DVOV JO12-2 – GSV38 JO12-1: een kleurrijke wedstrijd…

De herfst kent vele kleuren en wordt vaak geassocieerd met groene, bruine en gele tinten. Een wat ongebruikelijkere kleur die je in de herfst zult aantreffen is de kleur paars. We kennen eigenlijk vele tinten paars. Laten we eens naar de kleurencirkel kijken.

Je ziet dat paars zowel een warme als ook een koelere tint kan hebben. Hoe zou dat komen? Hierover later meer…

Een zaterdagochtend na een stevige vrimibo is altijd lastig. Een zaterdagochtend om 6u45 opstaan na een vrimibo is nog lastiger. Dit was een beetje het relaas van de coach deze morgen. Jeeeesus, wat was de wijn lekker geweest en jeeeeesus, wat had het geregend! Dus de grote vraag was: zou de wedstrijd uit bij DVOV wel doorgaan? Iets voor 7u30 kregen we het bericht dat de wedstrijden waren afgelast. Of, was dit nu alleen thuis bij GSV? Na korte ruggespraak met onze fotograaf, content-manager, materiaalman, “matige” keeper maar vooral man met een groot clubhart, bleek er bij DVOV in Rozendaal gewoon gevoetbald te worden. Dus hup, hup, hup naar de club.

We zouden toch wel op kunstgras spelen? Helaas! We konden gewoon op het echte gras, op het verstweg liggende veld van het DVOV sportpark aantreden. Snel een warming-up draaien en beginnen maar. Eerst nog met wat regen en wat natte sneeuw, wat later veranderde in dikkere witte vlokken die tegen de grijze achtergrond een mooi ensemble vormden met het oranje van DVOV en het rood van onze jongens. Een jonge maar zeer kundige en sportieve scheidsrechter leidde onze wedstrijd.

De winterse omstandigheden maakten ons positiespel niet echt makkelijker. De schoenzolen kwamen vol met plakkerige sneeuw te zitte en de bal rolde ook niet zoals we gewend zijn. Kortom, dit was duidelijk in het nadeel van de voetballende ploeg, dus in het nadeel van onze jongens. Toch wist onze Sil, na ongeveer 5 opgelegde kansen voor onze Duuk 🙄, de score te openen. Kort daarna breidde Emilio de Sousa Faria de score verder uit naar 0-2. Het ging echter harder en harder sneeuwen en onze mooiweerboys hadden zichtbaar moeite met de omstandigheden en de kou. DVOV rook zijn kansen en kon de aansluiting vinden en maakte 1-2 en 2-2. Het was vervolgens Emilio de Sousa Faria weer die de score in ons voordeel liet uitvallen naar 2-3. Het laatste kwartier van de wedstrijd kwam in zicht en inmiddels hadden 2 van onze boys het strijdtoneel al verlaten op zoek naar een warme douche. Waarom niet even de wedstrijd afkijken? Nou, dat ging nie meer…

Nog een kwartiertje de kou trotseren jongens en gewoon even de 3 punten op onze naam zetten. Dat bleek makkelijker gezegd dan gedaan… DVOV maakte de aansluitingstreffer 3-3. En gelukkig kon Jens als stand-in keepert voorkomen dat er zelfs nog meer ingingen.

“Kom op mannen, deze moeten we gewoon pakken” en gelukkig was ónze Bijlow wel op tijd hersteld van een weekje Coronaverlof zodat hij zich het laatste kwartier op de rechterflank enorm nuttig kon maken. Hij zorgde via de lat en de keeper voor de verlossende 3-4. Eén van de spelers van DVOV was zichtbaar teleurgesteld .

Langs de lijn hadden ze het ook best koud, wat je ook kon horen aan de onzin die ze aan het uitkramen waren tijdens het filmpje dat onze enige filmende toeschouwer Sylvia aan het maken was. Iets met Dessers supersub, onsterfelijk, prachtige goals, hou toch op man…! Als je in de kelderklasse van Europa nog geen doelpunten kunt maken, weet ik het ook niet meer 🥱.

Gelukkig maakte Emilio de Sousa Faria zijn derde van de ochtend en dus een onzuivere Hattrick. Hij bracht daarmee dit oerdomme gesprek en ook de wedstrijd tot een welverdiend einde. Met een 3-5 overwinning gingen we lekker naar de warme douche. Daar vonden we Maarten en Duuk die nog steeds niet waren opgewarmd. Maartens lip trilde 5,8 op de schaal van Richter en had duidelijk de koele blauw-paarse kleur op de kleurencirkel. Dit was zelfs voor een kleurenblinde coach duidelijk zichtbaar 🤪. Na ongeveer een half uur warm douchen keerden we weer huiswaarts met als plan de hele dag met dikke wollen sokken en in een onesie bij de kachel te kruipen…

Hasta la próxima!