een voorzet, maar schoot zelf te gehaast naast. Nelus had in de zestien een ingenieus hakballetje op Donny die daardoor vrij voor kon geven, waar Michiel net een seconde te laat kwam om de bal binnen te kunnen glijden. Uiteindelijk kregen we dan toch waar we al recht op hadden, Michiel vond Nelus die wist op zijn beurt Twan te bereiken wiens schot nog werd gekeerd door de doelman, echter de rebound werd door Jarik laag en via de binnenkant paal binnengeschoten (1-0). Een paar minuten later leken we al op rozen te zitten, want na een corner was het Nelus wiens kopbal via het kale hoofd van de laatste man van DVC achter de doelman verdween (2-0). Die laatste man had sowieso zijn dag niet, want een paar minuten later probeerde hij een bal af te schermen om deze over de achterlijn te laten lopen, maar kende toen de reputatie van Donny nog niet, daar kwam hij wel op een zeer pijnlijke manier achter. Donny maaide hem achter de achterlijn compleet ondersteboven, maar volgens Donny zelf kwam dat doordat hij uitgleed. Daar heeft hij de laatste tijd dan wel veel last van. Baco Ari zorgde voor rust nog voor een schrikmoment toen hij een terugspeelbal van Bram zag komen en voor de zekerheid lang nadacht om vervolgens toch iets stoms te doen. Hij raakte de bal maar half, maar dat was nog net voldoende om met een sliding de linksbuiten van DVC van een tegentreffer af te houden.

In de opvallend rustige rust werden de nodige omzettingen voor de tweede helft gedaan. Jarik had wat pijntjes, maar moest van Lars nog even door de knoop heen bijten. Roel, ook na rust ingevallen, kwam eigenlijk de achterhoede versterken, maar was bijna direct trefzeker met een afstandsschot. Een schot van Nelus, na een goede actie van Michiel, werd nog net geblokt, maar na een kwartier in de tweede helft was daar eindelijk de bevrijdende treffer. Nelus vond Twan, die koeltjes om de keeper pingelde en de bal binnenschoot (3-0).  Deze geruststellende voorsprong was een mooi moment voor Witheet om de arena te verlaten en zich met belangrijkere zaken bezig te houden. Terwijl hij richting Utrecht ging wist het 4^e elftal zich nog flink in de nesten te werken. DVC wist zelfs terug te komen tot 3-2 en nadat Nelus ook nog eens geel en dus een tien minuten tijdstraf pakte, leek er zelfs even een echte Remontada voor onze tegenstander in het verschiet. Gelukkig zorgden Yannick (het geluk blijft hem achtervolgen) en Donny voor bevrijdende treffers en de uiteindelijk 5-2 eindstand en de zevende overwinning op rij. Volgende week een weekje vrij, die zondag erop spelen we weer thuis, dan tegen SDZZ 4. Hoeven we eindelijk een keertje niet te werken tijdens Bevrijdingsdag, moeten we voetballen!