Fel 4e elftal wint verdiend van ongeslagen koploper
De zomer is al lang voorbij en dus tijd voor de stoere jaargetijden. Langzaam deed Koning Winter deze week zijn intrede en zaaiden de eerste sneeuwvlokken paniek op de Nederlandse wegen. De nachtvorst gaf ons echter hoop op een afgelasting, maar onze nieuwe ijsmeester vond dat de Zamboni’s hun werk goed gedaan hadden en de Giese velden kluunbaar genoeg waren. Als je alleen met mooi weer wilt voetballen, dan moet je volgens hem maar aan de competitie in Groenland meedoen, daar duurt door de extreme weersomstandigheden het voetbalseizoen precies….. één week. Het kan aan het koude weer gelegen hebben, maar onze doelman Baco Ari meldde zich direct af, hij moest plots dit weekend Sinterklaas helpen en ook Sil moest deze ochtend strooien, alleen ging het hier om zout. Sven was ook afwezig, maar had wel de beste reden ‘if Winter is cold, you stay with Summer’. Jordi wilde vandaag wel komen, maar dat had teveel voeten in de aarde. Bassie, die deze week voor het eerst zijn sportschool abonnement gebruikt had, namelijk als ruitenkrabber, kwam juist wel. Hij had blijkbaar geen zin om Baco Ari te vervangen, want hij vertrok om 09:00 van huis maar had waarschijnlijk vanwege de kou onderweg nog her en der bij iemand koffie gedronken, want hij verscheen pas om 09:45 op ons sportpark. Gelukkig voor hem én voor ons hoefde hij nu niet te keepen, maar te vlaggen. Willem bood zich meteen aan als doelman, niet omdat hij dat leuk vond, maar omdat hij dan handschoenen en een lange broek aan mocht. Zijn medespelers adviseerden hem om de bromfietshelm van Jarik op te doen, niet tegen de zon, maar omdat die een klep heeft die wél dicht kan. Als Willem begint te praten in het veld, zou je maar al te graag de stilte wat harder willen zetten.
Na een koude warming up was het om 10:00 scheidsrechter Geert die voor de start van de wedstrijd floot. Misschien kwam het omdat men anders kou zou lijden, maar GSV zat er vanaf minuut één fel op en de tegenstander had daar zichtbaar moeite mee. Echte kansen leverden dat nog niet op en we moesten zelfs bijna een tegentreffer incasseren, toen onze centrale verdediger Bram weer eens teveel hooi op zijn schouders nam, de bal te ver voor zich uitspeelde en zo een vlijmscherpe counter van DVV inleidde. De speler van DVV kon alleen op Willem af, maar die wist met een prachtige redding een achterstand te voorkomen. Michiel was een plaag voor de Duivense verdediging, maar was wat egoïstisch en voerde zijn acties vaak net wat te ver door. (Het leuke aan egoïsten is dat ze niet over andere mensen praten). Nadat Michiel een vrije trap van net buiten de zestien hard maar wel op de vuisten van de doelman had getrapt, viel vlak voor rust dan toch de bevrijdende treffer. De onvermoeibare Donny verloor eerst de bal, maar wist deze op wilskracht te heroveren en zijn perfecte voorzet werd vervolgens door Michiel met een kwart omhaal hoog en hard binnen getrapt (1-0).
Na rust besloot Willem dat Jelle nog even mocht blijven staan voordat hij aan de afwas bij ’t Schop kon en dat was één van zijn weinig goede beslissingen. Het was namelijk weer Donny die net na rust met een steekpass de doorgelopen Jelle vond en die lukte het om de doelman in de verre hoek te passeren en wist vervolgens zijn eigen verbazing goed te verbergen (2-0). Hij werd direct bedankt voor zijn diensten en werd afgelost door Yannick. Met zo’n wissel weet je nooit waar de trein heen gaat!. DVV leek gebroken, maar langs de kant waren Bokkie en Witheet nog niet overtuigd, ook omdat op het tweede veld het 3e elftal inmiddels een 3-0 voorsprong had weggegeven. Er ontstonden steeds meer irritaties op het veld en vanaf de kant werd door beide teamleiders gevraagd de koppies er bij te houden, maar of dat hielp is de vraag. Bij sommige spelers hoef je maar in de ogen te kijken, om vast te kunnen stellen dat de schedel onbewoond is. Gelukkig was daar wederom Donny die vanaf de rechterkant eerst een niet te missen kans gaf aan Jarik, maar die peerde half langs de bal, om een minuut later, na een kopie van de vorige aanval, de bal wel langs de doelman te rossen (3-0). De buit leek binnen en met wat tijdrekken, vooral door scheidsrechter Geert, wist GSV de meer dan verdiende overwinning makkelijk over de streep te trekken.