GSV’38 3 ruim langs DCS 4 , uitslag: 1 – 6

De wedstrijd die we vooraf niet wilden spelen, maar Witheet lukte het niet om voor ons allemaal een ‘baaldag’ aan te vragen, alleen voor zichzelf. Hij moest zich namelijk mentaal en fysiek voorbereiden op een verjaardag bij de buren die middag (?). Dat betekende dat ik (Jan Wieggers) ‘vrijwillig’ de taak voor het maken van een wedstrijdverslag op mij nam. Ook Henne was afwezig, die moest het tempo en hoeveelheid eten bij een brunch aangeven. Tijmen stond er dus alleen voor, maar wist zich moeiteloos staande te houden. persoonlijk vond ik dit knap, want deze ochtend heb ik mij , na bijna 40 (?) seizoenen voetballen, toch weer verbaasd over bepaalde dingen. Zo hebben we natuurlijk Mathijs (Bassie) in onze gelederen en die keek bij aankomst zo nauw uit zijn ogen, dat het leek alsof hij de hele week alleen maar chinees had gegeten. De oorzaak was echter dat hij die ochtend om 05:00 zijn laatste biertje had leeggemaakt en daarna lekker zijn bedje opgezocht had. Hij had de hele week naar de rechtsachter positie lopen hengelen, maar voor ons, voor hem en voor het resultaat leek ons een plekje op de reservebank beter. Daar dachten de andere reservespelers heel anders over, want het meeste geluid wat onze Bassie voortbracht kwam rechtstreeks uit zijn darmkanaal. Hij kon daar zelf wel om lachen, wat weer overging in een enorme hoestbui, wat weer resulteerde in het uitspugen van een niet nader te beschrijven substantie. Inmiddels was er al afgetrapt en waren de ploegen in de eerste minuten aan elkaar gewaagd. Toch wisten wij de score na 10 minuten te openen, toen een corner van Maarten door onze lange Rick netjes werd binnen gekopt (0-1). Op dat moment waren we op de reservebank al weer iemand kwijt, néé niet Bassie, maar Bjorn die toch was meegevraagd omdat we wat krap in de spelers zaten. Hij kwam gelukkig na een kwartiertje weer voor de dag, nadat hij wat wit porselein plaatselijk van een ander kleurtje had voorzien. Even later vond Patje het tijd om alle aanwezigen zijn verfijnde techniek te showen waar Henk Vos (oud eerste elftaltrainer met een voorliefde voor de driedubbele schaar) zijn vingers bij af zou likken. Hoe Patje deze prachtig uitgevoerde Tik-Tak uit zijn zwabberbenen toverde weet niemand, feit was dat inclusief hijzelf iedereen in dit hoogstandje trapte. Vanuit het Giesbeekse doel werd meteen aangegeven dat dit kunststukje in het verslag thuishoorde. Door een snelle balverplaatsing vanaf links door Maarten werd Niels op rechts de diepte ingestuurd en deze schoot op fraaie wijze de 0-2 hoog in de touwen. Tot dan voetbalde DCS nog leuk mee en zette ook daarna weer een nette aanval op, de voorzet was echter slecht, waarop Patje, sociaal als hij is, de bal weer terugspeelde naar dezelfde speler, maar ook zijn tweede voorzet liet te wensen over, maar toen vonden we het welletjes met het geven van cadeautjes. DCS zakte nu wat weg qua spel en conditie en GSV begon te draaien. De 0-3 en 0-4 vielen zo snel achter elkaar dat voor het rapporteren ervan navraag vereist was. Na een mooie steekbal van Niels kwam lange Rick alleen voor de keeper en rondde koelbloedig af. Bob, die weer onomstreden in de spits stond, pikte ook zijn goaltje mee, doordat hij van afstand fraai de bovenhoek wist te vinden. Met deze stand kreeg zelfs Jarno vertrouwen zodat hij besloot om een tegenstander in ons zestienmetergebied uit te kappen. Zelf werd hij behoorlijk geil van deze actie en schreeuwde dat dit ook een plekje in het verslag moest krijgen. Gelukkig had hij een dik gewatteerde keepersbroek aan, anders was zijn spontane zwelling waarschijnlijk beter zichtbaar geweest.  Na de rust begonnen we met Sebas en Bassie als nieuwe buitenspelers, dat Bassie nog steeds de weg kwijt was, bleek uit het feit dat hij, net als Bob, een aanvoerdersband had omgedaan. Bij de eerste corner na rust was GSV niet bij de les, deze werd keihard voorgeschoten en dito onderkant lat ingekopt, terwijl Jarno nog oud Hollands lucht aan het vangen was. Hierna werden er door verschillende spelers van GSV dotten van kansen gemist. Sebas liet zien hoe het wel moest en dat hij meer kan dan alleen lekkere vis bakken en tekende de 1-5 aan. Tot slot sloot lange Rick een mooie aanval doeltreffend af die door Patje van achteruit werd opgezet en met een steekbal bij (Hat)Rick belandde (1-6). Iedereen wilde nu de wedstrijd rustig uitspelen op één speler van DCS na, die met een onnodige, onbesuisde actie Sebas buiten de lijnen werkte. Deze moest later toch nog even een fotootje in het ziekenhuis laten maken, waar een zwaar gekneusde enkel geconstateerd werd, een typisch gevalletje van ‘De vis wordt duur betaald’.

Komende zondag spelen we thuis om 12:30, dus wie weet is Bassie dan aanwezig, wakker en dan al helemaal leeg. Willem vlagde ook vandaag weer, maar gaf aan dat dit echt de laatste keer was. Hij zette dat kracht bij door bij terugkomst uit de kantine van zijn fiets te stuiteren door net die ene verkeerd gelegde steen in de Meentsestraat te raken. Gelukkig lag er thuis al een schoon gewassen mitella voor hem klaar. Tot slot bedanken we via deze weg Bjorn nogmaals dat hij bij ons wilde aansluiten.