JO11-1 hard onderuit tegen Rijnland

Waar verleden week de bezoekersaantallen wat tegen vielen, was men vandaag in grote getalen afgereisd naar ons sportpark. Voor de wedstrijd werden er nog foto’s gemaakt waarvoor de gehele selectie in de eigen clubkleuren naar buiten kwam. Om daarna snel om te kleden in het uitshirt. De tegenstander van vandaag speelt namelijk met rood in het shirt, waardoor wij gedwongen in het wit moesten spelen. Eenmaal op het veld kwamen we erachter dat de tegenstander in rood wit gestreepte shirts speelde. Waardoor ons wit net zo verwarrend was als ons rood zou zijn geweest. Tel daar dan bij op dat de was-ouder van dienst een notoire slechte witwasser is en de keuze voor het witte shirt word nog onbegrijpelijker.

Maar goed wie waren dan die rood/wit gestreepte tegenstanders. Vandaag was SJO Rijnland-Gelders Eiland JO11-2 de tegenstander. Ze hebben de eerste twee wedstrijden gewonnen waarbij ze een positief doelsaldo van 12 hebben wat hun een gedeelde eerste plaats in de competitie opleverde. Een team dat dus kennelijk wel wat kan.

Maar ja wij hebben ook laten zien te kunnen voetballen, en met de mentaliteit zit het zeker goed. Tel daarbij op dat Thijmen en Niels de ziekenboeg hadden verlaten en de werkvergunning van Denzel eindelijk rond was, waardoor we dus eindelijk eens over wisselspelers konden beschikken

Traditiegetrouw begonnen we met de eerste helft. Deze werd gekenmerkt door de ene mooie treffer na de andere. Boogballetjes, intikkertjes, snoei harde schoten, alles kwam voorbij. Het was een waar doelpunten festijn. Een feest om te zien, mits je voor de uitploeg was. Want alle doelpunten vielen aan onze kant. 0-8 was de ruststand. We werden zoek gespeeld. Waren wij nou zo slecht of zij nou zo goed? Dat laatste lijkt het, want er was geen speler aan onze kant die door de ondergrens zakte. Alleen ons beste was vandaag niet goed genoeg. Deze tegenstander was van een geheel ander niveau. Dat Hanna dan nog regelmatig redding wist te brengen maakte dat de score niet nog dramatischer uitpakte. Maar de speler van de eerste helft is toch iemand anders geworden. Iemand die puur op mentaliteit doorging met sterk verdedigen en regelmatig met een verbeten grimas op zijn gezicht opdook voor een aanvaller. Iemand die mij meer en meer doet denken aan Ronald Koeman, en dan inclusief een snoeihard schot. Mats dus. Wat niet onvermeld mag blijven was een redding van Thijmen. Hij wist met zijn rug een bal nog net over de lat te tikken. Hijzelf was erg blij met zijn redding, te zien aan de viering die erop volgde.

De tweede helft is dan precies waar onze kwaliteiten boven komen drijven. Zoals al vaker dit seizoen kwamen er geen geknakte spelers uit de kleedkamer. Waar je zou verwachten dat een team zich gewonnen geeft, blijft dit team strijden. Soms ook tegen beter weten in. Want een 8-0 achterstand buig je niet zo maar om. Dat zou vandaag ook niet gebeuren maar we gaven wel beter partij. Lang ging het gelijk op en werd er aan beide kanten niet gescoord. Toen brak SJO de ban en scoorde driemaal op rij, ze leken toch weer verder te gaan met ons afdrogen. Er werd al rondgevraagd hoe lang het nou geleden was dat we een wedstrijd hadden afgesloten zonder te scoren, of zelfs zonder dat Emilio had gescoord. Er werd gegraven in het collectieve geheugen, maar dat was te lang geleden. En dat blijft ook nog wel een tijdje geleden, want alsof Emilio had gehoord wat er was gezegd scoorde hij. Een doelpunt dat gevierd werd door de toeschouwers alsof het de winnende betrof in de bekerfinale. Om de stand nog iets dragelijker te maken scoorde Emilio nogmaals. Dat SJO nog 2 maal scoorde deed niets af aan de vreugde dat we van de hatelijke nul af waren. Eindstand 2-13. En ondanks een erg mooie doelpoging van Jacinto, waren het de doelpunten van Emilio die hem speler van de tweede helft maakten

Volgende week uit tegen DSC in Zevenaar, ze staan onder ons op de ranglijst dus hopelijk kunnen we daar laten zien waar wij als team echt toe in staat zijn.

Klik hier om de teampagina te bekijken.

O en wie zich nog zorgen maakt hoe het nu met de witte shirtjes staat. Zoals Dora the Explorer dan zou zeggen:” Het lukte, het lukte, het lukte, ja het lukte.”