4e elftal speelt bekertoernooi als voorbereiding op de competitie

Na een welverdiende zomerstop diende zich het nieuwe seizoen al weer snel aan en dat leidde tot verschillende reacties bij de spelers, de één springt enthousiast rond als een jong veulen in de wei, terwijl de ander in de spiegel kijkt en vreest dat het weer een zwaar seizoen zal worden. De KNVB maakt het ons er ook niet makkelijker op, want die heeft bedacht dat vanaf dit seizoen alleen nog de aanvoerder met de scheidsrechter mag praten en zijn beklag mag doen. Witheet heeft daarom in de zomerstop een tiental extra aanvoerdersbanden aangeschaft. Gaat een andere speler toch in discussie met de scheidsrechter dan krijgt hij direct geel en, in ons geval, ook tien minuten tijdstraf. Witheet heeft inmiddels ook een verzoek ingediend bij het hoofdbestuur voor extra dug-outs langs het veld. Als voorbereiding op de competitie had Willem ons ingeschreven voor de bekercompetitie, wat automatisch betekent dat we op de zondag van het ‘Schuttersfeest’ onze eerste wedstrijd van het seizoen moesten spelen. Hij had ook goed nieuws, hij kon zelf namelijk de eerste vier, vijf weken niet meedoen omdat hij naast zijn maag ook zijn enkelbanden opgerekt had, wat dan wel, gezien de nieuwe regel, een aantal gele kaarten scheelt. Voorafgaand aan deze eerste wedstrijd van het seizoen werd op de zaterdagmiddag het seizoen traditioneel afgetrapt met een barbecue gehouden bij huize Bronkie. Tijdens deze barbecue constateerde Witheet dat een aantal van ons in de zomer besloten hadden om een buikje te laten staan en dat het resultaat dik in orde was. Anderen hadden zich in de zomerstop fit weten te houden door van alle kleding één maat groter te kopen. Tijdens het Schuttersfeest bleek ook dat Baco Ari, na het mislukte en nooit uitgezonden avontuur bij ‘Lang leve de liefde’ nu wat schnabbelt als ‘Joost Klein’ met zijn hit ‘Europapa’, en dat valt niet mee (om naar te kijken ook niet), want zo’n optreden hakt er behoorlijk in.

In de avond en iedereen inmiddels lichtjes aangeschoten maar met gevulde magen, kon men dan eindelijk aan het schuttersfeest beginnen. Deze avond bleek bier maar weer eens onze grootste vijand, maar ja was het notabene god zelf niet die zei, “Heb ook je vijanden lief”!

Die zondagochtend was het kwart over negen verzamelen op ons Sportpark de koude Does en dat was voor velen een lastige opgave, ook Sven was, zij het nipt, niet op tijd, volgens hem had hij die ochtend ruzie met zijn ogen gehad, later in de wedstrijd had hij vooral ruzie met zijn voeten, de bal en zijn tegenstander. Deze wedstrijd was ook het debuut van onze zomeraankoop Rik Gerritsen. Nog een Rik erbij dus, zou dit dan eindelijk een slimme Rik zijn?. Deze eerste wedstrijd speelden we tegen Angerlo Vooruit 4 en zij  namen deze streekderby wel erg serieus, want de avond ervoor hadden een aantal van hen onze doelpalen deels blauw gespoten. Het bestuur van Angerlo werd door GSV ingelicht en die waren op het zachtst gezegd ‘not amused’ van deze actie, zeker niet als je afgelopen mei nog met alle Liemerse clubs een convenant getekend hebt om actie te ondernemen tegen wangedrag op en rondom het veld. De boosdoeners werden dan ook gesommeerd om na de wedstrijd alles weer te verwijderen en dat zou nog een behoorlijke klus voor hen worden. Wij begonnen met 18 spelers, met Lars en Nelus nog achter de hand. Dat lijkt op het eerste gezicht dan veel, maar een aantal spelers konden alleen de eerste helft spelen omdat ze nog verplichtingen hadden bij de Schutterij. Michiel zou ook alleen maar de eerste helft meedoen, maar na tien minuten als een zombie in de kleedkamer gezeten te hebben besloot hij toch dat het deze ochtend niets zou worden en vertrok deze keer met stille trom. Hij begreep er zelf niets van, hij had dan wel een stuk in zijn kraag en een snee in zijn oor en dacht dat hij Lazarus heette, maar hij was er stellig van overtuigd dat het niet van de drank kwam. Hij drinkt namelijk altijd met de ogen dicht, om te voorkomen dat hij te diep in het glaasje kijkt. We kwamen zo vooral in de tweede helft wat krap in de spelers te zitten. Gelukkig voor ons kregen drie spelers van ons een gele kaart van scheidsrechter Cees. Roelie kwam twee keer te laat met een tackle, Sven één keer ruim op tijd met gestrekt been en Donny praatte maar zonder aanvoerdersband om, zodat we plots toch weer wat spelers op de bank hadden. Uiteindelijk eindigde de wedstrijd in een 2-3 nederlaag. Jarik had ons nog op een 1-0 voorsprong geschoten, maar geschutter in onze achterhoede leverde na rust de gelijkmaker op. Met negen man hielden we knap stand, maar net toen we weer voltallig waren werden we uit een hoekschop geklopt (1-2). Donny zorgde vlak voor tijd nog voor de verdiende gelijkmaker, maar deze werd snel gevolgd door de 2-3 van Angerlo en die klap kwamen we niet meer te boven. Na rust kwam Yannick, met haar- en polsbandje om ook nog in het veld. Het voetbal van hem in één zin verwoord: ‘Ik val en ik struikel, ik stuntel en ik duikel, ik haper en ik klooi, maar hé, ik doe het toch maar mooi’.

Een week later moesten we naar Didam voor de wedstrijd tegen DVC’26 7. Bronkie moest na een zware tackle van een kermisbankje deze wedstrijd aan zich voorbij laten gaan. Ook Witheet was afwezig en dus keepte Baco Ari weer eens een puike wedstrijd en sleepte voor GSV een 1-2 overwinning uit het vuur, jammer voor hem dat Witheet de meeste wedstrijden wel aanwezig is.

De laatste bekercompetitiewedstrijd was afgelopen zondag uit tegen Sc. Doesburg 5. Voor een appel en een ei hadden we Yannick aan het 3^e elftal kunnen slijten, die kon daardoor wat langer uitslapen. Jarik haakte bij het warmlopen al af. Hij had last van een likdoorn aan zijn teen, extra vervelend als je daar met je eigen tong niet bij kunt. Zo moest Willem het aanvalsplan wat omgooien en werd uiteindelijk Jelmer links in de voorhoede geposteerd, naast Silly Velz en Bassie. Spits Silly Velz had in zijn directe tegenstander zijn evenknie gevonden in zowel lengte als breedte en zo ontstonden heerlijke lijf-aan-lijf gevechten, wat af en toe meer leek op vrij worstelen in sumopak. De eerste helft was niet om aan te gluren en Witheet had gewild dat hij de dag ervoor meer gezopen had, want nuchter was er niet naar te kijken. Bronkie had voor de wedstrijd nog zo gewaarschuwd voor het kunstgrasveld, maar vanaf het begin vlogen de ballen zonder dat er een idee achter zat alle kanten op en bestond het spel van beide ploegen vooral uit balverlies. Goed, we hadden dan wel de overhand en moest Baco Ari zich vooral wakker houden, maar de mogelijkheden die er wel zeker waren werden niet benut. Zo schoot Donny een goede mogelijkheid hoog over en Twan schoot van ver net voorlangs. Jelmer vond Bassie die de bal weer goed teruglegde op dezelfde geheel vrijstaande Jelmer, maar die joeg de bal hoog over het doel. Twan slalomde even later langs de verdediging van Doesburg, maar schoot op de doelman en ook zijn rebound met de hak was opnieuw een prooi voor deze Doesburgse sluitpost. Zo bleef de brilstand tot de rust op het bord staan. Na de rust kwam Lars van de Bergaf het veld in, twee minuten later bleef hij met zijn voet in het kunstgras hangen en was zijn wedstrijd ten einde voordat deze überhaupt begonnen was. Ook nu speelde het spel zich voornamelijk af op de helft van de tegenstander, maar werd het vertoonde spel wel ietsjes beter. Donny vond met een steekbal Bassie die de bal via de doelman naast zag gaan en niet veel later was het Bram die via een tegenstander naast schoot. Een kortgenomen vrije trap van Nelus op Twan werd door laatstgenoemde in het zijnet geschoten. Even leek het erop dat juist onze laatste man Bronkie het bevrijdende doelpunt zou maken, na een ongelooflijke sprint over de linkerkant werd hij door Twan op maat bediend, waarna hij met links de verre hoek zocht en de bal op een haar na in het doel zag verdwijnen. Uiteindelijk was het de inmiddels weer ingevallen Jelmer die de ban brak, een voorzet van Twan tikte hij bij de tweede paal droog binnen (0-1). Twan ging vervolgens op de circustoer en speelde met wat onnavolgbare sleepbewegingen de hele achterhoede incluis doelman zoek, maar de bal werd toch nog van de doellijn gehaald. Later ging hij zelfs op de bal staan, maar over die uitvoering was hijzelf ook niet helemaal tevreden. Kees zorgde met een prima onderschepping dat Donny vervolgens een steekbal op Jelmer kon geven, en die schoot opnieuw koeltjes binnen (0-2). Bram had nog een goede mogelijkheid maar zag de bal via zijn borst net naast gaan.  Met twee overwinningen uit drie poulewedstrijden eindigden we tenslotte met een wat minder doelsaldo op de derde plaats.

 

Vanaf zondag a.s. gaan we, zonder al te hoge verwachtingen, gewoon weer beginnen aan de reguliere competitie, want je  moet voor ons elftal de lat niet te hoog leggen, want dan lopen ze er gewoon onder door.