4e elftal wint in eerste thuiswedstrijd ruim van DVV 7

Na de flinke zeperd van vorige week tegen v.v. Dieren 2 leek er onder de spelers weinig animo voor onze eerste thuiswedstrijd van de competitie. Ondanks onze vooral brede selectie waren er op de vrijdag voorafgaand aan de wedstrijd van de mogelijke 22 spelers er nog maar 12½ beschikbaar. Gemakshalve rekenen we Jelle voor een halfje aangezien hij van zijn werkgever slechts één helft mag spelen, die wil blijkbaar dat hij half werk levert. Gelukkig wist Willem toch nog een aantal wat eerdere afvallers over de streep te trekken en ook wat aanstormend talent te strikken in de vorm van doelman Foppe junior, opnieuw als stand-in voor Baco Ari, Loucaco, niet zo kleurrijk als de echte, en Ties, de drie jaar jongere tweelingbroer van Silly Velz, al lijkt hij in de breedste zin van het woord niet op hem. We hebben wel goede hoop dat we binnenkort op een extra speler kunnen rekenen, nu Jordi besloten heeft zijn nooit tot bloei gekomen carrière weer leven in te blazen. Hij heeft zelfs al een training achter de rug en heeft tevens een aantal malen de sportschool bezocht, hij mocht daar zelfs een nieuw apparaat testen, er zat van alles in, Snickers, Twix en zelfs chips.

Bij het verzamelen op deze wat mistige zondagochtend, al kunnen dat ook de naweeën van het Lathums feest zijn geweest, bleek dat Loucaco zijn toezegging niet ging nakomen, dat Ties spijt had dat hij er wel was en onze Roelie bij het appél weer eens ontbrak, nadat hij veel te lang op een tieneravond was blijven hangen. Bassie was er wel, maar die kwam niet door onze alcoholtest, al scheelde het volgens hem maar weinig.

Als pleister op de wonde mocht Bassie wel op de elftalfoto die deze ochtend gemaakt werd. Gezien de staat waarin sommige spelers en ook ons tenue verkeerde was dat misschien niet het juiste moment. Wel goed nieuws, we moeten nog even volhouden, binnenkort hopen we een spiksplinternieuw tenue van een nieuwe sponsor te kunnen presenteren!.

Lars, die de vrijdag voorafgaand 35 jaar oud geworden was, zag als een berg op tegen deze wedstrijd toen hij hoorde dat zijn vader kwam kijken en opteerde daarom voor een plaats op de reservebank. Dat zou Willem nooit doen, hij had zichzelf, ondanks dat zijn altijd kritische vader Wilco aanwezig was, gewoon in de spits gezet.

Met toch nog elf spelers aan de aftrap en Roelie voor straf weer aan de vlag kon de eerste thuiswedstrijd dan eindelijk van start gaan. Ties had in de eerste minuten nog wat moeite met zijn coördinatie en acteerde meteen een prachtige schwalbe met geen enkele tegenstander in de buurt, zijn vader had er misschien voor gefloten maar Foppe Senior trapte er terecht niet in. Net als de week ervoor hadden we weer een beroerde start, na vijf minuten kon Foppe Junior op een afstandsschot nog redding brengen, maar de rebound mocht van onze verdediging ongehinderd worden binnengeschoten (0-1). Gelukkig pakten we het na dit vroege tegendoelpunt wat beter op en kwamen we ook tot goede kansen. Donny had pech dat zijn schot via de doelman op de paal belandde. Even later was daar toch de gelijkmaker via Twan die hard en laag langs de doelman raak pegelde (1-1). Kort daarna kreeg GSV een strafschop nadat Jelle onderuit werd getikt door de doelman. Met Michiel nog langs de kant mocht Donny van elf meter aanleggen, de doelman wist zijn slappe schot niet te keren, maar dat kwam vooral omdat deze huizenhoog overging. Bijna was het aan de andere kant wel raak, toen Bram met een slimme overtreding een uitbraak voorkomen had, werd de toegekende vrije trap onze zestien ingepompt en na wat gekluts voor het doel werd de bal op de lat geschoten. Het was even later Jelle die via de linkerkant opstoomde en een puike voorzet afleverde die door de, tot dan toe onzichtbare Willem, met het hoofd in de verre hoek geknikt werd (2-1). Even later was het Jelle zelf die weer eens een niet te missen kans verprutste door via de doelman over te schieten. Jelle doet zijn best, maar komt maar niet tot scoren, af en toe wil Witheet hem wel een olde schop voor de kont geven. Zo gingen we met een slechts kleine voorsprong de theepauze in.

In de rust bleek Baco Ari ook weer in het land en kwam hij even sfeerproeven. Hij had zich op vakantie van een geheel nieuwe garderobe voorzien. Vooral zijn nieuwe jas was een topper, jammer dat de kleerhanger er nog in zat.

Direct na de rust maakte Donny het missen van de strafschop al snel weer goed. Op aangeven van Silly Velz schoot hij hard, laag en zuiver binnen (3-1). Niet veel later was hij het eindstation van een zeer fraaie aanval en leek de wedstrijd al gelopen (4-1). Inmiddels speelde onze laatste man Bram meer als valse spits en was hij duidelijk op zoek naar een doelpunt, maar niet hij maar Silly Velz zorgde voor een treffer toen zijn schot door een speler van de Duivense defensie achter de eigen doelman werd gewerkt (5-1). Michiel, die Donny al weer zag weglopen op de topscorerslijst, probeerde het keer op keer, maar eerst zat de paal in de weg en later werd zijn schot door notabene Willem in de verre hoek verlengd (6-1). Als klapstuk werd de langdurige aanwezigheid van Bram in de voorhoede toch nog beloond, na een hoekschop van Donny kopte hij de bal strak in de kruising (7-1) en zorgde er zo voor dat we na twee wedstrijden zelfs weer een positief doelsaldo hebben.