4e elftal wint ook uit van DVV 7

Afgelopen zondag maakten we ons op voor de uitwedstrijd tegen DVV7. Je kon merken dat de lente inmiddels begonnen was, want de vogels hadden de plek van de wekker ingenomen.

  

Roelie ging al vroeg in de ochtend op zijn fietske richting ons sportpark, die laat zich geen tweede keer meer verrassen, voorkomen is beter dan vlaggen. Nadat daarna iedereen langzaam binnen druppelde bleek al snel dat velen van ons de avond/nacht ervoor in Angerlo doorgebracht hadden, men stond namelijk nog wat halfvast op de benen. Aangekomen in Duiven was het opvallend stil in de kleedkamer, of dit van de avond ervoor of misschien van de wedstrijdspanning was, was niet helemaal duidelijk, Witheet vermoed echter het eerste. Nadat we eerst op een achteraf veldje de broodnodige warming-up gedaan hadden, werd door de scheidsrechter besloten om voor de wedstrijd toch uit te wijken naar een kunstgrasveld. De enige die hier blij mee was, was onze wasvrouw.

In de kleedkamer, maar ook buiten was het winderig want kort nadat de scheidsrechter de wedstrijd in gang gebracht had, was onze dugout al leeg gelopen, niet omdat Willem al vroeg wilde wisselen, maar omdat Silly Velz zat te gieren en dan bedoelen we niet van het lachen. Hij is soms een varken, maar vaker lam. Als scheten laten een olympische sport was, hadden we als team al meerdere medailles binnengehaald. Velz kan nu in ieder geval ook het onderdeel bemesting aan zijn visitekaartje toevoegen. Bassie had er vandaag blijkbaar zin in, niet in goed voetballen natuurlijk, maar hij zorgde er wel persoonlijk voor dat na vijf minuten de tegenstander al zijn eerste speler moest wisselen wegens een flinke blessure. We hadden liever gezien dat Bassie de bal goed geraakt had, toen Twan, na een goede onderschepping, een perfecte voorzet gaf, kwam hij namelijk weer eens te laat. Hij maakte dat even later wel goed toen Donny eerst Jelle bediende die zijn schot nog gekeerd zag worden, maar Donny gaf vanuit de rebound nu Bassie de kans en die tikte nu makkelijk binnen (0-1). Michiel, nog geblesseerd aan de lies, zag als toeschouwer dat Donny op gelijke hoogte kwam op de topscorerslijst. Na een fraaie voorzet van Bram zag Donny zijn kopbal nog gepareerd worden door de doelman, maar in tweede instantie werkte hij de bal via de binnenkant paal binnen (0-2). Baco Ari moest aan de andere kant ook nog aan de bak en aan het grabbelen naar de bal en zijn wallen onder de ogen, kon je zien dat het een zware nacht geweest was. Gelukkig pakte hij van de vier ballen die hij op zich af zag komen met wat moeite toch de juiste en zorgde hij zo voor de geruststellende 0-2 voorsprong in de rust.

In de tweede helft besloot Willem na rust, op dringend verzoek van Witheet, om Silly Velz in te brengen en kon men in de dugout opgelucht weer adem halen. We hoopten natuurlijk na rust op een snelle derde goal om zo de wedstrijd in het slot te gooien. Kansen waren er volop, maar Twan schoot naast  en tweelingbroer Tygo, wel gesteund door zijn familie langs de kant, miste daarna ook een goede kans. Donny kwam na een onderschepping oog in oog met de doelman, maar tot grote opluchting van Michiel, was het de doelman die een zeker lijkende treffer voorkwam. Twan bezorgde vervolgens Willem een uitgelezen kans, maar die schoot veel te gehaast veel te hoog over, en dat kreeg hij van Michiel ook nog even haarfijn te horen, waarop Willem vond dat Michiel beter aan zijn (geblesseerde) lies kon gaan krabben. Het lachen verging Michiel daarna snel toen Donny opnieuw in twee pogingen de doelman passeerde en daarmee Michiel, waarschijnlijk definitief, van de koppositie op de topscorerslijst stootte (0-3).

De lach bij Michiel was daardoor wel verdwenen en hij melde nu dat hij twijfelde aan het correct bijhouden van de topscorerslijst door Witheet. Reactie Witheet: ‘Wie niet scoort, telt ook niet mee’. Niet erg handig trouwens om kritiek te leveren als je weet dat er nog zes wedstrijden te spelen zijn, waarin je dan wel eens het ‘lijdend’ voorwerp van Witheet zou kunnen worden! Donny had zelfs nog verder van hem weg kunnen lopen, maar zag zijn prachtige afstandsschot van ver fraai over de doelman in het doel verdwijnen, maar de treffer werd geannuleerd omdat de scheidrechter al voor een vrije trap in zijn voordeel gefloten had. Zaak was het nu wel om weer eens de nul te houden en dat was koren op de molen van Silly Velz. Hij ontregelde wat vijandige aanvallen door opzichtig en onbehouwen wat tegenstanders omver te kegelen, misschien ‘vakkundig sloopwerk’ ook maar toevoegen aan zijn al volle visitekaartje. Zo trokken de Giesen een fraaie 0-3 zege vakkundig over de streep.