4e elftal wint thuis vrij gemakkelijk met 4-1 van VDZ 8

De tegenstander van vandaag was het ook in rode shirts spelende VDZ 8 en dus moesten onze stafleden op zoek naar reserveshirts. Witheet stelde voor om toch in ons eigen tenue te spelen, dan spelen we in ieder geval wat vaker naar de goede kleur. Jordi dacht slim te zijn door stiekem de tas met tenues van ons 3^e elftal mee te nemen naar de kleedkamer, maar moest daar, tot zijn grote verbazing, constateren dat deze ook in het rood spelen.  Uiteindelijk werd besloten de wedstrijd in onze roze inloopshirts te spelen, die zitten tenslotte bij de meesten van ons als gegoten. Vandaag speelden we zonder Teun en Jelmer, die waren uitgeleend aan het 3^e elftal, maar daardoor konden we wel weer jonkie Loukaco opstellen. Sven had blijkbaar op het sportpark overnacht, want niet hij maar Yannick werd veroordeeld tot de vlag. Hij had nog wel een spoedcursusje van oud grensrechter Jordi nodig, hij weet namelijk niet zo goed wanneer, waarom én welke richting hij op moet vlaggen. Niet zo gek, want een Japanse studie uit 2018 liet al zien dat mensen die hoger scoren op het autistisch spectrum, ook meer moeite hebben met links en rechts. Trouwens, het is een stereotype dat vrouwen waarschijnlijk niet graag bevestigd zien, maar uit onderzoek blijkt dat het voornamelijk vrouwen zijn die links en rechts door elkaar halen. Uit die studie bleek ook dat linkshandigen vaker links en rechts door elkaar halen dan rechtshandigen. In 1991 meldden twee psychologen zelfs dat linkshandigen gemiddeld negen jaar korter zouden leven dan rechtshandigen. De afwijkende handvoorkeur, aanwezig bij ongeveer een op de tien personen, zou dus haast even dodelijk zijn als roken, dat tien levensjaren kost. Daarom schrijft die paffende, rechtsbenig maar linkshandige Witheet deze verslagen al jaren met rechts! We dwalen echter af, laten we het over de wedstrijd hebben. Onze scheidsrechter Foppe wilde de wedstrijd wat eerder beginnen, zodat hij op tijd richting Rheden kon, maar de tegenstander wilde niet echt meewerken en vanaf dat moment zou het niet meer goed komen tussen Foppe en de grensrechter van VDZ.  Nadat bij ons de Rennies de weg naar de onrustige magen inmiddels gevonden hadden en de tegenstander nog wat tegenstribbelde, kon de scheidsrechter dan eindelijk de wedstrijd in gang fluiten onder het toeziend oog van de kersverse vader Rinus, die deze week aangifte van de geboorte van zijn zoon gedaan had.

In het begin was het maar een slappe vertoning en lag het tempo behoorlijk lager dan de avond ervoor in de kantine van de Sporthal . Toch had GSV het betere van het spel tegen deze vrij jonge tegenstanders, zeker als je dat vergelijkt met onze Bronkie. Jelle had ons op voorsprong kunnen schieten, maar alleen voor de keeper kreeg hij in twee pogingen de bal niet in het doel. Een volgende kans kwam uit een hoekschop van Michiel die door Nelus net naast werd gekopt. Nelus had vlak daarna opnieuw een mogelijkheid, maar aan zijn goed getrapte vrije trap zat net te weinig curve. De eerste treffer viel bijna aan de andere kant, een als voorzet bedoeld schot, vloog over de aan de grond genagelde Baco Ari en belandde via de paal weer in het veld. De opluchting was groot en werd nog beter toen een strakke crosspass van Jelle door Michiel perfect werd aangenomen en nadat hij zijn directe tegenstander binnendoor voorbij pingelde schoot hij, zij het wat gelukkig, via de doelman binnen (1-0). Sven moest daarna al snel uitvallen vanwege rugproblemen en dat zorgde nu voor grote opluchting bij zijn directe tegenstander.  Zijn rugblessure had volgens hem, ook deze keer, niets te maken met het feit dat Summer terug was van vakantie. Zijn vervanger was Roel en diens eerste, tevens vrij onbeholpen actie, leverde meteen een vrije trap op een gevaarlijke plek, net buiten de zestien, op. Gelukkig voor onze krokettenplukker in het doel ging deze vrije trap via de lat over.  Michiel had de voorsprong voor rust nog uit moeten breiden, maar na een goede onderschepping schoot hij de bal net voorlangs. In de rust kregen we nog meer goed nieuws , de door ons aan het derde elftal uitgeleende Teun en Jelmer stonden bij rust met 0-2 achter, de bevestiging voor Willem dat hij de juiste spelers afgestaan had. Vlak na rust breidde GSV de voorsprong uit, een hard ingeschoten vrije trap van Jarik kreeg de Arnhemse doelman niet onder controle, Bram frommelde daarna half vallend de bal voor de voeten van Nelus die de bal simpel kon intikken (2-0). De net voor rust ingevallen Roel was er inmiddels weer klaar mee en zo mocht onze gespierde spijker Yannick na zijn blessure eindelijk weer zijn rentree maken. Sommige dingen in het leven zijn onverklaarbaar, maar hij wist al snel weer te scoren. Een vrije trap, net buiten de vijandelijke zestien, werd door Nelus subtiel achter de verdediging gelepeld, waar Yannick zijn enige goed geraakte bal prachtig achter de doelman ramde (3-0). Daarna liep hij met zijn hoofd in de wolken en zou verder geen knikker meer raken op een onbedoeld hakballetje na. Volgens de grensrechter was het een gevalletje van buitenspel, maar omdat Foppe daar niets van wilde weten, gooide hij de vlag er definitief bij neer. Nadat hij Foppe een niet nader te noemen drieletterwoord toeriep, mocht hij van deze lul het veld verlaten en achter de omheining plaatsnemen. Het mag dan best waar zijn wat je van de scheidrechter vind, maar je moet het niet uitspreken. Het kwam misschien doordat deze grensrechter achter ons doel plaatsgenomen had, maar onze Baco Ari besloot plots een terugspeelbal in zijn handen te pakken, de vrije trap op drie meter van de doellijn leverde onbegrijpelijk niets op.  Michiel schoot nog maar eens een keertje ver naast, waarna Jarik eerst de rechtsback zijn hielen liet zien om vervolgens langs de achterlijn het doel uit een onmogelijk hoek onder vuur te nemen, waarna de terugspringende bal via zijn scheenbeen alsnog in het doel caramboleerde (4-0). Nu nog eventjes de nul houden en onze missie was geslaagd, maar daar dacht onze doelman duidelijk anders over, een lange bal stuiterde in onze zestien, maar deze bleek voor onze Baco Ari ongrijpbaar (4-1). Blijkbaar was hij nog flügellam en zag hij vlekken voor de ogen van de avond ervoor. Even later zag hij zonder te bewegen ook nog een cornerbal op de lat boven hem belanden.

Daar bleef het gelukkig bij en zo konden we weer drie puntjes bijschrijven. Effe een welverdiend biertje pakken, maar gezellig napraten en genieten van deze overwinning was er niet bij, want de meesten van ons gingen met de bus naar de uitwedstrijd van het 1^e elftal, al was daar gezien de einduitslag geen enkele Rheden voor. Het werd daar namelijk ook 4-1, jammer genoeg ook voor de thuisploeg.