4e elftal wint met slecht voetbal op dito veld van DVV 6
Afgelopen zondag mocht het 4e elftal wederom naar Duiven, nu voor de uitwedstrijd tegen DVV 6 en dat pas om 12:00. Iedereen zag er daarom redelijk uitgeslapen uit en na lange tijd was ook Bronkie weer eens van de partij. Hij had zelfs afgelopen week meegetraind, al had hij daarbij wel de hulp van zijn navigatie nodig gehad. Nu iedereen deze ochtend ruim op tijd aanwezig was, begreep Roelie niet waarom we deze keer NIET op tijd vertrokken. Aangekomen in Duiven bleek dat we weer op een achteraf veldje ingedeeld waren, uitermate geschikt voor ons kelderklasse voetbal.
De scheidsrechter, één van de oude stempel, nam vooraf uitvoerig de tijd om beide aanvoerders zijn spelregels uit te leggen. Vervolgens eiste hij dat bij alle spelers alle sieraden, zijnde kettingen, ringen, oorbellen en piercings voor aanvang van de wedstrijd af moesten, deed men dat niet, kreeg men sowieso een gele kaart. Bassie had geluk want bij hoge uitzondering mocht hij van deze man zijn tatoeages deze keer laten zitten. Nadat de scheidsrechter de teams tijdens de warming-up uitvoerig geobserveerd had, besloot hij dat het beter was om op een nog slechter veld te gaan spelen en zo moesten we alsnog uitwijken voor een damesteam van DVV, die blijkbaar door onze scheidsrechter hoger ingeschat werd.
Op deze paardenwei dachten we met weemoed terug aan ons eigen Ataro-veld in Giesbeek, één van de betere knollenvelden van de gehele Liemers. Op dit veld van DVV, waarop alleen boerenkoolvoetbal gespeeld kon worden, was er geen eer te behalen voor al die technisch vaardige spelers die wij niet in ons team hebben. Bram had nu wel de gehele wedstrijd een goed excuus voor alle foute inschattingen, halve kopballen, slechte balaannames en verkeerde voorzetten die geregeld van zijn voet verdwenen. Langs de lijn was daar plots de opluchting bij Witheet toen hij toch nog onze materiaalman Jordi aan zag komen, maar tot zijn verbazing bleek het om zijn slankere versie Tijmen te gaan, die al snel constateerde dat er weinig veranderd was ten opzichte van het vorig seizoen. Kansen waren op dit veld schaars, een kopballetje van Poepie Rik uit een vrije trap van Michiel en een schot naast van Donny na een lange rush waren zeldzame hoogtepunten in een zeer slechte wedstrijd op een dito veld. Aaron moest aan de andere kant nog even in actie komen toen een afstandsschot plots een heel vreemde stuiter kreeg, waarna hij de bal ternauwernood nog over de lat kon tikken. Met een sterke en koude wind tegen bleven de hoekschoppen van DVV gevaarlijk, en eenmaal moest bij een indraaiende corner onze lat zelfs redding brengen. Helaas moest Poepie Rik de wedstrijd met rugklachten voortijdig verlaten en dat was volgens Bram te wijten aan het, jawel, slechte veld.
In de rust benadrukte Willem nog eens dat het niet handig is om op een zeer slecht veld ook nog eens de kantjes ervan af te lopen. Na de rust werd ons elftal nog steeds hartstochtelijk aangemoedigd door een heel nest spelersvrouwen, maar als ze al warm werden was het van de zon, zeker niet van het vertoonde spel. ‘Naar ons komen kijken is dan ook soms belachelijker dan winnen’. Inmiddels was Bassie, met tattoos dus, in het veld gekomen en die had zich op zijn eigen wijze warm gelopen, namelijk niet! Elk mens schijnt wel een dubbelganger te hebben, dus als je Bassie hebt zien joggen deze week, was hij het zeker niet. Het feit dat hij geen warming-up gedaan had, leverde blijkbaar wel meer lucht en ook meteen succes op. Eerst verlengde hij met het hoofd de bal door op Michiel, die zijn poging nog door de doelman gestopt zag worden, maar in de rebound kon de doorgelopen Bassie simpel intikken (0-1).
Baco Ari voorkwam aan de andere kant met een wereldreflex de gelijkmaker, terwijl aan de andere kant opnieuw Michiel voor de assist zorgde, na zich goed vrij gespeeld te hebben legde hij fraai breed op gastspeler Emilio die de doelman op het verkeerde been zette en rustig binnenschoof (0-2). De vijftienjarige Emilio, mooie naam trouwens, die schijnt hij voor zijn verjaardag gekregen te hebben, werd daarmee onze jongste doelpuntenmaker ooit en daarmee kon er eindelijk een streep door de naam van Louco, die wel lang genoeg naast zijn schoenen gelopen heeft. Sven maakte het daarna nog even spannend door een, voor zijn doen, lichte overtreding te maken en een gele kaart en dus een 10 minuten tijdsstraf te pakken. We hadden liever dat hij deze voor praten gekregen had, dan had het in ieder geval nog wat kannen bier opgeleverd. DVV kon in het restant van de wedstrijd geen vuist meer maken en GSV had zelfs nog vaker moeten scoren, een afstandsschot van gastspeler Lucky Luc had te weinig power en Teun Kous kon na een verre trap alleen op de doelman af, maar werd zo gegrepen door deze kans, dat hij besloot met één van zijn twee zwakkere benen af te ronden en dat leverde dus geen treffer op. Uiteindelijk bleef het bij 0-2 en was Michiel erg blij met zijn twee assists, maar jammer genoeg houdt Witheet, zoals verwacht, dié dan weer NIET bij! Bram zag die middag op de Vijverberg de Graafschap een knappe en belangrijke 2-0 overwinning behalen en dat lag volgens hem puur aan het goede veld.