Superboeren JO12 – GSV’38 JO12 een leerzame ervaring

Tja, ze zeggen weleens dat je je eigen land gaat waarderen als je ook een tijdje in het buitenland bent geweest en andere landen en culturen van dichtbij hebt gezien en beleefd. Tja, ze zeggen weleens dat je pas echt van iemand gaat houden als je hem/haar een tijdje moet missen.

Zo is het eigenlijk ook met winnen… Je gaat winnen pas echt waarderen als je een keertje verloren hebt.

Na een hele leuke pupillendag georganiseerd door ons enorm actieve en enthousiaste jeugdbestuur, reisden we af naar de Superboeren in Doetinchem. We waren nog een beetje in de euforische stemming van de overwinning in het KRAS Stadion en we dachten dat we misschien nog wel voor een stuntje zouden kunnen zorgen. We hebben als team natuurlijk een innige band met de Graafschap. Onze trainert een groot deel van zijn voetbal jeugdopleiding daar doorgebracht. Onze assistent-trainert Bram is een echte Superboer. En natuurlijk zijn onze jongens supertrots dat hun oude teammaatjes Iven en Yuno nu bij de blauw-witte zebra’s spelen.

Ok, de scheids floot zijn eerste fluitsignaal. Iedereen in de startblokken, iedereen scherp, gaan! Ook de ouders stonden klaar met hun telefoons om te filmen. We waren 4 minuten verder, de telefoons gingen terg in de zakken, en de rest van de avond hebben we vol bewondering naar het team van ‘ONZE’ Yuno zitten kijken. Waar wij op onze trainingen nu net mee beginnen, bleek bij de Graafschap al zeer goed geautomatiseerd te zijn. 2 x raken en doorbewegen na je inspeelpass. Voetballen doe je met je hoofd want de bal gaat nu eenmaal sneller dan je benen, zei een wijs man ooit. En de momenten kiezen wanneer je een actie maakt en wanneer je dit juist niet moet doen. En verdedigend de juiste timing hebben om ‘samen’ druk te zetten. Op deze wijze werden we volledig overklast. Prachtig om te zien!

We hadden ervoor kunnen kiezen om van achteruit elke keer de bal naar voren te roeien, maar dat deden we niet. Zoals Cruyff al zei: Je kan beter ten onder gaan met je eigen visie dan met die van een ander.’ We bleven proberen onder de druk van de blauw-witten uit te voetballen, maar dat was gewoonweg heel moeilijk.

Toch was de man van de wedstrijd geen Superboer. Die liep namelijk in een rood-wit shirtje. Na het ik-ben-de-tel-even-kwijtste doelpunt van de Graafschap mochten wij weer aftrappen. Bram zei tegen Roan: ‘De keeper staat de hele tijd te ver voor de goal!’ En ja hoor… Duuk tikte de bal terug en Roan knalde de bal van eigen helft over de keeper heen prachtig in het doel van de Graafschap. De eer was gered, en als je dan terugkijkt na de wedstrijd blijft het respect voor de Graafschap hangen, maar ook dat ene moment… Jammer dat juist dit moment nu even net niet op de film staat, maar zo gaat het vaak. Een moment is pas echt geniaal als echt niemand het verwacht!

Over de uitslag wordt verder niet gecorrespondeerd. Als je het echt wil weten moet je een klein ‘ettertje’ op het Riverparc daar maar even naar vragen 😉.

Aanstaande zaterdag weer tegen Blauw-Wit, uit naar Westervoort JO12-1.

Hasta la próxima!