Gastspelers 5e elftal trotseren weer en wind en pakken overwinning.
Het is inmiddels begin februari en het aantal gespeelde competitiewedstrijden van het 5e elftal staat op een schamelijk aantal van zes. Gezien de weersverwachting van afgelopen zondag leek daar wederom geen wedstrijd aan toegevoegd te kunnen worden, maar helaas voor ons beschikt Sportclub Groessen ook over een plastic veld en vonden ze daarnaast de weersomstandigheden blijkbaar acceptabel genoeg voor een duel uit de kelderklasse.
Willem had weer alles uit de kast moeten halen om voldoende spelers op het veld te krijgen, want de afmeldingen vlogen hem doordeweeks weer om de oren. Zo bleken Bassie en Adrinus elkaar met Covid-19 besmet te hebben, bleek Jelle een schouderblessure opgelopen te hebben na een val met de fiets (waarschijnlijk voor het eerst zonder zijwieltjes), moest Baco Ari zich dit weekend in Warnsveld melden (waarschijnlijk een reünie) en had Twan zijn verstandkiezen laten trekken, maar hadden ze niets gevonden. Laatstgenoemde was wel als supporter aanwezig, waarvoor hulde, maar of dát nou verstandig was ?. En Jordi hoor ik u denken, welke smoes had die deze ochtend ? Nou, toen hij deze ochtend naar buiten keek en vervolgens geheel naakt voor de spiegel stond constateerde hij dat hij niet zo lekker in zijn vel zat, terwijl hij daar toch genoeg van heeft !. Gelukkig had Willem, met een beetje hulp van Sven, voldoende gastspelers weten te regelen. Menno, de vier jaar oudere tweelingbroer van Bassie, had zich zelfs vrijwillig gemeld, al had hij daar deze ochtend ontzettend veel spijt van. Als dank kregen alle gastspelers van Willem een basisplaats (ook omdat onze eigen spelers het te nat en koud vonden) en stonden er voor het eerst meer gastspelers dan eigen spelers in de basis. Zoals het een goed aanvoerder betaamd nam Last van de Kouberg de rol van grensrechter op zich.
De scheidsrechter bleek een pietje precies en ondanks de erbarmelijke weersomstandigheden moesten er eerst nog een paar gaten in het doelnet hersteld worden. De toezegging van ons om niet op doel te schieten, wat ons normaliter weinig moeite kost, was voor hem niet overtuigend genoeg. Vervolgens vond hij het in de striemende regen ook nog nodig om op zijn dooie gemak alle spelersnamen te controleren.
Daarna kon dan eindelijk de wedstrijd beginnen. Zelfs Wilco, onze enige supporter, had zich naar Sportpark Heggeakkers begeven en samen met Twan, staf en wisselspelers hielden zij elkaar in de dug-out op knuffelafstand zo goed mogelijk droog en warm. Het 5e elftal had de eerste helft een straffe wind in de rug en dan verwacht je dat we het wel eens met afstandsschoten zouden proberen. Wij besloten echter om alle ballen zo hard mogelijk richting onze jonge buitenspelers Daan en Dylan (jongere tweelingbroer van Damian) te rossen, die dan ook geen enkele kans hadden om de bal voor de achterlijn in te halen. Ons eerste schot op doel van Groessen was wel van Dylan, maar toen hadden we al 35 minuten gespeeld. Niets noemenswaardig te melden dus uit de eerste helft, al werd nog wel een speler van ons uitgemaakt voor hoerenjong, wat tot grote verbazing in de dug-out leidde, hoe wisten die lui uit Groessen dat ? én wie van ons heeft gelekt ?
Eindelijk dan rust, nog maar 45 minuten blauwbekken te gaan, spelers stonden te springen om een wissel, een mopperende Nelis die dacht lekker te kunnen douchen maar gedwongen werd de vlag over te nemen. Kees die de ondankbare taak had om de tweede helft als wissel beschikbaar te blijven kreeg nog een goede, maar vrij overbodige tip, ‘kleed je wel warm aan, want het is Cold Kees !’
De tweede helft met de wind tegen kwamen we toch wat beter in ons spel. Gastspeler Daan stak er vandaag met kop en schotel bovenuit, hij glipte regelmatig behendig langs zijn tegenstander en zorgde zo voor veel gevaar maar helaas leverde dat geen doelpunten op. Aan de andere kant gaven we een vrije trap weg en de inmiddels onderkoelde en tot dan toe niet geteste Bjorn dacht de bal naast te kijken, maar zag tot zijn afgrijzen de bal in het doel verdwijnen (1-0). Het was veel te koud om hem verrot te schelden, dus gingen we maar op zoek naar de gelijkmaker. Menno probeerde het in het zestienmetergebied met een luidruchtige schwalbe, maar de goed leidende scheidsrechter trapte daar niet in. Het was Jelmer (onze topscorer als we alle gastspelers buiten beschouwing laten) die het eens van afstand probeerde en de bal ging fraai binnenkant paal binnen (1-1). Een vrije trap net buiten de zestien werd opgeëist door Menno en niet zonder reden, eerst onthoofdde hij bijna iemand in de muur om vervolgens de terugspringende bal wel binnen te trappen (1-2). Zo heeft hij er nu al één meer gescoord dan zijn tweelingbroertje Bassie. Groessen zette nog wel even aan maar Bjorn wist een paar keer fraai de aansluitingstreffer te voorkomen. Via de ongrijpbare Daan counterde wij er nu vrolijk op los, maar Menno en Jelmer wisten enkele goede mogelijkheden niet te verzilveren. Bjorn zag nog een bal op de lat belanden, maar uiteindelijk trokken we de overwinning dan toch over de streep. Namens het 5e elftal willen we alle gastspelers nogmaals hartelijk danken voor hun bijdrage. Hopelijk kunnen we, vooral bij heel slecht weer, weer een beroep op jullie doen.
