4e elftal wint zonder middenveld toch derde wedstrijd op rij

Voorafgaand aan deze wedstrijd kregen we slecht nieuws, Lars was nog ziek, zwak en misselijk van zijn optreden van vorige week en ons hele middenveld had zich voor deze zondag afgemeld. Zowel Twan, Pitbull Donny, onze Gerritsen en Nelus ontbraken, de laatste vanwege de zeer vroege kerstmis bij Intratuin. Apropo kerstmis, ons elftal lijkt soms wel een beetje op mijn kerstboomverlichting, de ene helft werkt niet en de andere helft is vooral in de war. Het was deze week dus weer aan Willem om een oplossing te vinden voor de vele afwezigen. Hij wist naast Mees Pelgrim, geen speciale voetballer, maar wel een limited edition ook twee jonkies te strikken, Tycho Hetterscheid(an) en Aron Visser, met die laatste waren onze baarsjes dan weer niet zo blij. Willem had zo voor negen achterhoede- en vijf voorhoedespelers gezorgd en daar was alleen Bram blij mee, nu had hij als centrale verdediger eindelijk eens een legitieme reden om alle ballen van achteruit naar voren te peren. Michiel, als vijfde aanvoerder op de lijst, mocht deze wedstrijd de band dragen en deze deed wonderen, want hij nam eindelijk eens zijn verantwoording en zou uitgroeien tot man van de wedstrijd. (Jaja, ik weet het, ik schrijf het ook niet graag op!). Bassie was er ook en was nog nooit zo enthousiast voor een wedstrijd geweest, wat bleek, hij had vorige week in de sporthal tegen zijn grote voorbeeld Witheet mogen voetballen, vooral het douchen na de wedstrijd was bij Bassie blijven hangen (?). Ik weet niet of het er mee te maken had, maar als dank had Witheet hem als eerste op het wedstrijdformulier gezet, …als grensrechter.

Zo ging het 4^e elftal zonder al te hoge verwachtingen het veld in en hoopte met hard werken misschien toch nog tot een goed resultaat te komen. Mees dacht dat daarmee gemeen spel bedoeld werd, want in de eerste minuut liet hij zich met een harde, vliegende tackle meteen gelden. Groessen was in het grootste deel van de eerste helft echter de bovenliggende partij, maar ging veel te slordig met hun kansen om of stuitte op onze Baco Ari. Een enkel speldenprikje van GSV stond daar tegenover, een slap schotje van Michiel en Tycho die geheel vrijstaand bij de tweede paal een bal vergat te koppen, maar deze via zijn lichaam dood voor de keeper legde. Teun had een pechdag, allereerst moest hij het vandaag zonder zijn tweelingbroer doen, daarnaast zat de hele eerste helft Willem vanaf de kant aanmerkingen in zijn oor te toeteren en zorgde hij zelf met een dolkomische uitglijder voor een brede glimlach bij staf, wissels en supporters en werd hij vervolgens ook nog eens door een tegenstander vol in zijn noten geraakt. Groessen wist richting het einde van de eerste helft dan toch nog te scoren. Na een ingooi liet onze verdediging een tegenstander te makkelijk wegdraaien en met een schuiver onder in de hoek zorgde hij voor de 0-1. Dat leek ook de ruststand te worden, maar toen was daar plots de magie van de aanvoerdersband. Michiel, waarschijnlijk te moe om helemaal naar voren te rennen besloot om het maar eens van grote afstand te proberen, zijn schot vloog tot ieders verbazing over de doelman en onder de lat het doel in (1-1).

Voor de ongelovige Thomas onder onze lezers onderstaand het bewijs:

Zo gingen we toch nog met een 1-1 de theepauze in en kon Jelle wederom zonder te scoren richting ‘t Olde Schop, zijn doelpuntendroogte begint inmiddels ernstige vormen aan te nemen. Na de rust bleek dat de vele lange ballen van Bram eindelijk eens zijn vruchten af ging werpen. Op de linkerflank werd de bal door Michiel prima gecontroleerd en nadat hij zijn directe tegenstander voorbij gevlogen was zag hij zijn voorzet niet door Bassie maar door een eigen speler van Groessen achter de doelman in het doel gewerkt worden (2-1). Even later was het na een goede pass van Sven diezelfde Michiel die nu over de rechterkant Bassie wel vond, maar die schoot vervolgens op de doelman. Even was daar de schrik bij de Giesen toen Sven met een tweede harde tackle met vuur speelde, wat ook niet zo handig is bij afwezigheid van Jordi. Hij kwam er gelukkig zonder kaart vanaf. Het kan ook zijn dat Sven de tegenstander niet zo goed gezien had, hij heeft de laatste tijd nogal problemen met zijn ogen en lenzen, de opticien had hem bij het laatste bezoek niet voor niets veel sterkte toegewenst. Gelukkig was daar nog de magie van de aanvoerdersband, nadat Baco Ari met zijn bil de gelijkmaker had voorkomen, was het namelijk weer Michiel die bij een hoekschop met een omhaal leek te scoren, maar het was Willem die de bal vervolgens over de doelman binnen kopte (3-1).  Het kan aan de omhaal gelegen hebben, maar Michiel moest daarna al snel het veld verlaten met rugklachten. De band verhuisde naar de bovenarm van Rinus en die probeerde het ook maar meteen vanaf afstand, maar blijkbaar maakt het toch verschil wie dat ding om heeft, want de bal verdween hoog en ver over het vangnet. De net van een vervelende liesblessure teruggekeerde Sammie was bij afwezigheid van Jordi onze verzorger maar mocht ook deze bal ophalen, zo kwam hij wel aan wat meters, maar niet aan wat minuten. Silly Velz werd nog even flink boos toen hij hard op zijn voet geraakt werd, maar werd nog bozer toen zijn vader het vertikte om voor een vrije trap te fluiten. Bram leek de wedstrijd definitief in het slot te gooien toen hij van achteruit opstoomde en een streep op het vijandelijke doel losliet, maar de bal vloog wel langs de doelman maar jammer genoeg tegen de paal. Even later was daar plots de aansluitingstreffer van Groessen toen de tegenstander vanaf de zestien dwars door het midden binnen kon trappen (3-2). Even werd het nog billenknijpen, maar gelukkig was daar Mees die zijn schot via een been van de tegenstander nog van richting veranderd zag worden en met een fraai boogje over de doelman viel de bal binnen (4-2). Groessen mocht in blessuretijd nog de 4-3 aan laten tekenen, maar na de aftrap volgde meteen het fluitsignaal en hadden we op werklust de overwinning binnen geharkt. Aankomende zondag zijn we vrij en de week erna moeten we uit naar VVO 4, dan zonder Witheet, dus kunnen we eindelijk weer eens vrijuit voetballen.