4e elftal geeft uiteindelijk de drie punten toch aan VDZ 7

Je hebt van die dagen dat alles tegenzit, zo’n dag was het zondag 10 december voor het 4^e elftal. Het begon al met de aanvangstijd van de uitwedstrijd. Voor alle andere teams was de wedstrijd inmiddels afgelast, maar het 4^e elftal moest om 13:30 aantreden in Arnhem tegen VDZ 7 en dan te bedenken dat sommige spelers van ons nog een leeftijd hebben dat ze voor het donker thuis moeten zijn. Anderen geeft dat weer de gelegenheid om de avond ervoor half dronken als kerstman verkleed door de sporthal te banjeren, maar of dat nou de ideale voorbereiding is? Het was even wennen om ’s middags te verzamelen op ons Sportpark de Does, daar deed het volgende probleem zich voor, Sven was zijn voetbalschoenen kwijt, die had hij tijdens Sinterklaasavond gezet en dat bleek nou precies de maat te zijn die de goedheiligman zocht. Vroeger hadden ze dat beter geregeld, in de 15e eeuw zette arme kinderen op 5 december hun schoen in de kerk, waarna de schoenen daar werden gevuld door de rijken. Gelukkig voor Sven vond hij nog een redelijk paar in het ballenhok. Na het tellen van alle neuzen bleek dat we genoeg spelers hadden, maar niet genoeg auto’s en dus werd Silly Velz gesommeerd zijn bolide op te halen en als dank lieten zijn medepassagiers bij het vertrek zijn voetbaltas achter op de parkeerplaats. We verdenken Yannick, want die kreeg door het wegvallen van Silly Velz nu zijn plek in de spits toebedeeld.

Aangekomen in Arnhem was het nog een flinke wandeling vanaf de parkeerplaats naar het Sportpark en Baco Ari moest daarbij ook nog eens zijn grote boombox meezeulen. Nadat we tijdens de warming-up ons vooral geconcentreerd hadden op het damesvoetbal aldaar, mochten we om 13:30 aantreden op veld nummer 10, een erg korrelige groene vloerbedekking. In de eerste minuten bleek al snel wat voor vis we in de kuip hadden, want na 6 minuten liet de leidsman gewoon doorspelen, nadat de tegenstander met bal al een halve meter de zijlijn gepasseerd was, vervolgens werd zijn voorzet ingeschoten en vloog de bal via Tobo langs de kansloze Baco Ari in het doel (1-0). GSV rechtte echter snel de rug en nadat Michiel een ingooi met zijn hoofd verlengde op Chiel (geen familie) pingelde de laatstgenoemde langs drie verdedigers om vervolgens de bal koel binnen te tikken (1-1). Op het middenveld ontstond een mooi gevecht tussen Donny, Chiel en de nummer 8 van VDZ, een weergaloze voetballer, zij het een tikkeltje aan de zware kant. Daar hebben wij er trouwens ook een aantal van, maar die zijn jammer genoeg alleen zwaar. Nadat Chiel na een prachtige lange bal van Bram net voorlangs had geschoten, was het onze Jolly Jumper Yannick die na een voorzet van Onno de bal met ‘un truc spécial’ langs de tegenstander speelde en vervolgens prima afrondde (1-2). Het kwam misschien door het doelpunt, al vermoeden we eerder door het veld, maar zowel Onno als Yannick moesten even later zwaar geblesseerd naar de kant. Onno verdraaide bij de zijlijn zijn knie en Yannick lag plots, als door een vreemde eend gebeten, op het veld.  Zijn knie klapte volgens hem dubbel, een oude blessure die in de jeugd ontstaan is toen hij een omhaal maakte en, zoals zo vaak, niets raakte. De knie werd al snel dik en kreeg eindelijk het formaat zoals deze behoord te zijn. Voor de rust nam GSV nog verder afstand, nadat Chiel de lat raakte was Jarik er als de kippen bij om de rebound achter de doelman te jassen (1-3). Baco Ari moest daarna nog wel twee keer redding brengen, eerst met de voet in de korte hoek en bij de tweede poging had hij wat geluk dat de bal via zijn handen op de lat spatte. Inmiddels had Onno strompelend de kleedkamer bereikt, maar zat hij blijkbaar nog te vol met adrenaline, want bij het openen van de kleedkamer brak hij de sleutel af en was deze dus definitief vergrendeld. Hulp van de thuisvereniging bleek niet mogelijk en bij gebrek aan gereedschap moesten Willem en Silly Velz met een takkenschaar proberen het achtergebleven stukje sleutel te verwijderen. Het lukte ze uiteindelijk, zij het met moeite en terwijl Witheet beide zag klungelen, moest hij aan een ander beroemd duo denken.

Bokkie had inmiddels een reservesleutel weten te bemachtigen en zo konden we toch nog even in de kleedkamer rustten, een bakkie thee was daarbij fijn geweest, maar ook dat was blijkbaar teveel moeite. Gelukkig had Silly Velz inmiddels zijn voetbaltas terug, die had Rinus voor hem meegenomen. De geblesseerde Onno moest na rust weg en strompelde richting parkeerplaats, gelukkig voor hem kon hij de trappen vermijden door de glijbaan te nemen.

Je wilt natuurlijk niet direct na rust de aansluitingstreffer incasseren, maar al snel maakte Tobo een Onnodige domme overtreding net buiten onze zestien en de al eerder genoemde nummer 8 wist daar wel raad mee. Hij schoot, zij het in twee pogingen de bal achter de grabbelende Baco Ari, die blijkbaar teveel glijmiddel op zijn handschoenen had. (2-3). Aan de andere kant kreeg ook GSV zijn mogelijkheden, maar een schotje van Donny werd van de doellijn gehaald en een puntertje van Chiel werd gered door de doelman. Diezelfde doelman verspeelde even later de bal ook nog eens schlemielig aan Chiel, maar deze schoot dit buitenkansje over in plaats van terug te leggen op Bassie, maar of die deze kans verzilverd had was maar de vraag, Bassie was met andere dingen bezig en dat is al lastig genoeg want zei hij  ‘Niets doen is ontzettend moeilijk, je weet nooit wanneer je er mee klaar bent’. De inbreng van Silly Velz, die na rust was ingevallen als spits, bleef beperkt tot één geweldige overtreding, met zoals de Duitsers zeggen iets teveel ‘Körpereinsatz’, het deed ons denken aan:

GSV probeerde nu de minieme voorsprong over de streep te trekken, maar werd steeds verder teruggedrongen. VDZ kreeg daarbij weer wat hulp van de scheidsrechter, een wederom makkelijk gegeven vrije trap net buiten zestien werd door de inmiddels bekende nummer 8 stijlvol in de kruising geschoten (3-3).  De gifbeker was echter nog niet leeg, want vlak voor tijd was daar de ongelofelijke mispeer van Jelmer in de eigen zestien waarmee hij de tegenstander vrij baan gaf en die wist de bal fraai in de verre hoek te schieten (4-3) en zo kon hij VDZ alsnog de drie punten bezorgen. We gingen dus zonder punten naar huis met onderweg voor een enkeling nog een bezoekje aan de KFC voor een gefrituurde kiloknaller.  Bij terugkomst in Giesbeek bleek dat het al weer vroeg laat was, maar gelukkig was Geert nog aanwezig in de kantine en is hij toevallig een geweldige barkeeper en wij toevallig geweldige drinkers!

Volgende week wederom uit tegen VDZ, nu tegen het 8^e elftal, aanvangstijd 14:30 (?) op veld 10 neem ik aan. Ik hoop dat Bokkie niet vergeet een thermoskan met lauwe thee en wat gereedschap in de auto te gooien. Ben trouwens benieuwd wie er dan in de spits begint.