4e elftal sleept op de valreep een gelijkspel uit het vuur

Na een heidens carnavalsweekend, waar velen van ons zich weer van hun lelijkste kant hebben laten zien en sommige zelfs op het einde als zombies rondliepen, was het een weekend later weer de hoogste tijd voor het serieuze werk, het vervolgen van de competitie.

Deze zondagochtend begon wat chaotisch, eerst was daar Nelus, die wel op het wedstrijdformulier stond, maar via de app het team deze ochtend succes wenste, waardoor onze Willem bij het verzamelen op ons Sportpark wat uit te leggen had. Eerst waren daar echter de felicitaties voor onze nieuwbakken vader Sven, want Summer had hem namelijk tijdens de carnaval een versgeperste dochter bezorgd. Aangezien zij tijdens de carnaval de jongste inwoner van Giesbeek was ontving ze van de carnavalsvereniging hiervoor een onderscheiding en heeft ze nu al meer prijzen gewonnen dan haar vader. Tijdens het vertrek richting Arnhem kwamen we er achter dat onze Roelie zich verslapen had en kon Witheet al snel de naam van de grensrechter op het wedstrijdformulier invullen, wat we toen nog niet wisten was dat hij deze dag helemaal niet zou komen opdagen. Na de wedstrijd begonnen we ons toch wat zorgen te maken, niet omdat we hem tijdens het voetbal hebben gemist, maar wel omdat we sindsdien niets meer van hem vernomen hebben. Van een onbetrouwbare bron hebben we gehoord dat hij voor het laatst zaterdagnacht in Zevenaar gesignaleerd is.

Mocht u hem per ongeluk vinden wilt u hem dan op ons sportpark afleveren, liefst in trainingspak, aangezien hij voorlopig wel zal moeten vlaggen.

De tegenstander deze zondag was Eendracht Arnhem 6, spelend op Sportpark Over het Lange Water in de wijk Presikhaaf. De aanvangstijd van 12:15 uur was niet fijn, maar gelukkig hadden de weergoden wel voor een lekker zonnig dagje gezorgd, al was het geen dag om je chocola lang te bewaren.

Het speelveld was in een dermate staat dat we vermoeden dat ook hier Ataro het onderhoud (niet) verzorgt. Zanderig, ongelijk, maar gelukkig hadden de kamelen nog links en rechts een graspolletje laten staan. Bassie had er vandaag blijkbaar zin in, hij stond namelijk in de basis en stak zijn enthousiasme niet onder stoelen of banken toen hij vanaf een stoeltje het warmlopen van zijn medespelers aanschouwde. Scheidsrechter Luinge (voor de leeftijdsgenoten van Witheet, nee niet de Roelof) wilde eerder beginnen, maar uiteindelijk mocht hij om 12:15 de wedstrijd op gang blazen. Willem stond eerst wissel, maar doordat Roelie nu ontbrak had hij zichzelf in de spitspositie gezet. Hij kreeg ook de eerste goede kansen van de wedstrijd, eerst was het een assist van Donny die hij hoog over schoot. Niet veel later werd een diepe bal van Bram door de Arnhemse verdediging verkeerd beoordeeld waarna Willem plots oog in oog met de doelman stond, maar hij wist deze sluitpost uiteindelijk niet te verschalken. Aan de andere zijde had Baco Ari lange tijd niets te doen en was daardoor wat in slaap gesukkeld en toen hij eindelijk handelend moest optreden stond hij behoorlijk mis te grabbelen, maar gelukkig wist hij zijn fout zelf te herstellen en was het ook nog eens buitenspel. Voor rust hadden we nog wat kleine kansjes maar Michiel, twee maal voor langs, en Bassie, te slap schot, wisten geen doel te treffen.

In de rust zag onze Rikkie dat zijn ouders inmiddels gearriveerd waren en besloot Willem hem maar niet te wisselen. Willem ging zelf wel in de wissel, wat weer een prima moment voor Kees Kramp was om in te vallen. Silly Velz, ook ingevallen na de rust, was weer aan het kegelen en kwam net een tikkeltje te laat wat resulteerde in het feit dat wij langs de kant maar vooral ook zijn tegenstander flink in een deuk lagen. De tegenstanders hadden sowieso veel verzorging nodig, wat wel te begrijpen was toen we de verzorgster het veld in zagen rennen, oogt toch een stuk prettiger dan onze Jordi met zijn waterzak. In het begin van de tweede helft leek het helemaal mis te gaan, bij een vrije trap tegen ging Lars van de Bergaf onder de bal door en was het eerste schot op ons doel meteen raak (1-0). Niet veel later was eerst Kees Kramp te laat met een sliding en deed Bram dat nog eens dunnetjes over, maar wist Baco Ari met een fraaie redding een volgend doelpunt te voorkomen. Die kwam er echter toch, na simpel balverlies kon een tegenstander zich makkelijk vrij lopen in de zestien en met een laag en strak schot liet hij onze doelman nu kansloos (2-0). De wedstrijd leek gespeeld zeker toen Donny ook nog eens geel kreeg voor een licht vergrijp en tien minuten naar de kant moest. GSV ging toch op zoek naar de aansluitingstreffer en bij een vrije trap van Bram, was Silly Velz net te laat om de bal in het doel te werken. Even later was het Michiel die met een perfecte voorzet de vrijstaande Twan vond, die de bal strak binnen kopte (2-1). De tegenstander ontving geel voor praten, waardoor we onze kans roken op de gelijkmaker. Een schot van Michiel werd door de doelman losgelaten en het leek alsof de bal de doellijn gepasseerd had, maar de scheidsrechter kon dit niet beoordelen en liet daardoor doorspelen. Bram leek vervolgens dan toch de verdiende gelijkmaker te maken, maar hij zag zijn vrije trap net over de lat scheren. Uiteindelijk werd het toch nog gelijk na een prachtige één twee tussen Willem en Twan wist laatstgenoemde de bal keurig achter de doelman te schuiven (2-2).

Na de wedstrijd kwam Sven nog even zijn dochter showen en de opluchting op ons sportpark was groot, ze lijkt op haar moeder!