4e elftal wint thuis ruim van VVO 4

Deze ochtend ontbraken weer een aantal spelers, o.a. Jelmer die waarschijnlijk weer muziek moest maken. Hij speelt namelijk 1^e trombone bij fanfarekorps Sint Gregorius, bij ons speelt hij vooral de 2^e viool. Ook Michiel ontbrak, die moest nu zijn schoonfamilie vervelen tijdens een weekendje weg. Gelukkig bleek dat Roel, na de Ambert Alert van vorige week zondag, weer boven water was gekomen. Hij was deze ochtend zelfs ruim op tijd, het slapend rijk worden was blijkbaar weer niet gelukt. Baco Ari was er ook maar had een zware nacht gehad en toen hij vanmorgen in zijn spiegel keek was hij maar al te blij dat hij gevoel voor humor had. Je bent tenslotte niet verantwoordelijk voor het hoofd wat je gekregen hebt, wel voor de smoel die je trekt. Komend weekend gaat hij waarschijnlijk weer flink feesten, wie hem vindt mag hem houden. Op papier hadden we deze zondag een lastige tegenstander in VVO 4 aangezien we uit met 2-0 van deze Velpernaren hadden verloren. Daarnaast was door de afwezigheid van Jarik (blessure) en ook Michiel enige improvisatie nodig voor het bepalen van de voorhoede. Willem kwam met een verrassing door niet hemzelf maar Donny in de spits te plaatsen, zelden is hij op een briljant idee te betrappen, maar dit keer zou dit zeer goed uitpakken. Hij ging zelf in de wissel, de reden was dat hij zaterdagavond niet gedronken had, daarom dronk hij dan ook de eerste helft drie bidons met water leeg. Deze dag begonnen we met twee tweelingen in het veld, Kees Kramp en Teun Kous zijn bij de fervente lezers inmiddels wel berucht, maar nu had Twan ook zijn jongere tweelingbroer Tygo meegenomen. Deze ligt duidelijk beter in de familie, want voor het eerst sinds Twan bij ons speelt wemelde het van de familieleden op de tribune.

Met Roel aan de vlag floot scheidsrechter Velz stipt om 10:00 voor de aanvang van de wedstrijd. GSV zat vanaf minuut één goed in de wedstrijd en hield de druk op de achterhoede van de tegenstander. Dat resulteerde al vroeg in een eerste treffer, Jelle werd door een lange bal van Bram de diepte ingestuurd en op doorzettingsvermogen glipte hij langs zijn tegenstander en leverde daarna een perfecte voorzet af die door Donny strak ingekopt werd (1-0). In de 18^e minuut was het opnieuw Donny die zijn afstandsschot niet goed verwerkt zag worden door de doelman en zo al zijn tweede treffer kon noteren (2-0). Tygo had zijn debuut met een doelpunt kunnen bekronen, maar nadat hij door Silly Velz alleen op de doelman af  mocht, schoot hij hoog over, zijn oudere tweelingbroer deed het niet veel beter, want al snel daarna mocht Twan aanleggen vanaf de elfmeterstip nadat hij zelf was onderuit getikt in de vijandelijke zestienmeter. Zijn strafschop was te onnauwkeurig en te zwak ingeschoten en kon zo door de Velpse keeper makkelijk gekeerd worden. Even later kon hij deze misser goedmaken, maar zijn schot werd opnieuw gekeerd, maar nu wist Jelle de rebound hard en laag binnen te knallen (3-0). Ook deze zondag had onze Rikkie zich voorgenomen om eindelijk eens te scoren, maar een vrije kopkans ging weer eens over en het gevloek dat volgde was tot ver voorbij Giesbeek te horen. ‘Het enige voordeel van onbereikbare doelen is dat ze zo lekker lang meegaan’. Nadat Baco Ari plots bij een afstandsschot een wereldredding nodig had om de nul op het bord te houden, was daar dan toch de ontlading voor onze Rikkie. Uit een hoekschop van Tygo wist hij met een subtiele voetbeweging de bal achter de doellijn te werken en na veertien competitiewedstrijden was onze witte Brobbey dan eindelijk van die hatelijke nul af (4-0).

De tweede helft ging GSV op dezelfde voet verder, maar werd het een helft van afgekeurde doelpunten. Eerst was het een doelpunt van Donny die wegens buitenspel (?) afgekeurd werd. Niet veel later werd de wedstrijd tijdelijk stil gelegd. Bij een vrije trap voor ons gaf Rikkie een tegenstander een klein, vriendschappelijk duwtje, waarna deze vervolgens een gebroken kaak, ontwrichtte schouder en meerdere schimmelnagels acteerde. De scheidsrechter vond het slechts een 6-, maar besloot toch, ondanks de koude wind, tot een afkoelingsperiode.

Naast beide aanvoerders door de scheidrechter ingefluisterd waren dat het nu afgelopen moest zijn met dat amateurtoneel en beide teams zich weer moesten richten op het voetbal kon de wedstrijd weer hervat worden. Bram legde een vrije trap op het hoofd van Bassie, maar ook nu werd de treffer geannuleerd wegens buitenspel (?), maar gelukkig kregen we wat hulp van de tegenstander zelf. Een terugspeelbal werd door de doelman niet goed verwerkt, waarna Bassie de bal strak binnen schoot (5-0). GSV stond blijkbaar nog na te genieten van dit doelpunt, want direct erna kreeg de tegenstander vrije doorgang en was Baco Ari kansloos (5-1).

Donny zette maar weer eens een tandje bij en zijn perfecte voorzet werd door Bram goed teruggelegd op Willem die de bal vervolgens rustig in de verre hoek plaatste (6-1).  Roel, na de rust ingevallen, leek ook een doelpuntje mee te pikken, maar nadat zijn houdbaar schot via de doelman in het doel verdween bleek Donny hinderlijk buitenspel gestaan te hebben en ging ook dit doelpunt niet door. GSV liet de teugels wat vieren en laatste man Bram melde zich steeds vaker voorin, waardoor de doelpunten achterin vielen, tweemaal vrije doortocht leverde evenzoveel tegentreffers op (6-3).

Silly Velz, die de eerste helft niet opgevallen was, er viel niets te kegelen blijkbaar, gaf daarentegen in de tweede helft wél zijn visitekaartje af toen hij als wisselspeler de wedstrijdbal moest ophalen uit een tuin in de Jan Bosstraat.

Michiel kijkt inmiddels met angst en beven naar de topscorerslijst, anderen komen nu wel erg dichtbij, dus geen weekendjes weg meer, maar zelf aan de bak zou ik zeggen.