4e elftal wint met wat moeite toch de slag om Arnhem

Ons ideale weekend is normaliter vrij op vrijdag, zat op zaterdag en zon op zondag, helaas voldeed afgelopen weekend alleen de zaterdag hieraan. Op deze wedstrijddag, net na dierendag, hadden de weergoden toepasselijk voor hondenweer gekozen en was dierendag ook nog wat uitgelopen, want een aantal van ons hadden nog een kater. Trouwens niemand van ons keek, na de enorme veldslag van vorig seizoen, met plezier uit naar een nieuwe confrontatie met en bij M.A.S.V. 4. Waarschijnlijk hadden daarom ook een aantal van onze spelers andere activiteiten op deze wedstrijddag gepland, waardoor we uiteindelijk met 15 spelers richting Arnhem vertrokken. Opvallend genoeg was iedereen op tijd aanwezig, waarschijnlijk allemaal te bang om te moeten vlaggen in het hol van de leeuw. Zelfs Roelie, bekend van “ ’s avonds een vent, ’s ochtends  absent”, was deze keer wel op tijd aanwezig.

Aangekomen op Sportpark Malburgen West bleek dat we voor onze, vooral brede, selectie, wel een erg krappe kleedkamer toebedeeld hadden gekregen. Ter compensatie had men kort voor aanvang van de wedstrijd de veldindeling alsnog gewijzigd en ons boeren in plaats van zo’n plastic vloerkleed toch een echt grasveld toegewezen, waarvoor nogmaals dank. Als kers op de taart mochten we ook nog eens het grootste deel van de wedstrijd met onze eigen wedstrijdbal spelen. Nadat Willem de opstelling bekend gemaakt had voegde hij daar nog wat tactische tips aan toe, maar of iedereen die begrepen heeft is maar de vraag want Willem klinkt vaak als een geschiedenisleraar die over de toekomst praat.

Vanaf het begin van de wedstrijd namen we het heft in handen en na een voorzet van Michiel kopte Donny de bal voor het doel waar Jelle de bal over de doellijn leek te werken, maar het horloge van de scheidsrechter gaf slechts de tijd aan en zo houd zijn doelpuntendroogte nog steeds aan. Even later gaf onze Don het goede voorbeeld na een fraaie pass van Sven schoot hij uit een moeilijke hoek zuiver binnen (0-1). Niet veel later had Donny opnieuw een treffer op zijn voet, nadat onze Gerritsen de paal had geraakt, schoot hij echter de rebound via de doelman over. Michiel had er deze dag weer eens zin in, na een mooie rush over de linkerflank werd zijn voorzet door onze Gerritsen, die wel heel erg vrij stond, prachtig binnengekopt (0-2). Onze doelman Baco Ari had vandaag wat moeite met zijn concentratie en was soms even aan het wipwappen in zijn hoofd, waardoor hij niet elke bal goed inschatte, maar bij een vrije trap tegen wist hij wel, met een fraai showduikje, de aansluitingstreffer te voorkomen. Bassie had blijkbaar deze ochtend de verkeerde dag geplukt, want hij kwam totaal niet in het stuk voor, totdat plots een pass van Roelie bij Donny belandde, die simpel breed legde en Bassie hoefde alleen maar de voet tegen de bal te zetten (0-3). De achterhoede kwam niet echt in de problemen, al kreeg Kees Kramp nog wel een vermaning van de scheidsrechter voor een harde overtreding die Sven gepleegd had (?). Voor rust leek de wedstrijd beslist toen Michiel van Donny mocht aanleggen voor een vrije trap net buiten de zestien. Misschien kwam het omdat de bal stil lag, maar Michiel krulde deze half hoog in de verre hoek (0-4). Jelle leek zelf de 0-5 te scoren, maar opnieuw ging er een streep door zijn doelpunt, nu vanwege buitenspel. Jelle komt maar niet tot scoren, misschien moet hij ook geen dingen proberen die zijn vader wel kon. Bassie hebben we de eerste helft, op het doelpunt na dan, niet gezien en toch was hij finaal naar de klote, aan het einde van de eerste helft leek hij dan ook meer op Kanniemero. Willem was in de rust niet boos op Bassie, hij had tenslotte niets gedaan, maar mocht als dank voor niet bewezen diensten wel de tweede helft vlaggen.

Bij het begin van de tweede helft bleek dat de tegenstander een blik nieuwe en vooral snelle spelers had losgetrokken en dat deed de wedstrijd bijna kantelen. Eerst was het nog onze Gerritsen die met één schot zowel de paal als de lat raakte, maar de bal verdween niet in het doel. Bij een lange bal timede Bram niet goed, waarna de razendsnelle spits Baco Ari omspeelde en simpel scoorde (1-4). De tegenstander rook nu kans op meer en de GSV verdediging begon te piepen en te kraken, mede doordat we een aantal vrije trappen net buiten de zestien weggaven wegens praten tegen de scheidsrechter. Even later was de marge dan ook nog maar twee toen Baco Ari onnodig uitkwam en de bal over hem heen voor het doel geplaatst werd, waar de bal vervolgens duidelijk met de handen werd binnen geduwd (2-4). Nadat de al genoemde rappe spits onze hele defensie voorbij pingelde en de bal opnieuw achter Baco Ari deponeerde (3-4) leek GSV rijp voor de slacht. Onze ‘Lars van den Berg en soms diepe Dalen’ probeerde in het centrum van de defensie wat rust te brengen, maar was zichzelf niet in de tweede helft. Hij zaaide regelmatig paniek met zijn pogingen om de bal uit de zestien te werken, vooral omdat hij dat vaak met zijn scheenbeschermer deed. Zijn gezicht leek dan ook meer op een aardappelboer die flink in de puree zat. Gelukkig wist Michiel over de linkerkant door te breken en zijn assist werd door, jaja, weer onze Gerritsen met wat hulp van de grabbelende doelman binnen geschoten (3-5). Niet veel later belandde de bal via Michiel bij Teun die met een steekbal Donny vond die vervolgens voor de geruststellende 3-6 tekende. Willem die de eerste helft wissel en de tweede helft in de spits stond, hebben we de hele wedstrijd niet gezien, alleen gehoord. In het verlengde van dierendag had hij besloten de hele wedstrijd zijn medespelers af te blaffen. Na de wedstrijd en de overwinning was echter alles weer vergeven en vergeten en bood Kees Kramp onze Willem zelfs een stoel aan, een elektrische.