5e elftal pakt toch nog puntje tegen Loil 3.

Na een lange voetballoze winterstop mocht het 5^e elftal op deze waterkoude zondagmorgen eindelijk weer eens voor wat voetbalvermaak zorgen.  Daar wilde blijkbaar niet iedereen bij zijn, want de bijzondere afmeldingen vlogen deze week weer over de groepsapp. Zo melde Baco Ari zich af vanwege een darttoernooi in het Schuttersgebouw. Toen bleek dat hij makkelijk eerst kon keepen, herinnerde hij zich plots dat hij zaterdagavond een groot feest had. Ook niet een plausibele reden trouwens, aangezien het bij hem iedere zaterdagavond feest is. Verder bleek Sem op deze zondagmorgen plots aan een carnavalswagen te moeten werken, blijkbaar een klein wagentje, want ’s middags troffen we hem alweer bij het darttoernooi. Jordi was nog steeds niet speelklaar, hij had de hele winterstop lopen zoeken naar een kacheltje die ook calorieën verbrand. Hij loopt inmiddels stage bij onze stafleden Bokkie en Witheet. Deze ochtend kreeg hij eerst uitleg waarom cornervlaggen ook wel hoekvlaggen genoemd worden en had hij zijn eerste praktijkles, hij mocht de door Bokkie gevulde bidons, soepel aangereikt door Witheet, van een draaidop voorzien.

Rinus had bedacht dat het vandaag verstandiger was om met de step te komen, hij had, volgens eigen zeggen, de avond ervoor in de sporthal geen ja moeten zeggen tegen de laatste biertjes, uiteindelijk maakt dat niet zoveel meer uit, als je tegen alcohol begint te praten ben je al te ver heen.

 Willem had deze wedstrijd voor een opmerkelijke verrassing gezorgd, want niet Teun, die in zijn eerste wedstrijd als doelman de nul had gehouden, werd op doel gezet, maar Renko van Dellen moest Baco Ari vandaag doen vergeten en dat lukte aardig, zij het niet met reddingen.

 Nadat de zamboni op het tweede veld zijn werk had gedaan moesten we bij de warming-up concluderen dat Bassie nog steeds niet aanwezig was. Hij melde zich  net na het beginsignaal vermoedelijk om zo te voorkomen dat hij moest vlaggen. Hij baalde als een stekker, aangezien hij zich, volgens eigen tijdwaarneming, al twee-en-een-half jaar niet meer had verslapen. Jammer dat de door hem genoemde  periode ook twee coronajaren bevat.

 GSV begon dus zonder Bassie maar wel voortvarend aan de wedstrijd wat meteen in een paar goede kansjes resulteerde, maar kansen daadwerkelijk benutten is het hele seizoen al een zorgenkindje van ons. Aan de overzijde was het bij de eerste beste gelegenheid van Loil wel raak. Renko die sinds 2017 géén wedstrijd meer gespeeld had oogde als doelman nog wat onwennig en zijn eerste balcontact was dan ook meteen de minste van de wedstrijd. Bij een houdbaar schot trapte hij de bal via zijn eigen standbeen over de eigen doellijn (0-1). Dat is trouwens wel de snelste manier om in de topscorelijst te komen.

 Het weekendje teambuilding in Keulen had blijkbaar niet erg geholpen, want met name Willem schold er weer lekker op los, waar de aangewezen scheidsrechter Foppe nog steeds niet van gediend is. Gelukkig leidde dit net niet tot een gele kaart en zou Foppe deze keer wel de hele wedstrijd vol maken. Terwijl wij rustig verder gingen met het missen van kansen, wist Renko een vrije trap vrij onorthodox met zijn neus te pareren. Even later was hij echter kansloos toen de lange Loilse spits in onze zestien langs vier van onze verdedigers pingelde en de bal simpel in de hoek legde (0-2). Het leek een kansloze zondag te worden, maar vlak voor rust was er plotseling weer hoop toen Nelus een lage voorzet van Twan bij de tweede paal wist in te tikken (1-2).

In de rust was Willem er nog steeds helemaal klaar mee en liet het inbrengen van wissels maar even aan Nelus over. Die bleek een gouden hand van wisselen te hebben, want het was in de eerste minuut na rust dat invaller Silly Velz puur door géén snelheid aan de buitenspelval ontsnapte en zijn perfecte voorzet kon makkelijk door Jarik binnengelopen worden (2-2). Langs de kant vermaakten de voetbalvaders, Jos, Henne, Hendrik en Wilco zich prima, alleen rees het vermoeden dat dit niet alleen door het spel van hun zoons kwam. Voor hen was wel duidelijk dat sommige zoons helaas niet de voetbalcapaciteiten van hun vader hebben en sommigen helaas weer wel. Bassie mocht van de inmiddels opvallend rustige Willem nog invallen, niet omdat hij te laat was, maar omdat hij deze week nieuwe voetbalschoenen gekocht had. Achteraf had hij deze beter in de doos kunnen laten zitten.

De tweede helft was de Loilse spits vrijwel onzichtbaar en dat had zeker te maken met het feit dat Donny er continu letterlijk en figuurlijk bovenop zat. Toch had Loil nog de beste kans, maar een lage voorzet werd een meter voor de doellijn nog hoog over gepeerd. Wij deden daar niet zoveel voor onder, want vele door ons genomen vrije trappen vonden hun weg direct naar het vangnet. Na onachtzaamheid in de Loilse defensie had Nelus vlak voor tijd nog de winnende treffer op zijn voet, maar hij raakte de bal zo beroerd dat de doelman dit mager schotje makkelijk kon stoppen. Deze keer floot Foppe de wedstrijd wel na minimaal 90 minuten ten einde en mogen we uiteindelijk niet klagen dat we na een 0-2 achterstand toch nog een puntje gepakt hebben.

Het weer zat niet mee, maar dat is altijd nog beter dan dat het wéér niet mee zat.