GSV JO12 – Groessen JO12: de ontdekking van verborgen talenten
Op 4 oktober jl. kondigde Louis van Gaal aan dat hij Mark Flekken ging opnemen in zijn selectie van Oranje. Nog nooit had iemand van deze keeper gehoord! Hij staat wekelijks onder de lat bij Freiburg in de Bundesliga. Van Gaal prees Flekken om zijn enorme goede voetenwerk en sprak zelfs over een gelijkenis met Edwin van de Sar.
Waarom ik mijn verslag met deze bijzondere verrassing start, wordt later vast wel duidelijk…
Groessen hadden in de eerste fase van de competitie al een keer getroffen, en dit was toen de eerste wedstrijd sinds zeer lange tijd. Net als onze spelers moest onze ref Lukens toen ook weer even wennen aan het gevoel om op een fluit te blazen. Waar toen de gemoederen hier en daar even verhit raakten, waren zowel de tegenstander als wij ervan bewust dat dit niet meer mocht gebeuren. Emoties horen erbij maar deze moeten wel gereguleerd worden. Met dit in ons achterhoofd en een inmiddels weer gewende ref, gingen we van start.
De eerste helft speelden we fantastisch en Groessen had werkelijk helemaal niets in te brengen tegen ons goede spel. Verdedigend stonden we super en het viel enorm op hoe goed de onderlinge afstemming en coaching aan het groeien is. Aanvallend kon het nog wat beter in de precisie in de passing, maar we houden natuurlijk altijd ontwikkelpuntjes. Hoe stiller de coaches zijn langs de zijlijn, hoe beter de boys de wedstrijd zelf controleren. Dus in de eerste helft was het stil langs de lijn, of toch niet… Nou, niet helemaal, want er moet natuurlijk wel gejuicht worden. In 25 minuten bouwden we een voorsprong op van 6-1.
Eén goal sprong er vandaag wel een beetje uit. Jullie herinneren je vast wel het EK van 1988 waar Oranje het in de halve finale tegen Duitsland. Na 2 onterecht toegekende strafschoppen aan beide teams, was het Marco van Basten die na een prachtige steekpass van Jan Wouters, ons Oranje met een sliding de winst bezorgde. Bekijk eerst dat filmpje eens en vervolgens het doelpunt van Jens na een prachtige pass van Roan. De kromme benen van Roan vertonen toch wel een lichte gelijkenis met de kromme benen van Jan Wouters, en het sierlijke in het beweging van Jens lijkt enigszins op het ‘dansen’ van Van Basten.
Daarna breidde achtereenvolgens Duuk, Emilio en Sil de voorsprong verder uit, met ook allemaal prachtige doelpunten.
Een wekelijks terugkerende smeekbede komt uit de mond van Tygo. ‘Chris, mag ik als het goed gaat, ook even meevoetballen?’ Nou, met 6-1 op het scorebord kan dat wel dacht de trainert. ‘Wie wil er keepen?’ De normaal gesproken altijd rustige en op de achtergrond staande Emilio de Sousa Faria was dit keer het eerste: ‘Ik wil wel keepen.’ Zo gezegd, zo gedaan. Door het groot aantal positiewisselingen die de tweede helft ontstonden en het licht geblesseerd raken van Roan, werd het voetbalspel helaas niet beter. De ABC-tjes leken even weg te zijn. Des te opvallender en verbazingwekkender was het keeperswerk van Emilio.
Waar Van Gaal het over het voetenwerk van de totaal onbekende keeper Mark Flekken had, konden wij het voetenwerk van Emilio bewonderen. Wat een tijger in de goal, en wat een enorm verborgen talent. Had hij in zijn jongere jaren stiekem ook wel eens onder de lat gestaan? De twijfel is nu ontstaan of we Emilio de Sousa Faria nu Emilio Flekken moeten gaan noemen. Onze Tygo Bijlow heeft er een concurrent bij, maar natuurlijk heeft Tygo ook meer dan bovennatuurlijke keeperskwaliteiten. Dus we houden het voorlopig toch nog maar bij Tygo Bijlow als eerste keeper en Emilio de Sousa Faria als tweede keeper, net als de huidige pikorde bij het grote Oranje. Voor de statistieken kon Groessen er toch nog eentje in knallen, dus werd 6-2 de eindstand op het scorebord. We konden dus wederom een overwinning vieren.
Volgende week uit naar SML, op naar nieuwe successen!
Hasta la próxima!