4e elftal grijpt puntje thuis tegen koploper G.V.A. 4
Zondag was het voor de meesten weer vroeg richting sportpark voor een bakkie ‘koffie’ (niet zeuren over de koffie in de kantine, je wordt zelf ook oud en slap) en een potje thuisvoetbal. Witheet had er deze ochtend weinig vertrouwen in toen het team zich verzamelde op ons sportpark de Does. Hij zag namelijk paniek in de ogen van zijn spelers, die met angstzweet in de bilnaad op de tegenstander stonden te wachten. Deze opponent was dan ook de trotse koploper GVA 4, het team dat in de uitwedstrijd met 7-2 over ons heen gewalst was alsof we niet bestonden en gezien de kansen had die uitslag nog vele malen hoger kunnen uitvallen. Onze toenmalige keeper Jarno wordt nog geregeld geteisterd door nachtmerries en gaat sindsdien zonder doel door het leven. Willem vond echter dat we, ondanks deze goede tegenstander, vandaag geen angsthazenvoetbal moesten gaan spelen, Sem was tenslotte al gestopt. De voortekenen waren echter niet in ons voordeel. Doelman Baco Ari had zich die avond ervoor te veel moed ingedronken en daardoor ook veel te weinig geslapen. Hij moest zelfs tijdens de wedstrijd met koffie wakker gehouden worden. Het eerste kwartier leek zijn keepen dan ook meer op schommelen, hij bewoog heen en weer, maar kwam niet van zijn plek. Jarik moest voor het warm lopen al afhaken met een voetblessure en ook Sil moest voor de wedstrijd opgeven, toen hij tijdens de warming-up probeerde een bal op techniek aan te nemen en hij plots pijn in spieren voelde waarvan hij het bestaan niet wist. Zo hadden we plots nog maar twee wisselspelers over en moest Willem zichzelf tot overmaat van ramp naast Jelle en Michiel in de spits positioneren en dat was niet omdat hij zo snel is. Even dachten we dat Bassie ons uit de brand kwam helpen, maar hij kwam slechts een fiets lenen, waarmee hij naar de Halfvastenoptocht in Angerlo kon. Net voordat de wedstrijd begon raakten Bokkie en Witheet ook nog eens hun manusje van alles kwijt. Jordi ging er namelijk als de brandweer vandoor toen zijn pieper afging en voor het eerst in drie seizoenen trok hij een sprintje, waar Femke Bol nog een puntje aan had kunnen zuigen.
Nadat scheidsrechter Geert voor de aanvang van de wedstrijd gefloten had zat GSV er vanaf het begin kort op. Wel hadden we last van het gladde veld, vooral Michiel’s spel leek meer op ‘Blij dat ik Glij’, een mogelijk nieuwe variant van ‘ter land, ter zee en in de lucht’. De rood-witten wisten in het begin de tegenstander goed onder druk te zetten en dat leidde binnen drie minuten al tot de voorsprong. Een inworp van Sven stuiterde over Willem maar kwam precies in de voeten van onze 45-minuten spits (met dank aan ’t Olde Schop) Jelle, die met een tegenstander in de rug slim wegdraaide en met een halve omhaal de bal hard in de touwen joeg (1-0). Zo wist hij zijn doelpuntentotaal dit seizoen zowaar te verdubbelen. We konden er niet lang van genieten, want nadat een speler van GVA via de rechterkant vrij naar het Giese doel mocht lopen verdween zijn schot in de korte hoek onder de te laat tuimelende Baco Ari door in het doel (1-1). De cafeïne had duidelijk nog niet zijn werk gedaan. GSV wanhoopte niet en drong toch weer aan en een mislukte voorzet van Michiel viel via de paal voor de voeten van Twan die droog afrondde (2-1). Nadat Michiel nog maar een keer op de paal geschoten had, konden we de voorsprong toch niet tot de rust vasthouden. Nu kwam het gevaar via onze linkerkant, kwam de sliding van de nog niet topfitte Bram te laat en was Lars helaas deze keer wel op tijd terug, zodat hij de voorzet nog net zelf kon binnenlopen (2-2). Michiel had ons toch nog met een beter gevoel de kleedkamer in kunnen laten gaan, maar nadat hij door Jelle alleen voor de doelman gezet was, schoot hij met zijn rechterschaats via zijn linker hoog over. Baco Ari wist daarna nog nipt een kopballetje uit de hoek te tikken, waardoor we toch nog met een gelijke stand de rust opzochten. De eerste helft had veel kracht gekost, want zelfs Donny, de speler met de beste werkethos en het meeste laufpensum, moest tijdens de pauze even aan de zuurstof.
Na rust kwam GSV voor de derde keer deze wedstrijd op voorsprong, Donny stuurde Michiel op pad en die dook in de zestien gretig over het uitgestoken been van de tegenstander wat Geert honoreerde met een 8- en een penalty. Michiel nam deze zelf voor zijn rekening en schoot deze zuiver binnen (3-2). Met zijn tien treffers, waarvan maar liefst vijf strafschoppen, blijft hij dit seizoen echter ver verwijderd van zijn voorspelling van minimaal 25 doelpunten.
Al vroeg in de tweede helft moest de net na rust ingevallen Jelmer weer naar de kant, ‘Ik voel me klote’ zie hij, dus blijkbaar was zijn broek ook kapot. Voor de derde keer deze ochtend wisten we de zwaar bevochten voorsprong niet vast te houden, want na een hoekschop, vond er een scrimmage voor de (nog halfdichte) ogen van Baco Ari plaats en plots lag de bal achter hem in het doel (3-3). GSV, zichtbaar vermoeid, was niet meer in staat om nog voor de overwinning te gaan en dus werd het nog even billenknijpen tot het einde. Met Sven met lenzen in weet je dat je altijd een risicootje neemt en terwijl een bal hoog over de verdediging en achterlijn ging, plantte Sven in de eigen zestien meter voor de zekerheid alsnog een been in zijn tegenstander die kermend ter aarde stortte. Gelukkig had Geert op dat moment net die ene verdwaalde rotvlieg in zijn oog gekregen en had hij dit als enige net niet meegekregen. Michiel wilde het voor het einde van de wedstrijd al voor gezien houden, daar hij helemaal gek werd van het gelul van zijn medeaanvaller, onze driftkikker Willem, gelukkig wist de bank hem wat te kalmeren en speelde hij de wedstrijd toch nog uit. Baco Ari was inmiddels wakker en moest nog een paar keer goed redding brengen, tikte zelfs nog een bal uit de kruising maar liep daarbij wel met zijn kop tegen de paal, volgens hem zat deze daarna nog maar halfvast, maar kon het gelukkig geen hersenschudding zijn. Geert liet vervolgens een uitgebreide blessurebehandeling toe, om daarna direct af te fluiten en zo konden we genoegen nemen met een hard bevochten gelijkspel.
Michiel is benieuwd hoe het Willem zou vergaan als hij mee zou doen aan het datingprogramma ‘Lang leve de liefde’.