De echte winnaars winnen ook de slechte wedstrijden

Het doel was eerst even op safe gaan, gezien onze reputatie als slow starters en het tijdstip van 08.30u starten een prima keuze om niet tegen een vroege achterstand aan te lopen. Het veld daarentegen nog licht bevroren kon het weleens een onvoorstelbare ochtend worden. De spelleider ”een tropische verrassing” waarbij iedereen lekker een mutsje op had en hij heel voorbarig de zonnebril op had, hoeft voorlopig niet op een baantje bij de NS te rekenen. Hij deed zijn best maar fluiten kon die niet. (Want hij floot niet.) Voor het te laat komen zou die misschien wel een goed argument kunnen hebben bij de NS aangezien de eerste vijf minuten een vader het startschot gaf.

Toen de wedstrijd, ondanks dat de spelleider niet best was, kwamen wij ook niet altijd van goede huize. We kwamen op een achterstand doordat we een corner in eigen doel werkten. (Vette pech natuurlijk) Maar waar normaal de jongens elkaar oppeppen en zichzelf was het vandaag wat tammetjes. Met hulp van de tegenstander omdat ze rommelde in de opbouw was het Joey die een vrije doortocht in de schoot geworpen kreeg en genadeloos in de goal knalde (1-1). Daarna hadden we zeker kansen op een voorsprong via Joey, Finn, Mace en Mats die de grootste kans had maar was het ESA die de doortastendheid van ons bloot stelde en als een warm mes in de boter overheen liep en in de verre hoek de 2-1 maakte. Op slag van rust ontsnapten we zelf aan 3-1 doordat Milo zijn doel goed klein maakte en daardoor de bal op de paal werd geschoten.

In de rust wist iedereen, het loopt niet, het wilt niet en natuurlijk ga je dan ook irriteren aan randzaken. Lastig natuurlijk om ermee om te gaan als je denkt dat er onrecht wordt aangedaan en om jezelf te herpakken. Maar toch gingen we er weer voor, met in de 2e helft Teun in de goal, die ook zijn mannetje stond in de goal, gingen we op jacht naar de gelijkmaker. De gelijkmaker kwam er ook door wederom Joey. Op het moment dat iedereen denkt we krijgen eindelijk grip op de partij moet deze schrijver ook eerlijk bekennen dat de 3-2 ook wel zeer onrechtvaardig verliep een bal die overduidelijk over de zijlijn was werd doorgevoetbald (want zoals gezegd het was een kostbare fluit want er werd niet gefloten.) leverde een tegendoelpunt op. Tja, die acceptatie was bij onze jongens de druppel en lastig te accepteren zodat we niet veel later een 4-2 om de oren kregen. De time-out kwam daarom als geroepen om erger te voorkomen!

Afgesproken: weg met de tactiek, niet naar elkaar wijzen, accepteren zoals het nu eenmaal is met de situatie, dat gaat niet veranderd worden vandaag. Het enige wat we nu kunnen doen is 110% geven met elkaar. Alsof er een nieuw blik aan spelers werd opgetrokken gingen de jongens op hun tandvlees want het was fysiek een zware pot er nogmaals tegenaan. Een dribbel van Yari die door de verdediging van ESA ternauwernood werd gestuit maar de afvallende bal werd met een ouderwetse punter van Mats in de hoek geknalt. (4-3 achter) Het geloof groeide zichtbaar en uiteindelijk kregen wij ook de wind in de rug want een cornerbal van Mace werd in eigen doel geschoten en zo is de achterstand van 2 doelpunten volledig teruggedraaid. De veerkracht werd twee minuten voor tijd helemaal beloond toen Mace door een goede aanval, die wederom begon bij Yari, voor de 5-4 voorsprong zorgde. Uiteindelijk kwamen er uiteraard nog wat onverklaarbare minuten bij maar bracht toen de vastberadenheid de doorslag om de punten mee naar Giesbeek te nemen.

Ja, natuurlijk hebben we wel eens makkelijker gevoetbald, maar de veerkracht van deze groep valt ook te prijzen en is goud waard! Dat kan onze trouwe supporters ook vanochtend niet ontgaan zijn. We bedanken onze invallers uiteraard voor hun fantastische bijdrage en voor nu op naar volgende week! Eens kijken of we ook wedstrijd 4 (vd 4) winnend kunnen afsluiten.