4e elftal wint opnieuw met 5-1 van laagvlieger Groessen 5
Het 4e elftal had twee weken terug een knappe uitzege behaald tegen het altijd lastige SDZZ. Dat was sowieso een prachtige voetbaldag omdat de altijd kritische Witheet die dag absent was en iedereen zich dus eens lekker een wedstrijdje kon laten gaan en dat hebben ze in Zevenaar dan ook geweten. Een weekje later was daar gelukkig het paasweekend, geen wedstrijd en dus voldoende tijd voor bezinning. Augie, metselaar en vlagger van beroep, en al jaren door ons uitgeleend aan het derde elftal kon deze Pasen echter gestolen worden. Vroeg in de zondagochtend had namelijk iemand bij de sporthal zijn fietsje meegenomen. Augie was witheet (nee niet die met de pen) en voorspelde dat er dooien gingen vallen. Waarschijnlijk heeft hij vroeger tijdens de godsdienstles niet goed opgelet, aangezien de vermoedelijke dader, die nog net op de foto vastgelegd kon worden, net uit de dood herrezen was.
Vandaag wachtte voor ons de thuiswedstrijd tegen de nog puntloze hekkensluiter in onze competitie Groessen 5. Willem had te kampen met een waslijst aan afwezigen, door een aantal blessures, naweeën van een vrijgezellenfeest en een aantal masochisten die de teloorgang van Vitesse tegen NEC verkozen boven het spelen van een wedstrijd, bleken we nog net 11 spelers te kunnen oproepen. Zo werd Willem gedwongen om maar weer eens een pot boerenjongens open te trekken, en dat waren met Bram, Loucaco en Linus niet de minste. Onze tegenstander deed meer denken aan Jong Groessen, de meesten waren nog zo groen als hun shirt. Willem had voor een zeer aanvallende opstelling gekozen waardoor hij de back to back brothers Baars buiten de basis hield en Sven, ondanks dat hij deze keer op tijd was, de vlag weer ter hand mocht nemen. Ondanks het wat rommelige begin, kwamen we al na vier minuten op voorsprong. Een voorzet van Linus werd door Donny goed aangenomen en vervolgens uit de lucht in één streep achter de doelman geschoten (1-0). Nog binnen het kwartier was het Jarik die uit een onmogelijke hoek de bal achter de verbouwereerde doelman poeierde (2-0) en zo leek een monsterscore deze dag mogelijk. Echter werd het voetbalspel steeds slordiger en ging men te vaak voor eigen succes of was de afronding ondermaats waardoor de productie haperde. Het Olde Schop ging blijkbaar deze dag al vroeg open want Jelle ging al na 20 minuten met een dikke enkel van het veld. Vervelend én verrassend, want we hebben veel meer spelers met dikke enkels (en meer), maar die hebben daar blijkbaar geen last van. Ondertussen had Michiel al een half dozijn kansen om zeep geholpen en wist ook Willem een niet te missen kans te verkloten. Uiteindelijk na een lange bal van Bram wist Michiel dan toch de rust te bewaren en schoof hij de bal koeltjes langs de doelman in het doel (3-0). Gemakzucht nam bezit van onze ploeg en dat werd voor de rust pijnlijk afgestraft. Nadat Sven een bal én tegenstander verkeerd inschatte, wist deze tegenstander Bram (niet die kleine) te verrassen en lobde hij de bal op fraaie manier over onze Baco Ari (3-1). Dat bracht Linus blijkbaar op een idee want niet veel later lobde hij de bal perfect over de Groessense doelman (4-1). Op het spel en de instelling was nog wel wat aan te merken en dat zorgde voor wat wrevel onderling, zo liet Bram (de grote versie) in duidelijke taal aan Jarik merken dat hij zich wat meer, beter en feller moest aanbieden. Laatstgenoemde voelde zich daardoor behoorlijk in zijn wiek geschoten en besloot in de rust het bijltje er bij neer te gooien en ging als een streep richting uitgang, halverwege slechts een lege voetbaltas achterlatend. Onbegrijpelijk dat zelfs de zalvende woorden van Willem hem niet op andere gedachten hadden gebracht. Michiel glimlachte slechts, hij wist dat zijn leidende positie als topscorer daardoor niet meer in gevaar kwam, al is hij zelf pas net over de helft van het door hem beloofde aantal doelpunten.
De na rust ingevallen Kees Kramp stortte bij zijn eerste duel kermend ter aarde, De verzorger constateerde dat hij niets gebroken had, behalve zijn eigen record, na 4 minuten speeltijd al kramp! Even later ging Linus linea recta richting doel en nadat zijn tegenstander onderweg al vanzelf omgevallen was wist hij alleen voor de doelman de bal toch nog naast te schieten. Het kansen missen, van vooral Michiel, Linus en Willem, kreeg naarmate de tweede helft vorderde iets lachwekkends. Willem schoot na een prachtige actie van Twan de bal met zijn gloednieuwe voetbalschoenen van twee meter over het doel. De verkoper had nog zo gezegd dat het hele goede schoenen waren, toen wist hij blijkbaar nog niet dat Willem ze zelf aan zou trekken. Na een bal op de paal schoot Willem ook nog een rebound opzichtig naast en Michiel wist nadat de doelman een voorzet van Linus losliet ook deze niet tussen de palen te schieten. Zo hoopte het aantal vruchteloze pogingen zich op, maar was het dan toch nog één keertje raak, na opnieuw een voorzet van Linus wist Willem dan eindelijk het net te vinden en de einduitslag op het bord te zetten (5-1). Net toen de kleedkamers schoongemaakt moesten worden, ging toevallig ook de pieper van Jordi af en haastte hij zich naar huis om de pizza’s uit de oven te halen. Na de wedstrijd kwam Baco Ari er pijnlijk achter dat het niet alleen in het Gelredome gevaarlijk is om te juichen bij een doelpunt van NEC. Onze Ajacieden waren deze middag slim genoeg om vroegtijdig naar huis te gaan, ze hadden al weken kuipvrees.
Volgende week spelen wij de uitwedstrijd tegen Eendracht Arnhem waarschijnlijk zonder voorhoede. Geen Michiel (vakantie), Jelle (enkel gekneusd) en Jarik (voetbaltas kwijt) dus rest slechts het alternatief, Silly Velz (geen snelheid), Yannick (geen snelheid) en Willem (geen spits). Geen fijn vooruitzicht dus, maar dan moeten we na die wedstrijd maar een feestje gaan bouwen. Komt allen!
