4e elftal verliest eerste wedstrijd na de winterstop van koploper VDZ 5
Voor de eerste wedstrijd na de winterstop stond meteen de kraker tegen koploper VDZ 5 op het programma. Wel op inmiddels bekend terrein, want dit was alweer de derde keer dit seizoen dat we op Sportpark Cranevelt moesten aantreden. Daar het in de nacht aardig gevroren had, was er nog even hoop op een afgelasting, maar het kunstgras was her en der nog wel wat wit uitgeslagen, maar wel voldoende bespeelbaar. De ochtend begon met de hernieuwde kennismaking met onze Lars van den Berg en (vooral) Dal, die we een behoorlijk tijdje niet gemist hadden. Verder zag Baco Ari er redelijk fit uit, maar dat vinden we al snel nu we hem ook tijdens het weekendje weg in Brugge meegemaakt hebben. Silly Velz had speciaal voor deze gelegenheid een nieuwe winterjas aangeschaft, het prijskaartje hing er nog aan, en gezegd moet worden de meeste vonden het een mooi jasje, al vroeg Lars zich af of je deze ook voor mannen kon krijgen. Na een lange warming-up schoot GSV goed uit de startblokken en had zo maar op voorsprong kunnen komen toen, na een aanval om je koude vingers bij af te likken, de bal bij ons Henkie belandde en zijn perfecte voorzet door Nelus van dichtbij via de lat over geschoten werd. Baco Ari moest aan onze kant een aantal keren handelend optreden en werd daarbij een keer hard in zijn gezicht geraakt, maar zag er na de broodnodige blessurebehandeling er nog redelijk goed uit, maar dat vinden we al snel nu we hem ook tijdens het weekendje weg in Brugge meegemaakt hebben. Donny wist even later bijna de doelman van VDZ in de korte hoek te verrassen, maar deze laatste kon nog net met de voet een tegentreffer voorkomen. Rinus viel deze keer op door zijn goede spel, waarschijnlijk heeft dat tikkie in Brugge hem toch goed gedaan. Terwijl onze Sven de hele wedstrijd opzichtig solliciteerde naar een gele kaart, had onze aanvoerder Twan hier slechts één vileine opmerking voor nodig en moest hij dus tien minuten naar de kant. De kaart was misschien niet helemaal terecht, maar ja, woede is een gemoedstoestand die maakt dat je mond sneller werkt dan je verstand. Van zo’n gele kaart krijg je wel dorst, want na de eerste en tevens gestaakte wedstrijd van dit seizoen (ook tegen VDZ 5 trouwens) zijn er door ons stevige afspraken vastgelegd. Geel wegens praten (terecht of onterecht) betekent na de wedstrijd direct twee kannen bier en één baco voor Donny betalen én de volgende wedstrijd de eerste helft vlaggen. Een aantal van ons waren blijkbaar al met de gedachten bij het bier na de wedstrijd, want VDZ profiteerde direct van deze man meer situatie, een voorzet kon door een geheel vrijstaande tegenstander simpel binnen gekopt worden (1-0). Even later werd een overtreding gemaakt op onze Kees Kramp, maar ondanks dat hij de wedstrijd geblesseerd moest verlaten, interpreteerde de scheidsrechter het als een fopduik. Soms kan een wedstrijd raar lopen, Kees ook. Jordi overwoog nog even de boel te spalken, maar uiteindelijk werd toch besloten om broer Teun de plaats van Kees in te laten nemen. Die had uit voorzorg al sTeunkousen aangetrokken. Voor rust kreeg GSV toch nog kansen, eerst zag Bassie zijn lobje net over gaan, waarna de defensie van VDZ knullig balverlies leed en Michiel profiteerde en met een harde, lage schuiver de doelman passeerde (1-1). Lang konden we niet van deze gelijke stand genieten want een minuut later stonden we al weer achter. In de eigen zestien wist Willem de bal, toch maatje 5, niet te raken, waarna de bal op de lat geschoten werd en de rebound werd nu door Bronkie half gemist, waarna deze door een tegenstander simpel kon worden binnen gewerkt (2-1). Willem wilde nog snel Kees de schuld geven, maar realiseerde zich te laat dat deze al gewisseld was. Na de rust en wat omzettingen kregen we toch de mogelijkheid om opnieuw langszij te komen. Een goed genomen hoekschop van Nelus werd door Twan onbedoeld terug gekopt op de vrijstaande Jelmer, die strak volleerde, maar de bal van de doellijn gehaald zag worden. Sven ging door met het afdwingen van een gele kaart, eerst sloeg hij als een reservedoelman met twee handen een bal uit onze eigen zestien, om vervolgens met een snoeiharde tackle een counter van de tegenstander in de kiem te smoren, maar de scheidsrechter was coulant en hield de kaart op zak maar had wat anders voor hem in petto. Sven was namelijk ook een keer op tijd en gleed in de eigen zestien met een prachtige sliding de bal voor de voeten van de tegenstander weg en voorkwam zo een zeker doelpunt. De scheidsrechter vond het echter een duidelijke overtreding, wat het dus niet was, en legde de bal op de stip, maar gaf opnieuw geen geel. De strafschop werd hard en onhoudbaar voor Baco Ari ingeschoten (3-1). Nu was de angel wel uit de wedstrijd en de prima keepende Baco Ari wist nog een paar keer erger te voorkomen en we kregen kort voor tijd zelf nog een goede kans toen Sven met een leep balletje Twan in stelling bracht, die vervolgens de bal via de doelman op de lat zag belandden, maar aan de stand veranderde niets meer. Na de wedstrijd was de scheidsrechter zo eerlijk om toe te geven dat hij bij het toekennen van de strafschop fout zat en gaf ons als pleister op de wonde nog een kannetje bier. Daar zouden onze scheidsrechters ook een voorbeeld aan moeten nemen, al worden het dan wel hele lange zondagmiddagen.