GSV’38 JO10-1 heeft geen kind aan buurman Angerlo Vooruit

Toen het wedstrijdschema bekend werd gemaakt kwam er gelijk een dikke rode cirkel om 9 maart. Dat was de dag waarop het moest gebeuren. Derby dag en nog uit ook.
Het Giese publiek was in grote getalen afgereisd om onze JO10 aan te moedigen.
Angerlo vooruit, dat ze in Angerlo liggen is kantje boord, maar dat vooruit namen ze gelijk heel serieus. Binnen 3 seconden moest Dylan, de keeper van dienst aan Giesbeekse zijde, al ingrijpen. En ze bleven drukken. Dit zag er niet uit alsof er voor GSV hier iets te halen viel. Maar daar wilde niet iedereen zich bij neer leggen en dan zit er als verdediger maar 1 ding op en dat is maar helpen met scoren. Dus Vera maakte een uitstapje naar voren en BAM 0-1 op het scorebord. En als bij toverslag kantelde de wedstrijd volledig. Angerlo wist nog wel te scoren, maar daarna liepen we via doelpunten van Emilio, Sanne, Mats en Jacinto uit naar een geruststellende 1-9. Er waren wederom meerdere mooie momenten, o.a. Mats die als een Duracell konijntje maar bleef gaan of een prachtig blok door Lua. Je zal als stoere vent maar aan de bal zijn en daar komt een lief, schattig meisje aan gefladderd, met mouwen die te lang zijn voor haar armen en nog net geen vers geplukte madeliefjes in haar haar. Daar heb jij natuurlijk niets van te vrezen en toen stond je opeens stil alsof je tegen een blok beton was gelopen en de bal was je kwijt, dan was dat je kennismaking met Lua. Maar het moment van de 1e helft was zonder twijfel Vera die even de aanvallers leert hoe ze ook al weer moeten scoren.
Normaal gesproken is de rust niet iets wat in een wedstrijdverslag terug komt, maar bij de derby kan je gekke dingen verwachten, zo ook vandaag. De ranja kwam pas aan het einde van de pauze de kleedkamer binnen. Was dit psychologische oorlogvoering van Angerlo??
Want of het nou bewust was of niet GSV was er wel door uit het veld geslagen en binnen no time had Angerlo drie keer gescoord. En in dat tempo was onze marge niet groot genoeg om de winst hier te kunnen pakken. Zeker omdat Jacinto nog wat reddingen moest verrichten, waaronder een prachtige met zijn knie. Het zou toch niet gebeuren dat we de derby met een voorsprong van 9-1 nog uit handen zouden gaan geven. Nee dat ging idd niet gebeuren, Emilio mocht het veld betreden en doet wat Emilio doet: scoren. En zo ging de stand van 4-9 dankzij doelpunten van Emilio, Niels en Mats naar een iets veiliger 4-17. Angerlo deed in de laatste minuut nog iets terug waardoor we met een stand van 5-17 van het veld gingen. Derby gewonnen, missie geslaagd!! Er waren 2 momenten die in aanmerking komen voor actie van de 2e helft en aangezien ze allebei van Jacinto waren kunnen we hem sowieso de credits geven. En of je dat doet voor de redding met de knie of voor de de terugspeelbal die hij gebruikte om een tegenstander naar hem te lokken om de bal vervolgens heel relaxed op het laatste moment naar een medespeler te spelen maakt dan niet zo heel veel uit.
Volgende week thuis tegen RKHVV kijken of we onze ongeslagen status kunnen handhaven.