Gehavend 4e elftal wint opnieuw van VDZ
Afgelopen zondag stond voor de derde achtereenvolgende keer een wedstrijd tegen VDZ op het programma. Deze keer opnieuw uit, nu tegen VDZ 8. De weg naar sportpark ’t Cranevelt in Arnhem kunnen we inmiddels wel dromen, al had Sven tijdens de rit wel last van bumperklevers, hij had er op de heenweg weer een paar heel dicht voor hem zitten. Sven had nog veel meer problemen, zo had hij een koortslip op zijn neus, hoe hij aan deze gekomen was wilde echter niemand van ons weten.
Vandaag had Willem met het maken van de opstelling een uitdaging, want we misten nogal wat spelers waaronder een aantal sterkhouders van het team. Twan en Nelus waren niet beschikbaar voor het middenveld en voorin ontbraken Michiel en Jarik en op de ochtend zelf had Bassie, geen sterkhouder trouwens, zichzelf een kermisgriepje aangepraat, terwijl hij pas in de middag naar de kermis in Westervoort zou gaan. Dat het ‘zieke gevoel’ van de drank van de zaterdagavond/nacht kwam kon hij zich echt niet voorstellen, wij wel. Wij zijn nu al benieuwd naar zijn erectificatie van volgende week, daar is hij goed in, ‘wat krom is met een lulsmoesje recht praten’. Gelukkig had Willem Janniek, nee, dan bedoel ik niet die dophert van ons, maar de speler van het 3e elftal bereid gevonden om ons te versterken. Men deed deze ochtend ook nog een poging om Puppie Ubbink te strikken maar deze bleek na een zware nacht net zijn longen uitgespuugd te hebben op de deurmat, dat leek ons dus niet echt een versterking.
Aangekomen in Arnhem bleek dat juist in de ‘week van de scheidsrechter’ er géén was en dus moest een speler van de tegenstander zelf de fluit ter hand nemen en zou dat naar behoren doen. Misschien kwam het door het vlammende betoog van Willem voor de wedstrijd of omdat Donny de tegenstander het vuur na aan de schenen legde, maar het wemelde plots van de brandweerauto’s in de buurt. Het bleek dat er een ‘aangestoken’ brand woedde in de GGZ-kliniek wat tegenover het Sportpark gelegen is. Onze eigen spuitgast Jordi keek smekend naar Witheet, maar moest van hem in de dug-out blijven en voor de waterzak zorgen. Jordi is trouwens flink afgevallen, vooral in het gezicht, ze hebben hem zelfs een nieuwe brandweerhelm moeten aanmeten.
Grote opluchting bij alle wisselspelers toen bleek dat Augie zich voor deze zondag aangemeld had als vlagger, het feit dat net de data voor het weekendje weg bekend gemaakt was had daar volgens hem niets mee te maken.
Op het groene nepveld mochten we aantreden tegen een jong en gretig VDZ 8 en Willem had daar een verrassende aanval tegenover gezet, de twee lange mannen, Rinus en Roelie mochten het samen met Yannick voorin gaan proberen. In de eerste helft waren de kansen voor beide kanten schaars en was het vooral een gevecht om de bal op het middenveld, waar we met Donny, Janniek en Rikkie G een lastig te bestrijden blok hadden staan. Rinus probeerde het een keer van afstand maar zag zijn bal ver naast gaan. Zijn tweede poging was echter veel beter, het waren de vingertoppen van de doelman die ervoor zorgden dat de bal via de binnenkant kruising terug het veld in stuiterde. Baco Ari moest twee keer handelend optreden en liet ook twee keer de bal weer los, maar tot doelpunten zou het voor VDZ niet lijden en anders was daar altijd nog Augie, die scherp maar eerlijk vlagde en zelfs bij een terugspeelbal voor de zekerheid resoluut de vlag in de lucht stak. Tot de rust bleef de brilstand dan ook op het bord staan. In de week van de scheidsrechter verwacht je dan iets lekkers bij de thee, maar helaas, we kregen zelfs geen thee! In de rust werden er onderling nog wat tips uitgewisseld, want met de communicatie bij ons zit het wel snor, we proberen zo dicht mogelijk langs elkaar heen te praten. In de rust moest Rikkie G. nog even behandeld worden aan zijn lies, maar met wat tijgerbalsem op zijn edele delen, ging hij in de tweede helft weer als de brandweer.
In de tweede helft kwamen er meer kansen voor beide elftallen, zo moest Baco Ari al snel handelend optreden toen een tegenstander zomaar langs ons centrale duo kon glippen. Aan de overkant kopte Donny een vrije trap genomen door Sven hoog over. Een aantal tegenstanders waren van het type ‘pingeldozen’ en laat onze Donny daar nu een grote hekel aan hebben. À la Neeskens joeg hij, met zijn drie paar longen deze spelers op en ging daar af en toe iets te ver in. Zo kon het gebeuren dat hij in onze zestien iets te enthousiast een tegenstander aan de grond werkte en de scheidsrechter niets anders kon dan een strafschop toekennen. (0-1). Langs de kant gaven ze er geen stuiver meer voor en had men een nederlaag al ingecalculeerd, maar Donny wist zijn fout al snel goed te maken. Een kutpass, volgens de woorden van Rinus zelf, belandde toch voor de voeten van Donny die zich fraai vrij kapte en vanaf de rand zestien de bal hard door het midden in het vijandelijke doel joeg (1-1). Een puntje zou mooi zijn dacht men langs de kant, maar een aantal jonge gasten van ons zaten er al helemaal doorheen. Voor de wedstrijd hebben ze allemaal wel een grote bek dan zou je toch ook verwachten dat er veel meer lucht in zou zitten. Uiteindelijk wisten we in extremis ook nog de volle buit te pakken. Vlak voor tijd kreeg GSV nog een hoekschop cadeau en sommeerde Witheet alle goede koppers naar voren en zo stond Roelie dus in zijn uppie in de vijandelijke zestien. Toch wist Donny de hoekschop bij hem te bezorgen en schampte Roelie de bal met zijn hoofd achter de doelman (1-2). Nog een paar keer scherp vlaggen door Augie en de drie punten waren binnen. Een op werklust en doorzettingsvermogen behaalde lekkere overwinning.
Augie had ook nieuws, onze ouwe voegspieker heeft na heel veel jaren dan eindelijk zijn promotie gemaakt.
Volgende week spelen we eindelijk eens niet tegen VDZ, maar thuis tegen Eendracht Arnhem 6, nog even volhouden dus, de eerste vijf dagen na het weekend zijn het beroerdst.