JO10-1 met goed gevoel de winterstop in…. na ongeslagen status zaalwedstrijden.
Vanochtend verscholen in onze capuchons en leunend tegen ons eigen clubhuis waren we redelijk unaniem dat het geweldig weer was, voor zaalvoetbal dan. Over de route naar onze zaalvoetballocatie liepen de meningen wel uiteen, maar uiteindelijk waren we allemaal bij de Pauwegaard in Pannerden. Nou niet allemaal helaas, we moesten het vandaag stellen zonder Hannah, die de sneeuw had opgezocht, en Niels die kennelijk de oren van zijn vader heeft inclusief ontstekingen. Zeer zeker een aderlating, maar we hadden met 2 reserves nog ruimte om te wisselen. En gezien de intensiteit van het zaalvoetbal was dat geen overbodige luxe, want menig speler liep met een vuurrood hoofd van de inspanning rond.
De eerste tegenstander was AVW JO-10 1. We konden gelijk aan de bak, want ondanks ons betere spel lukte het niet om te scoren. En om te winnen moet je scoren schijnt. AVW merkte dat het niet lukte en begon zelfs aan te dringen en ze werden gevaarlijker en gevaarlijker. Maar toen was er het moment van de wedstrijd, en misschien wel van de hele dag. Als de nieuwe Dennis Bergkamp speelde Emilio de bal rechts om de tegenstander heen om er zelf links langs te gaan om zo oog in oog met de keeper te komen en koelbloedig af te maken. 1-0. Het publiek zat met stomheid geslagen over wat ze net gezien hadden, want normaal gesproken kom je dit alleen tegen als je veel geld voor je kaartje hebt betaald. Dit gaf GSV het zetje wat ze nodig hadden en ze begonnen weer aan te dringen, maar zowel de lat als de keeper stond verder scoren in de weg. Eindstand 1-0
De tweede tegenstander was het 1e onder 10 van Angerlo vooruit. De fervente toeschouwer weet dat we het 2e onder 10 dit seizoen al tegen waren gekomen in de beker, 8-8 werd het destijds. Het 1e zou ongetwijfeld beter zijn, dus we hadden een klus te klaren als de underdog. Wederom hadden de trainers een keeperswissel gebruikt om de tegenstander op het verkeerde been te zetten. En of het dat was of de inzet van de spelers we kwamen op 1-0 en dat was volledig onterecht. Maar zoals subtiel door een supporter werd opgemerkt dat zijn de lekkerste. Wederom was het Emilio die knap raak schoot, en dit gaf GSV het vertrouwen wat ze kennelijk nog misten en ze kwamen beter in de wedstrijd. Het spel ging gelijk op en er waren doelpogingen over en weer. Een doelpoging van Angerlo vooruit stelde Sanne in de gelegenheid om uit te blinken en met haar redding stelde ze haar uitverkiezing voor moment van de wedstrijd veilig. Helaas had ze niet op alle pogingen het goede antwoord klaar en zagen we met lede ogen aan dat Angerlo nog tot scoren kwam. Eindstand 1-1
Voor onze derde wedstrijd mochten we een oude bekende begroeten. Alhoewel we ze in eerste instantie niet herkenden zo droog als ze waren. Het was DCS JO-10 4. Hier hadden we 2 weken geleden in de stromende regen met veerkracht nog met 5-2 van gewonnen. Deze keer zouden wij de score openen, echter werd deze afgekeurd. Mats had met een prachtig doelpunt gescoord, maar had dat gedaan door de bal vanaf de zijlijn in te dribbelen. Hoewel op het veld de normaalste zaak van de wereld, schijnt dit dus niet te mogen in de zaal. Dat was even een tik voor het team. En ik wil u even verzoeken deze regel te onthouden, want we hebben hem nog nodig vandaag. DCS maakte handig gebruik van de mentale tik die GSV had opgelopen en scoorde 0-1. Daarna waren er 2 momenten die in aanmerking kwamen voor moment van de wedstrijd. Allereerst redde Sanne als een volleerde Shakira met haar heup op een doelpoging en vervolgens wist Dylan liggend op de grond nog de bal te onderscheppen. Maar zoals al eerder dit seizoen als we achter komen tegen DCS dan gaan we beter voetballen en het team stelde Emilio in staat om 2 keer te scoren. Helaas hadden wij ze natuurlijk een lesje in veerkracht gegeven 2 weken terug en deze hadden zij ter harte genomen, want zij wisten nog terug te komen tot 2-2 wat ook de eindstand was.
De laatste wedstrijd was tegen het 3e onder de 10 van hetzelfde DCS. En dan mag je verwachten dat we wederom de underdog zijn als je net gelijk hebt gespeeld tegen het 4e. Het duurde vrij lang voor we de laatste wedstrijd moesten spelen en we waren ook gespannen hoe onze spelers hiermee om zouden gaan. De tijd was vooral gebruikt om tafelvoetbal te spelen, televisie te kijken, de eigen boterhammen weg te werken of curry met een tosti te eten. We kwamen er al snel achter dat ze allemaal geen ochtend mensen zijn, dit gold ook de trainer. Want wat een passie en strijd werd er getoond in de enige middagwedstrijd van deze dag. Sam zat zo boordevol energie dat het zelfs heel even leek alsof de verdediging, het middenveld, de aanval en zelfs de reservebank bestond uit Sam. Hij was overal. Daarmee werd Sam dan ook het moment van de wedstrijd. Het was maar goed dat ze zo opgeladen waren want we misten voor de laatste wedstrijd helaas Vera. Een solide verdediger waarvan we vermoeden dat haar ontbijt niet bestaat uit Brinta maar beton. Maar dankzij onze energie wist DCS even niet goed wat ze met ons aan moesten en dat stelde Mats in de gelegenheid om een wereldgoal te scoren op de voor hem zo karakteristieke wijze, namelijk snoei en snoei hard. En toen gebeurde het. DCS mocht de bal inschieten. Maar ze dribbelden hem in en scoorden. Zelfde situatie als de vorige wedstrijd en toen werd ons doelpunt afgekeurd, alleen nu niet. De stand werd 1-1. En daar bleef het ook bij. De officiële lezing luidt dat we 3 keer gelijk hebben gespeeld en 1 keer gewonnen. Maar als je het aan het team vraagt zeggen ze 2 gelijk en 2 gewonnen, en ik kan ze ook niet helemaal ongelijk geven. Maar welke van de twee je ook kiest we sluiten ons binnenseizoen af met een ongeslagen status.
Nu genieten van de winterstop en de kerstvakantie en straks met frisse zin het nieuwe seizoen in.
Namens GSV JO-10 1 hele fijne feestdagen en een geweldig 2019!
Tot volgend jaar