JO9-1: “ Met opgeheven hoofd uit de beker…”

De volley van Van Basten in ‘88, de goal van Obiku in het olympisch stadion, de winnende goal van Bryan Smeets op de Vijverberg tegen… juist, de hattrick van Dirk Kuyt tegen Heracles.. iconische voetbalmomenten waarbij je gewoon weet waar je was op dat moment.

Waar was u afgelopen vrijdagavond, toen de voetbalhelden van weleer hun kicksen weer onderbonden? Het was een fantastische voetbalavond welke zich deze zaterdagochtend na de vrijdagnacht nog aardig liet voelen.

Goed, door naar de wedstrijd van vandaag! Onze laatste bekerwedstrijd thuis tegen AVW’66O9-1. Onze opdracht was simpel: WINNEN, want alleen de winnaar van deze pot zou doorgaan in de beker na twee winstpartijen.

We hadden al goede verhalen gehoord over onze opponent van vandaag. Een fysiek sterke tegenstander welke geen kans onbenut laat. We begonnen in ons FOXIE-tenue in de volgende opstelling:

Tygo

Jens.                          Thomas

Roan.     Siebe

Yuno Iven

De publieke belangstelling was overweldigend! Met of zonder koppijn, ze waren er allemaal….

We begonnen eigenlijk niet eens onaardig aan de wedstrijd. Veel balbezit, weinig dreiging van de tegenpartij.. maar zelf vergaten we voorin kansen af te dwingen. “Goh, is deze ploeg nou zo goed…? Waar we al die verhalen over gehoord hebben..?”. BAM, BAM &…BAM… 0-3. De spitsen aan de overkant lieten er geen misverstand over bestaan… elke minieme kans ging in de winkelhaak!! Ok, ok…ok… tijd voor een time-out! Ook de koppies op de tribune stonden minder uitbundig dan we gewend zijn….

We gingen gewoon door waarvoor we gekomen waren: durf te voetballen, maak acties …20x opnieuw .. en ram eens op dat hok!! We gooiden de druk er vol op!


Een kanonskogel van Jens zorgde voor een iets beter gevoel bij ons. 1-3 bij rust… zelfs in moppentappen hadden ze geen zin! Godsiemikkie.. we willen deze wedstrijd winnen, dan zullen we zo door moeten gaan!

Wederom Jens vond een gaatje op het middenveld om de combinatie aan te gaan en legde hem in het hoekie. 2-3….jahaaaa we leven nog. Zij hadden genoeg aan een gelijkspel, we moesten dus ALLES of NIETS gaan spelen.

Jahaaa de koppies aan de zijkant gingen toch ook iets anders staan… en de volumeknop ging gelukkig ook iets naar beneden….

Wij waren lekker bezig, zoveel was duidelijk!

Na een goede spitsencombinatie tussen Yuno en Iven kon laatstgenoemde afronden, 3-3! Wat een spanning!! Nog 1 en we zijn door….! Jahaaa iedereen ging er eens goed voor zitten hoor.

KNAL…3-4.. allememaggies..pffff dit werd soms allemaal ff teveel. Wat een emotie deze ochtend.

Vlak voor de time-out wederom Iven die het eindstation was na een prima aanval: 4-4!!

Ok: alles op alles om de winnende goal af te dwingen. Waar normaal gesproken bij ons ‘stokslagen’ volgen bij een bal blind naar voren rammen… was dit nu ons plan! Paniek zaaien en hopen dat hij nog een keer goed valt..

Onze vaste 4e-kwart-keeper, Siebe, ramde alle ballen de ‘16 van de tegenstander in. Het leverde nog een aantal mooie situaties op maar we konden niet meer doordrukken.

Zo eindigt ons bekeravontuur met een mooie 2e plek met 7 punten uit 3 wedstrijden en hebben we laten zien klaar te zijn voor de strijd in de O9-hoofdklasse!

Volgende week beginnen we aan de competitie thuis om 9.00u tegen DVC’26O9-1 uut Diem. Tot dan!

Ohja… mocht u de komende twee weken een van de vedetten van weleer tegen het lijf lopen, help ze eens een handje.. ze kunnen wat spierpijn hebben. Zeg nou zelf….dit is toch genieten:

Ltrrrrrrrrrrrrr