Eldenia JO12-1 vs. GSV JO12-1

Je schrikt je toch kapot met zo’n openingsfoto 😳! Hoe kun je in godsnaam naar een wedstrijd gaan met een KOMO vuilniszak aan. Er zijn echt grenzen… , zeg nou eerlijk! Maar goed dat het nog donker was toen we ons verzamelden op De Does, voor onze eerste wedstrijd in de 1ste klasse. De 1ste klasse? Jazeker wel! In de Omikron winterstop zijn we namelijk kampioen geworden zonder een enkel verliespunt. Dat is natuurlijk grote klasse van onze mannen 💪. We zouden nog één wedstrijd moeten spelen tegen concurrent RKHVV maar die kon helaas geen doorgang vinden. Omdat RKHVV ons niet meer kon inhalen, werden we zonder te spelen Winterkampioen. Jammer dat we dit niet in de kleedkamer konden vieren, maar het zij zo…

Vandaag stond dus de vuurdoop op een niveautje hoger op het programma, en wel tegen Eldenia uit Elden, een club met een enorme jeugd waar ze echt kunnen selecteren. Dit soort tegenstanders zullen we in deze klasse wel vaker gaan treffen. Toch mooi dat we als klein durpke in deze line-up staan. Eens kijken hoe we ons op dit niveau staande zouden kunnen houden 🤔.

Voordat je het verslag van de wedstrijd ter ogen krijgt, eerst even iets over laat naar bed gaan. Donderdag na de training heb ik alle jongens (en meisje) op het hart gedrukt op tijd te gaan slapen. Tygo probeerde het nog even door te vragen of hij vrijdagavond wel de Voice zou mogen kijken… 🙄. Ik weet niet of ze los van onze altijd zeer volgzame Siebe thuis wel gezegd hebben dat ze hierop zijn gewezen. Ben er bang voor… Toen we al vroeg in de kleedkamer in Elden zaten, zag ik helaas toch nog wat gapende kinderen, met Emilio de Sousa Slapia in de hoofdrol. Ik heb een mond nog nooit zover open zien gaan! Als dat maar goed gaat… 🤔.

Misschien toch even goed om medipedia er even op na te slaan om te kijken hoe het ook al weer zat met slaapwandelen. Slaapwandelen is een slaapstoornis die valt onder de categorie parasomnieën, waarbij iemand fysieke activiteit vertoont terwijl deze persoon in werkelijkheid slaapt. Het is verbazingwekkend waartoe iemand die slaapwandelt tot in staat is. De medische term is somnambulisme. Hierover later meer…

Er moest dus een stevige warming up komen, onder leiding van assistent bondscoaches Moon Fraser en Bram Blind. D’r an was het motto. Die warming up viel eigenlijk niets tegen. De techniek leek goed te zitten, de passing ging redelijk en er werd ook lustig op los gescoord tijdens het warmschieten van doktoranduskomo. Toen we met een schuin oog naar de andere helft van het veld keken, zagen we wel dat de tegenstander iets meer fysiek in te brengen had dan ons team. Maar gelukkig hadden onze jongens de ogen nog half dicht en konden ze niet echt onder de indruk raken van de lengte van de tegenstander.

Het eerste fluitsignaal klonk. Zoals vaak is de warming up een afspiegeling van de start van de wedstrijd. We zaten er gelijk lekker in, en het was onze enorme solide middenvelder Siebos die na een assist van Jens de 0-1 op het scorebord toverde. Toen ineens er leek iets bijzonders aan de hand. Waar we echt dachten dat Emilio de Sousa Slapia nog half in dromenland was, en voortdurend frisse lucht richting hersenen aan het toevoeren was, zat hij toch niet meer in zijn zogenaamde remslaap. Integendeel, hij zat in zijn renslaap. Na een assist van de zich verbazingwekkend goed ontwikkelende Mirte, zorgde hij voor de 0-2. En na de tweede assist van Jens maakte dezelfde Emilio de Sousa Slapia er ook 0-3 van. Wat een start! Toch had Eldenia geen slecht team. We waren gewoonweg echt dodelijk in het begin van de wedstrijd. Toen zakten we een beetje in, en kwam Eldenia met twee doelpunten weer dichtbij. Jens wist na een prachtige actie van Siebe het verschil weer uit te bouwen naar 2 doelpunten. Na de time out hadden we echt een mindere periode. Misschien kwam toen de vermoeidheid wel naar boven. We kregen er verdorie in één kwartier 4 om de oren. Dit zorgde voor een donderspeech van het trainersduo. Korter dekken, sneller de bal rond laten gaan, minderen pielen en pingelen, en vol d’r op! Het was super om te zijn dat ook onze Maarten, die eigenlijk pas net aan het team is toegevoegd, enorm zijn best deed om het zijn tegenstander zo moeilijk mogelijk te maken. Het is ook niet niks hè, als je het seizoen begint in de kelderdivisie, en nu ineens in de 1ste klasse staat. Met deze inzet zijn we ervan overtuigd dat Maarten een hele belangrijke bijdrage gaat leveren aan ons leuke team. Bram, Moon en ik zijn echt heel benieuwd waar hij na afloop van dit seizoen staat in zijn ontwikkeling.

Na rust zorgde Emilio de Sousa Slapia er toch weer 6-5 van en hadden we de aansluiting gevonden. We zaten er beter in maar door een schoonheidsfoutje van doktoranduskomo liep Eldenia toch weer uit naar 7-5. Het vertrouwen in een goede afloop verloren we gelukkig niet en door nog de laatste energie erin te gooien, maakte Emilio de Sousa Slapia er 7-6 en 7-7 van.

Dit was ook de eindstand van deze enorm spannende partij. Als we op tijd naar bed waren gegaan, als de ex-omicron patiënten niet zoveel aan conditie hadden ingeleverd, en als we die paar extra kansen niet hadden gemist, had er vandaag echt wel meer in gezeten. We zijn natuurlijk enorm trots dat we onze eerste wedstrijd in de 1ste klasse niet hebben verloren, en dat we absoluut hebben aangetoond dat we op dit niveau meekunnen.

Voor degenen die niet kunnen wachten tot Studio Sport op zondagavond 19u, hierbij even wat hoogtepunten van de wedstrijd.

Eerder lazen we al dat mensen die slaapwandelen tot verbazingwekkende dingen in staat zijn. Emilio de Sousa Slapia heeft vandaag echter een woord toegevoegd aan medipedia, namelijk slaaprennen. Dus volgende week moeten de kids op tijd naar bed, en Emilio de Sousa Slapia mag weer iets later gaan slapen. Volgende week krijgen we hopelijk een ander trainingspak te zien in de kleedkamer, maar daarover later meer…

Hasta la próxima!