Doelpuntrijk laatste competitieronde JO10-1 in Beek

Na regen en kou dit seizoen was het vandaag voor het eerst heerlijk weer om te gaan voetballen, hoog tijd dus om het seizoen af te sluiten. Vandaag staat de laatste wedstrijd van het seizoen op de kalender. Uit tegen ‘t Peeske in Beek.
Wat mooi was om te zien was dat het uitvak het best gevulde vak was. En dat voor een wedstrijd helemaal in Beek.
Vanwege het lange hemelvaartsweekend en blessures en de daardoor ontstane afmeldingen moesten we vandaag de hulp inroepen van Thijmen.

Gelukkig gaf hij gehoor aan die oproep waardoor we in ieder geval nog 1 wisselspeler hadden. Die hadden we na een lang en zwaar seizoen hard nodig. Een seizoen met mooie hoogtepunten, denk vooral aan de overtuigende 5-17 overwinning op Angerlo Vooruit, en natuurlijk dieptepunten, waar we het niet meer over hebben.
Maar vooral een zwaar seizoen die zijn tol op de spelers wel geeist had.
Gelukkig bleek bij de opkomst van de tegenstander dat ze gemiddeld een maatje kleiner waren, ook als we de boomlange Thijmen, niet mee namen in de berekening. In de openingsminuten leek het ook alsof dit niet de laatste wedstrijd van ze was, maar de eerste die ze ooit samen speelden. En dan hebben we het nog niet eens over Huub een speler waar een shirt van de jo-6 nog oversized voor was geweest.
Nee dit was duidelijk ondanks de vermoeidheid zou dit een walk-over worden. Iedereen kon lekker aan zijn of haar doelsaldo werken. Even afhandelen hier en klaar.
Maar het gebeurde niet, ondanks dat we beter combineerden en elkaar makkelijker vonden dan de tegenstander dat deed scoorden we niet en eigenlijk creëerden we ook niet veel kansen. Tot het ene moment waar Lua de juiste persoon op de juiste plek was. 0-1, ze heeft echt de smaak te pakken gekregen na haar goal tegen VIOD.

Nadat ze dus had voorgedaan hoe je moest scoren wist Thijmen het net te vinden voor de 0-2. Daarna een spannend moment bij een corner van hun. De bal werd voor de goal gebracht, maar voor dat ‘t Peeske er iets mee kon had Thijmen de bal klemvast om zich vervolgens te realiseren dat hij in de spits stond en niet onze keeper was. Penalty voor ‘t Peeske. 1-2 de stand. Mogelijk dat Thijmen voelde dat hij nu wat goed te maken had want aansluitend scoorde hij nog 2 keer om de ruststand van 1-4 op het scorebord te zetten. Nog niet de walk-over die we even verwacht hadden maar wel een geruststellende voorsprong. En ondanks mooie acties van Jacinto die als keeper met zijn been een schot blokt, de passes van Thijmen achter het standbeen langs, een geweldige voorzet van Niels op Mats en Dylan die een schot blokt dat anders zeker een doelpunt was.

Moet ik eenmalig toch afwijken van mijn regel dat alleen een speler van GSV de actie van een helft kan maken. De 8-jarige Huub speelde, sleurde en gaf niet op en zijn actie waarbij hij elke veldspeler van GSV tegenkwam en sommige zelfs vaker zonder de bal te verliezen was een waar hoogtepunt. De toekomstige Wesley Sneijder, maar dan kleiner.

De tweede helft beloofde eindelijk dan toch de walk-over te worden die we verwachten. Buitenkantje voet Mats, Lua weer en Mats nog een keer en de stand was 1-7.

Bij deze stand gebeurde eindelijk wat er al aan zat te komen en waar alle toeschouwers, zowel van ‘t Peeske als van GSV van vonden dat het meer dan verdiend was: Huub scoorde. Stand 2-7. Thijmen scoorde nogmaals voor GSV en toen was het seizoen over voor de spelers van GSV. Er kwam niets meer uit, maar de wedstrijd was echter nog niet over. En doelpunt voor doelpunt kroop ‘t Peeske dichterbij 3-8, 4-8, 5-8, 6-8, 7-8. Bij deze stand werd er door de spelbegeleider geroepen nog een paar minuten. Dat zou te lang zijn, we zouden hier onderuit gaan. Maar op het tandvlees werd de overwinning uit het vuur gesleept. 7-8 de eindstand. Mats zijn doelpunt met buitenkantje voet en Dylan zijn werklust moeten het voor deze keer afleggen tegen iemand die niet de actie van 2e helft heeft gemaakt. Een speler die waarschijnlijk altijd als eerste op het wedstrijdformulier komt omdat ze nooit verzaakt. Altijd een ruim voldoende scoort. En ook deze helft op haar vertrouwde constante niveau bleef presteren waar de rest van het team zich aan hun vermoeidheid over gaf. Dan heb ik het natuurlijk over Vera, ons blok beton in de verdediging.

Daarmee kwam een einde aan dit seizoen en aan de JO10-1 in deze samenstelling. We houden de stand niet bij, maar met de vele overwinningen zou het mij niet verbaasd hebben als we op de platte kar door het dorp hadden gemoeten als we dat wel hadden gedaan.

Jacinto, Sam, Sanne, Niels, Mats, Hanna, Emilio, Vera, Dylan, Lua en supersub Rowen dank voor dit mooie seizoen. Jürgen en Bas bedankt voor de top-begeleiding.

Volgende week een toernooi in Wehl, hopelijk zijn ze dan weer een beetje opgeladen.
Tot dan!!

Met dank aan Sera Gademan voor de mooie foto’s!