Nadat vorige week helaas de wedstrijd niet doorging mochten we vandaag aantreden op het kunstgras in Didam. Tegenstander DVC ’26 JO9-2. Voor de wedstrijd goede afspraken maken met elkaar vanaf het begin vanuit de basis in positie geconcentreerd starten.
De afspraken wel gehoord, niet geluisterd, begonnen we aan de wedstrijd. Dat is ook precies de juiste bewoording voor ons aanmodderen de eerste tien minuten op het Didamse veld. We komen regelmatig stroef op gang, maar vandaag spande wij de kroon. Jagen op de bal werd op halve kracht uitgeoefend, een kilometer ruimte werd weggegeven en een 4-0 achterstand bij de time-out was het resultaat. Is de tegenstander zo goed ? Nee, dit keer ligt het echt aan onszelf.
In de time-out terug naar de tekentafel, met ons hoofddoel, hun opbouw voorin al gelijk verstoren en met z’n allen de tegenstander vast zetten op het veld. Hoe simpel kan voetbal zijn, het was blikken dag want een ander blik werkt opengetrokken bij de jongens. Deze jongens grepen DVC bij de strot en het duurde ook niet lang voordat de eerste kansen er ook in gingen. Met Luca, Abodi en Finn achterin die kort en scherp op de aanvallers zaten, Joey die bij afvallende ballen wakker was en voorin Jayvanni, Mace en Yari als aanjagers zorgde Yari met 2 doelpunten, waarvan 1 heel mooie via een voorzet voor een 4-2 tussenstand. Tussendoor had Milo nog een knappe redding in huis , anders hadden wij 5-1 achter gestaan. Waar bij ons het vertrouwen groeide omdat we inzagen dat het doorjagen succesvol werkte, werd het vertrouwen bij de tegenstander steeds brozer. Met lef en doorzettingsvermogen knalde Finn met een boogbal de 4-3 tegen de touwen. Op slag van rust werd de achterstand zelfs ongedaan gemaakt en gingen we zelfs rusten met een 4-5 voorsprong door twee goals van Mace. Wie had dat gedacht wie ons de eerste tien minuten had zien voetballen. Zelfs bij onze meegereisde supporters was er ongeloof dat dit überhaupt mogelijk was.
In de tweede helft had DVC de organisatie iets beter voor elkaar met wat omzettingen maar hadden wij wel het betere van het spel en konden we makkelijk overeind blijven. Echte grote kansen ook al gaven we soms cadeautjes weg in de opbouw, creëerde DVC niet en kon Luca prima zijn doel schoon houden in de 2e helft. Daarentegen troffen wij tweemaal doel door twee afstand poeiers van Finn deze ochtend. Joey en Jayvanni hadden ook nog mogelijkheden om op het scoreformulier te komen maar een goede redding en een bal op lat voorkwam dat. Hierdoor konden we weer een overwinning bijschrijven (4-7). Kortom, het is nooit saai bij de JO9-1. Entertainment verzekerd week in/week uit.
Volgende week gaan we kijken of we thuis mogen aantreden. Dan is Eendracht Arnhem onze tegenstander daar speelde wij voor de winterstop gelijk tegen dus dat belooft een mooi affiche te worden.
