5e elftal wint laatste competitiewedstrijd, ondanks eerste treffer Silly Velz.  

2^e pinksterdag nam het 5^e elftal het, in de laatste thuiswedstrijd van dit seizoen, op tegen de rood zwarten uit Arnhem, VDZ 7. Beiden teams hadden daar duidelijk geen zin meer in en snakten al langer naar het einde van het seizoen. Niet raar dan ook dat deze wedstrijd in een 1-1 gelijkspel eindigde en niet om aan te zien was en gelukkig deed dat niemand dan ook. Het eigen doelpunt van VDZ was weer een meevaller voor Jordi, want eigen doelpunten van een tegenstander worden op zijn conto geschreven en inmiddels is hij met een flinke opmars bezig in de topscorerslijst. Deze 2^e pinksterdag hadden we een recordopkomst aan spelers en dat had waarschijnlijk te maken met het feit dat we deze dag onze goed gevulde kas leeg gingen drinken/eten. In een wel erg lange speech van aanvoerder Twan werd Ankie bedankt voor het wassen van de tenues en kreeg ze daarvoor een leuke attentie overhandigd.  Lars kreeg uit handen van Willem de prijs voor langzaamste speler van dit seizoen, een door Willem zelf gekleide slak. Velen vrezen dat Lars deze prijs de aankomende seizoenen met succes gaat verdedigen. Tevens mocht hij een zwembandje in ontvangst nemen, dit ter compensatie aangezien Willem hem gaandeweg het seizoen de  aanvoerdersband ontnomen had. Kantinebaas Geert had zoals altijd voor broodjes kroket en frikandel gezorgd en zo konden we met een goed gevulde maag vervolgens aan de  jeu de boules competitie meedoen die Willem effe snel in elkaar geflanst had. Voor sommige spelers was dit de eerste en vermoedelijk laatste kennismaking met het hoofdveld van GSV én met een sport waar ze misschien wel het niveau kelderklasse kunnen ontstijgen.  Het bleek al snel dat we ook in deze B-sport afgetroefd werden, notabene door onze wasvrouw Ankie. Onze zoektocht naar een geschikte sport voor Rinus gaat dus nog even door. Na een optreden van Silly Velz, muzikaal begeleid door Baco Ari, werd het de hoogste tijd om nog even een bezoek aan de Schutterij te brengen waar het Molenweekend gevierd werd. Zo werd er nog even lekker doorgezakt en duurde het nog wel een tijdje voordat Witheet de kas tot op de laatste cent geleegd had.

Eem mooi einde van het seizoen zou je zeggen, maar dat was het helaas niet, want VDZ 8 had besloten een niet meer van belang zijnde inhaalwedstrijd te houden op donderdagavond 1 juni om 20:30 op Sportpark Cranevelt te Arnhem. Dat vroeg om afmeldingen en die kwamen er dan ook in grote getale. Ook stafleden Bokkie en Jordi ontbraken, maar gelukkig werden deze taken overgenomen door Rinus, die dit wel heel serieus nam. Witheet, die zelfs door Rinus thuis opgehaald werd, was dan ook redelijk tevreden over hem, al vond hij dat Rinus nog wel een teentje beter kon.

Ook onze doelman Baco Ari ontbrak, die had een feestje met zijn vrienden van kampioen DVV9. Nu ik zo terugdenk aan die twee nipt verloren duels tegen deze kampioen, zet ik toch een aantal vraagtekens aan zijn bijdrage bij een aantal tegendoelpunten.

Willem moest dus weer alle zeilen bijzetten om voldoende spelers op de been te krijgen, maar gelukkig kon hij een beroep doen op wat aanstormend talent, in diabetische volgorde, Chiel, Foppe Junior en Senna en daarnaast kreeg Brammetje nog één kans om zijn contract voor volgend seizoen te verdienen. Senna bleek geen bange schijterd, want de pizza die hij voor de wedstrijd verorberd had en na het omkleden wist kwijt te spelen, bracht de rest er toe om eerder aan de warming-up te beginnen. Aangekomen bij het veld bleek dat we weer eens op groen nepgras mochten spelen, maar dit speelveld bleek nog in gebruik voor trainingen en deze teams waren niet op de hoogte dat er nog een wedstrijd gespeeld moest worden. Nadat we eerst nog een tegenstribbelend dameselftal van het veld verdreven hadden en de tegenstander nog ergens wat groene reserveshirts gevonden had, konden we eindelijk beginnen. Blijkbaar heeft burgemeester Marcouch van Arnhem alle subsidies voor de Arnhemse Sportverenigingen ingetrokken, want na de uitwedstrijd bij Arnhemse Boys 4, moesten we ook bij deze uitwedstrijd zelf voor de wedstrijdbal zorgen en kregen we ook hier geen thee in de pauze.

Misschien lag het aan het late tijdstip, maar Teun wist een ingooi net niet binnen de lijnen te krijgen, dit tot grote teleurstelling van zijn mental coach broer Kees. De rest begon wel goed aan de wedstrijd en debuterend spits Chiel schoot na een vlammende rush hard op de rechterpaal, waarna de rebound van Silly Velz, tot grote opluchting van Willem, nog net door een VDZ-speler van de doellijn gehaald kon worden. Lars van de Escargot bracht onze supporter Wilco compleet in extase nadat hij, up-tempo, een Zidaantje uit zijn hoge hoed toverde. De voorsprong hing in de lucht, zeker toen Chiel opnieuw alleen voor de doelman opdook, maar ook nu kreeg hij zelfs in twee keer de bal niet in het doel. Dan kun je er op wachten dat het doelpunt aan de ander kant valt, en ja, een Onno-dig veroorzaakte vrije trap werd door een speler van VDZ hoog boven onze doelman in het doel gewerkt (1-0). Misschien lag dit ook aan het late tijdstip, maar deze bal zag er zelfs voor Foppe Junior houdbaar uit, maar al snel was de reden dat hij mistastte duidelijk, hij dacht namelijk dat er iemand anders zou schieten (iemand van ons???). Nu hing dus slechts de gelijkmaker in de lucht, maar Chiel bleef kansen missen en had ook wat pech want nu schoot hij hard op de linkerpaal. Uiteindelijk was het Brammetje die de ban brak door bij een hoekschop de bal bij de eerste paal binnen te koppen (1-1). Een goed voorbeeld doet goed volgen en niet veel later was het Chiel die een wederom door Nelus genomen hoekschop mocht binnen koppen (1-2). Langzamerhand naderde de rust, maar ook het hoogtepunt van de avond. Chiel legde ter hoogte van de zestien de bal breed richting de vrijstaande Silly Velz, die deze week zijn rijbewijs gehaald had. Blijkbaar had dat hem zoveel vertrouwen gegeven, want hij schoot de bal koeltjes laag achter de doelman (1-3). Grote ontlading op en naast het veld, waar Willem besefte dat hij komende week weer twee kratjes bier minder te besteden heeft.

Silly Velz werd in de rust direct gewisseld, om zo te voorkomen dat hij Willem voorbij zou streven op de topscorerslijst. Hij werd vervangen door onze gediplomeerd kartonperser Yannick, die deze avond zijn gehele fanclub uitgenodigd had en ze waren beiden dan ook duidelijk en luidruchtig op de tribune aanwezig. Inmiddels had men na rust het kunstlicht ontstoken en werd er dus nog meer onnodige energie verspild. Senna was de hele wedstrijd al op zoek naar een treffer en het duurde dan ook nog vrij lang voordat hij succes had. Donny wist hem in de tweede helft met een prima steekballetje te bereiken, waarna de controle goed en de afronding fraai was (1-4). De wedstrijd was nu wel gelopen en het slotakkoord was voor Brammetje, die daarmee nipt een contract voor het volgend seizoen in de wacht sleepte. Chiel onderschepte voor de zoveelste keer de bal, die pal voor Brammetje belandde en met een droge, harde poeier zorgde hij voor de eindstand (1-5) en tevens ons laatste doelpunt in deze competitie.

Na de wedstrijd ging het maar over één ding, de Man of the Match, het Wonder van Cranenvelt, Silly Velz die zijn eerste seniorendoelpunt scoorde, ik vrees dat er nog vele….. lang op zich doen wachten.

Zo kwam er een einde aan ons seizoen 2022-2023, wat gekenmerkt werd door soms aardig, meestal slecht en vaak heel slecht voetbal, oftewel wat hebben we weer gelachen en genoten en zijn velen van ons heel blij dat Witheet eindelijk zijn vileine pen neer kan leggen.