4e elftal wint thuis de topper tegen SCW’23 2
Afgelopen zondag verzamelde het 4e elftal, de nummer drie op de ranglijst, zich op ons Sportpark de Does voor de thuiswedstrijd tegen SCW’23 uit Heelsum die één plekje hoger op de ranglijst bivakkeert. Bassie was weer eens te laat en volgens Michiel was zijn strippenkaart met sorry’s nu wel een keertje op. ‘Een keertje te laat komen is menselijk, te vaak te laat komen is een keuze’. Bassie accepteerde zijn zoveelste straf gelaten en begint zich inmiddels steeds beter te ontwikkelen als grensrechter, hij kreeg daar zelfs een compliment voor, zij het van de tegenstander, het zou trouwens bij deze ene blijven. Witheet was deze zondag een stuk vrolijker want Jordi was weer aanwezig als materiaalman en dat scheelt toch een boel vervelende klusjes, al denken sommigen nog steeds dat Jordi in de toekomst weer als speler te bewonderen is. De voortekenen voorspellen echter weinig goeds.
Even was er wat onzekerheid over de kwaliteit van het hoofdveld, maar het had gelukkig in de nacht nog wat geregend, zodat het veld zelfs het rbk-keurmerk van Bram kreeg, een redelijk, bespeelbaar knollenveld. Willem had een daverende verrassing in de opstelling want Bram mocht voor het eerst op het middenveld beginnen, een experiment noemde Willem het en zoals dat nou eenmaal bij een experiment hoort, die mislukken wel eens. Hij stond wel tegenover de beste middenvelder die tot nu toe tegen ons gespeeld had, aldus Bram zelf. De tweede verrassing was dat Silly Velz in de basis stond, maar hij was zichtbaar opgelucht toen bleek dat het om een vergissing ging, zijn basisplek bleek namelijk al vergeven aan Michiel. Baco Ari oogde scherp, hij had dan ook afgelopen week speciale keeperstraining gehad en daarbij zelf geconstateerd dat hij veel beter is dan de doelmannen van het eerste elftal. Het (lees: hij) moet niet gekker worden!. Lars van de Vijverberg was nog niet fit genoeg en ook Nelus moest jammergenoeg verstek laten gaan, hij had zich vrijdagavond geblesseerd bij het 35+ voetbal, daar is hij dan ook veel te oud voor. Gelukkig konden we een beroep doen op wat verser bloed in de vorm van Stan Groeliker.
Nadat scheidsrechter Velz zich eerst nog even in een onderscheidend paars shirtje gehesen had, kon de wedstrijd dan eindelijk beginnen. Als snel bleek dat ons middenveld het erg moeilijk had en we zelden onder de druk van de tegenstander uit kwamen. De achterhoede hield echter goed stand en onze sporadische counters bleken gevaarlijk, zo schoot Jelle, na een goede diepe bal van Roelie, te wild, te hoog over. Een snelle ingooi van Donny werd door Jelmer voor het doel gebracht waar Michiel de bal half miste, waarna het schot van Jelle net nog geblokt kon worden. Even later was het wel raak, een prachtige pass van achteruit door Sven werd door Jelle op waarde geschat en diens voorzet belandde perfect bij de tweede paal waar Stan deze slechts binnen hoefde te lopen (1-0). SCW kreeg ook zo zijn kansen, na een goede vrije trap kon de tegenstander vrij inschieten, maar deed dat recht in de handen van Baco Ari. Stan schoot voor GSV net naast, waarna voor rust SCW toch nog op gelijke hoogte kwam toen een tegenstander bij een voorzet geheel ongedekt de bal binnen kon koppen (1-1). Sven wist zelfs nog een achterstand te voorkomen door net op tijd de bal voor de tegenstander weg te glijden. De doelman van de tegenstander voorkwam ook nog een treffer toen hij een terugspeelbal te nonchalant opvatte en deze ternauwernood nog net voor de doellijn de bal kon wegwerken, waarbij hij met zijn noppen nog de paal raakte. Kees van Kampen, scheidsrechter bij het 3e elftal, kon nog net de laatste minuten van onze eerste helft meepikken en je hoorde hem denken, ‘zo doe je dat dus’.
Na de rust mocht een opgeluchte Bram weer terug naar het vertrouwde centrum achterin. Willem had de positie op het middenveld ingenomen en Teun had zijn broer Kees afgelost op de linksback plaats. Michiel had de eerste kans, maar hij krijgt de laatste tijd de ballen er maar niet in en richt zich daarom maar op het geven van assists. Zo gaf hij even later de bal breed op Jelmer, maar voordat die uit kon halen werd hij licht aangetikt en ging de bal op de stip. Zelfs van 11-meter is Michiel geen zekerheidje meer en dus mocht Donny aanleggen die vervolgens rustig en beheerst afrondde (2-1). Lang leken we niet van deze voorsprong te kunnen genieten, want Teun en Bram probeerden samen de snelle rechtsbuiten van SCW af te stoppen en dat leek te lukken totdat Teun besloot deze speler voor de zekerheid ook nog even ondersteboven te kegelen waardoor ook nu de bal terecht op de stip ging. Men had echter buiten onze doelman gerekend, want Baco Ari stopte de matig ingeschoten strafschop en het was misschien gezichtsbedrog maar met het hoofd in de nek en de borst flink vooruit, leek Baco plots wel twee keer zo breed. Zou hij bij die keeperstraining dan toch gelijk gehad hebben? Willem had de wedstrijd in het slot kunnen gooien nadat Teun met een mooie bal langs de lijn Stan op weg naar het doel gestuurd had. Die legde vervolgens de bal netjes breed op de vrijstaande Willem, die ondanks dat hij voldoende tijd had te gehaast hoog over schoot. Stan kwam even later nog fraai door op rechts maar werd gestopt door een harde, maar faire tackle maar had daardoor wel last van een rib en omdat Jordi geen sparerib in zijn verzorgingstas had moest Stan noodgedwongen weer plaats maken voor Michiel. Die wederom zijn waarde als aangever bewees, want na een fraaie rush over de linkerkant glipte hij soepel langs twee tegenstanders en legde de bal panklaar voor Donny en deze kon vervolgens simpel binnenschuiven (3-1). Tobo maakte het vervolgens nog een paar minuten onnodig spannend door notabene met zijn hand een eigen doelpunt te scoren (3-2). GSV hield echter stand en wist de drie punten zo in Giesbeek te houden. Volgende weekend is het Pasen maar zijn wij op maandag 2e paasdag om 10:00 toch te bewonderen, tijdens de inhaalwedstrijd thuis tegen DVV6.