4e elftal wint nu wel van VDZ

Na de spraakmakende wedstrijd van vorige week, waarin we maar liefst zeven gele en één rode kaart mochten ontvangen, werd door de spelersraad besloten dat met ingang van deze wedstrijd spelers die een kaart voor praten krijgen, of deze nou terecht of onterecht gegeven is, na de wedstrijd voor 2 kannetjes bier moeten zorgen. Het voorstel van Witheet om dit met terugwerkende kracht te doen haalde net geen meerderheid van stemmen. De betreffende speler dient tevens bij de volgende wedstrijd een helft te vlaggen. Gelukkig zat deze zondag Bronkie bij Twente met de scheidsrechter van vorige week opgezadeld en konden wij ons dus met een gerust hart voorbereiden op deze wedstrijd. Om 10:00 was het verzamelen op ons Sportpark de koude Does, waar in de kantine de koffie al lekker liep, sportiever zou het die dag waarschijnlijk niet worden. Het was nog even spannend of we genoeg auto’s voor het vervoer hadden, want velen van ons kunnen niet teveel rijden, want ze moeten nog drinken.

Deze zondag moesten we wederom tegen VDZ, maar nu tegen VDZ 10, een vluchtelingenteam dat op het laatst nog toegevoegd werd aan onze competitie. Een mooi initiatief van VDZ en de KNVB om deze mensen een mogelijkheid te bieden om toch in groepsverband te kunnen sporten. We mochten deze keer op gewoon gras en Willem stelde voor om wat kranten op het veld te leggen want volgens hem hebben we op papier best wel een goede ploeg. Voor de wedstrijd had Witheet het gevoel dat een aantal van ons flink hadden doorgezakt. Hij keek er een aantal diep in de ogen en zag het meteen: Het licht stond aan maar er was niemand thuis!  Onze Michiel was op zijn zachtst gezegd ‘not amused’ toen hij hoorde dat hij, als sleutelspeler, niet in de basis stond, hij houdt helemaal niet van wisselen! Witheet gooide nog wat olie op het vuur door hem als grensrechter op het wedstrijdformulier te zetten. Als troost kreeg hij tijdens de wedstrijd zowel van Rinus als van Jordi een trui tegen de kou, blijkbaar voor beide helften één.

Het was wel even schrikken toen wij en de scheidsrechter klaar stonden voor de aftrap maar de tegenstander nergens meer te bekennen was, ze zouden toch niet alweer gevlucht zijn? Gelukkig bleek alleen de wedstrijdbespreking wat uitgelopen te zijn en zo konden we toch vijf minuten later dan gepland aan de wedstrijd beginnen. Veel van deze jongens bleken dus best goed te kunnen voetballen en we hadden dan ook  de grootst mogelijke moeite om ze van ons doel af te houden. Gezegd moet worden dat onze achterhoede in het begin zo lek als een zeef was en dan doe je de zeef nog tekort. De lat bracht al vroeg in de wedstrijd redding en even later moest Baco Ari bij een vrije trap alles in de strijd gooien om een doelpunt te voorkomen en werd daarbij hard geraakt en moest lang behandeld worden, maar kon hij gelukkig wel verder. Het spel golfde daarna wat op en neer en aan de andere kant kopte Rikkie G. na een hoekschop van Nelus net over. Even later werd Jarik diep gestuurd en zijn schot werd nog wel gekeerd door de doelman, maar het was de jarige Nelus die op zijn 40^e de bal in tweeën achter de doelman wist te werken (0-1). Het geklungel achterin ging echter gewoon verder, Roelie probeerde in de eigen zestien zonder succes een tegenstander te passeren en kon opgelucht adem halen nadat deze speler via het lichaam van Baco Ari overschoot. Bij opnieuw een vrije trap die over onze verdediging gewipt werd moest Baco Ari weer aan de bak, hij nam nu geen enkel risico meer en, alsof hij met één actie het hele asielprobleem wilde oplossen, raakte hij met een karatetrap niet de bal maar wel vol de buitenlandse tegenstander. Gelukkig kon deze man na de harde botsing toch weer verder en had Baco Ari slechts pijn aan zijn …anus. Daar hadden een aantal spelers voor de wedstrijd ook flink last van, de enige keer dat ze wel hun stinkende best deden. De bal ging trouwens wel terecht op de stip en werd vanaf elf meter feilloos binnen gekickt (1-1). Nadat Lars van de Bergaf weer geblesseerd uitviel, hij had het toch al een half uur volgehouden, ging het al snel weer mis. Roelie raakte een half hoge bal maar half, Baco Ari kwam vervolgens wat weifelend uit en de ultieme reddinspoging van Sven kwam net te laat waarna hij zelf hard op de eigen paal klapte (2-1). Voor de rust was het Donny die van afstand toch nog de gelijkmaker maakte al ging de doelman hierbij niet helemaal vrij uit (2-2).

Na de rust had Donny de smaak inmiddels te pakken en schoot van nog verderaf de bal hard en strak rechts onderin de hoek (2-3). Niets aan de hand zou je zeggen, uitspelen en puntjes mee naar huis nemen, maar er werd nog steeds niet lekker verdedigd. Eerst was het Tobo die bij het uitverdedigen een vrije bal bij een tegenstander achter op zijn hoofd schoot, maar blijkbaar net hard genoeg, want de speler schoot de bal voor een leeg doel nog naast. Even later ging het alsnog mis, nadat Teun een aantal malen op een hilarische manier indruk gemaakt had met zijn aparte maar wel foute manier van ingooien, moest hij ook nog eens aan de noodrem trekken waarna hij geel incasseerde en goed wegkwam dat de vrije trap net buiten de zestien gelegd werd. Deze vrije trap vloog echter langs onze muur richting verre hoek, waar onze krokettenplukker de bal opzichtig door zijn handen liet glippen (3-3). Uiteindelijk wisten we in de slotfase de partij alsnog naar ons toe te trekken. Donny gaf een lange bal op de na rust ingevallen Michiel die vervolgens de bal behendig over de uitkomende doelman lepelde (3-4). Vlak voor tijd maakte Bassie aan alle onzekerheid een einde door, nadat Twan zijn schot nog geblokt zag worden, de rebound goed binnen te schieten (3-5). Een goede overwinning tegen een leuke tegenstander onder leiding van een prima scheidsrechter. Niets lekkerder dus dan na een overwinning effe een peukie doen, maar als je niet buiten roken kunt, moet je hier toch buiten roken. Gelukkig hebben ze bij VDZ een aantal plaatsen gemaakt waar je vrij kunt roken.

Stoppen met roken is natuurlijk beter voor sportmannen zoals ons, maar daar heb je meestal een lange adem voor nodig en het vergt veel doorzettingsvermogen. Stoppen met roken voelt als de eerste weken in een nudistenkamp, je weet niet wat je met je handen moet doen. Volgende week zondag spelen we opnieuw uit, opnieuw om 11:00 en opnieuw tegen VDZ, maar nu VDZ 8.