5e elftal wint dankzij Yannick thuis tegen DVC’26 7.

Gaandeweg deze competitie loopt iedereen blijkbaar op zijn laatste benen, want ondanks onze brede selectie, figuurlijk en qua aantal, moesten we deze zondag toch nog een beroep doen op onze vrienden van het 4^e elftal, Tom (Puppy) en Jerry. Willem en Bassie zijn nog niet inzetbaar en Bronkie en Rinus zijn al langer uit de running, Rinus blijkt zelfs één of andere zeer zeldzame teenblessure te hebben, die vermoedelijk veroorzaakt wordt door naast de schoenen te gaan lopen. Sven was vandaag zowaar op tijd en heeft zijn Edgar Davids brilletje inmiddels vervangen door lenzen, aangezien hij niet gelaserd kan worden. Misschien maar beter, bij Rinus en Bronkie heeft dat ook niet geholpen. Willem was na een zware avond in de sporthal te laat, maar nog wel net op tijd om Lars van de Dolomietjes wissel te zetten.  Het zou goed zijn als Willem eens het drinken op de zaterdagavond zou opgeven, maar ja, dat moet je hem nageven, hij geeft niet zo snel op. Yannick mocht van hem in de basis beginnen, die nog steeds op zoek is naar zijn eerste doelpunt ooit. Witheet had daar echter een hard hoofd in, vermoedelijk opgelopen in dezelfde sporthal als Willem.

Baco Ari viel vooraf vooral op door overmatig hoesten, hij leek dan ook verre van fit, hij was volgens eigen zeggen een mooie vrouw tegengekomen met glinsterende ogen, vochtige lippen en een heet lijf. Bleek dat ze de griep had. Het was de favoriete scheidsrechter van Baco Ari die deze ochtend de wedstrijd op gang mocht blazen. Deze keer misten we de start van de wedstrijd niet en zetten we de tegenstander goed onder druk, waardoor we een aantal goede kansen creëerden, maar het schortte als zo vaak in de afwerking. Vooral Jelle wist een aantal goede mogelijkheden om zeep te helpen. Zo schoot hij een goede voorzet van Puppy voorlangs, had hij wat pech toen hij na een pass van Twan zijn schot op de paal zag belanden en de rebound van Twan door de keeper gepakt zag worden. Bij opnieuw een goede voorzet van Twan miste Jelle opzichtig door de bal alleen voor de doelman hoog over te schieten. Zijn teleurgestelde vader Henk zag het ook en wist het nu zeker, voetbalcapaciteiten zijn erfelijk, hij had ze jaren terug al van zijn zoon gekregen.

Naast Jelle waren er nog veel meer spelers met kansen op een voorsprong, zo kopte Jerry na een corner op de goede doelman en kopte Yannick een voorzet van Onno vrij voor het doel hoog over. Zijn zoveelste mislukte poging, maar langs de kant bleef iedereen hem aanmoedigen, want ‘There is no failure except in no longer trying’ en als we Willem van een kratje bier kunnen verlossen doen we dat maar al te graag.

Pingeldoos Puppy schoot een hoekschop rechtstreeks op de lat, maar bij de volgende hoekschop wist Jerry bij de tweede paal de bal nog voor het doel te koppen, en daarmee bood hij, jawel, Yannick een niet te missen kans en dat was maar goed ook en zo kon hij de bal op de doellijn binnen trappen (1-0). Dolle vreugde bij Yannick en alle andere spelers, verbazing en ongeloof bij het publiek en grote hilariteit bij de staf. Toen iedereen nog moest bijkomen van dit historische moment, lag daar plots onze MVP van de eerste helft te kermen en Yannick moest dan ook met een, nog steeds dunne, dikke knie geblesseerd de arena verlaten. Verder gebeurde er weinig meer voor de rust, of het moest zijn dat de verder onzichtbare Jelmer zich zodanig blesseerde na het nemen van een ingooi (?) dat hij het veld moest verlaten. Even werd er gevreesd voor een arm uit de kom, maar gelukkig was het slechts een spierverrekking. Hij kon gelukkig wel de tweede helft met zijn andere arm vlaggen. Hij zou later zelfs nog invallen, toen hij hoorde dat hij ook zijn voeten mocht gebruiken.

Na rust was het zaak snel de voorsprong uit te bouwen en dat had onze pingeldoos Puppy goed begrepen. De eerste de beste hoekschop schoot hij, met een beetje hulp van de tegenstander, bij de eerste paal rechtstreeks binnen (2-0). Daarna kreeg hij nog een paar goede mogelijkheden, maar volgens eigen zeggen wilde hij Yannick niet met één gespeelde wedstrijd voorbij op de topscorerslijst.

Af en toe begrijpt de staf niet helemaal hoe het brein van onze Lars van de Dolomietjes werkt, hij controleert de bal prachtig, neemt vervolgens zeer ruim de tijd om alle afspeelmogelijkheden in zich op te nemen om dan te besluiten de bal over de zijlijn te schieten. Silly Velz kwam na een kwartier in de tweede helft voor Jelle binnen de lijnen en ook hij is nog steeds op zoek naar zijn eerste doelpunt bij de senioren. Gesteund door de zeer positieve aanmoedigingen van Willem trok hij met volle moed ten strijde en verbeet hij meerdere malen de pijn, toen hij o.a. bij een kopbal een trap tegen zijn hoofd kreeg en van dichtbij in zijn scrotum geschoten werd met een zogeheten klotebal. Hij vocht als een leeuw, maar maakte op de juiste momenten de verkeerde keuzes en zo bleef zijn teller wederom op nul staan. De uitslag had er op het einde nog heel anders uit kunnen zien, maar Baco Ari was attent en redde goed op een paar goede inzetten van DVC en Donny bij een scrimmage voor de goal en Twan voor een lege goal, schoten beiden over. Het laatste deel van de wedstrijd was de strijd wel gestreden en ondanks dat het ochtend was ging de wedstrijd als een nachtkaars uit. Eindconclusie:  Baco Ari houdt de nul, Yannick is eindelijk van de nul af en Silly Velz blijft op nul, en met nog vier wedstrijden tegen de top 3 te gaan lijkt dit een kansloze missie te worden voor hem.