5e elftal verliest binnen vier dagen tweemaal nipt van DVV 9.

Donderdagavond speelde het 5^e elftal de inhaalwedstrijd in Duiven tegen DVV 9 en daar kwam de Duivense formatie goed weg met een krappe 4-3 zege, maar werd daarmee wel  koploper in onze kelderklasse. Aanvoerder Twan was daar zo ziek van dat hij zich deze zondag moest afmelden voor de returnwedstrijd op ons eigen Sportpark. De koploper haalde opgelucht adem toen ze deze ochtend zagen dat deze keer Menno, en dan hebben we het niet over de veel oudere tweelingbroer van Bassie, niet bij ons, maar bij het tweede elftal bleek mee te spelen. We moesten het vandaag zonder supporter Wilco doen, maar hij had wel in de persoon van Henne netjes voor een vervanger gezorgd, daar zouden onze spelers eens een voorbeeld aan moeten nemen. Bassie was vandaag voor een paar schamele biermunten uitgeleend als doelman aan het vierde elftal, die wilde het eens met lengte in het doel proberen. Hij was ondanks het zeer vroege tijdstip toch op tijd aanwezig en begon de wedstrijd goed door de eerste terugspeelbal direct in zijn handen te pakken en zo voor een indirecte vrije trap in de zestien te zorgen  Uiteindelijk wist hij toch de nul te houden, wat ook weer niet zo verrassend is, want dat doet hij in het 5^e elftal ook geregeld, alleen staat hij dan in de voorhoede. Bassie kreeg als dank nog één wijsheid mee van 4^e elftalspeler Dennis, “Voetbal is als een frikandel, je moet het zelf speciaal maken”.

De meeste van onze spelers zijn niet echt in de wieg gedropt om te voetballen, laat staan twee keer in de vier dagen. Er waren al vele pijntjes en kwaaltjes voorafgaand aan de wedstrijd te bespeuren en het was dan ook niet zo vreemd dat al vrij snel, nadat de zelf ook niet geheel fitte Foppe de wedstrijd in gang had gefloten, Willem na 8 minuten, inclusief het liggen, geblesseerd het veld moest verlaten. Hij werd vervangen door Bronkie, wat Witheet deed besluiten om alvast maar een nieuwe wissel te laten warmlopen.

Beide teams hadden ten opzichte van afgelopen donderdag behoorlijk aan kwaliteit ingeboet, maar waren wederom aan elkaar gewaagd. Ook zonder Twan had GSV de betere start, mede door Donny, die als hij eenmaal op gang is, niet te stuiteren is. Nelus stuurde Onno weg, maar die wist slechts een Yannickje te produceren.  Aan de overzijde stond plots Baco Ari oog in oog met een aanvaller van DVV maar hij wist het schot met zijn voet te pareren. Even later was het Jarik die een goeie kans onbenut liet door veel te gehaast over te schieten. GSV werd echter in het zadel geholpen door een prachtig eigen doelpunt van DVV. Na een vrije trap voor onze rood-witten kopte de DVV speler, geheel vrijstaand, de bal langs zijn eigen verbouwereerde doelman (1-0).  Aangezien we zelf niet zo vaak scoren, worden eigen doelpunten van de tegenstander aan onszelf toegekend en staat Jordi, zonder één minuut speeltijd, inmiddels op drie treffers. Gaandeweg de eerste helft vielen er steeds meer spelers uit en had Witheet een vooruitziende blik, nadat Bronkie een fraaie voorzet van Jarik net over het doel gekopt had, moest hij niet veel later met rugklachten het veld verlaten. Koploper DVV kneep hem inmiddels als een dooie dief, zeker toen net voor rust Jelle onze Jarik de diepte in stuurde en deze uit een onmogelijke hoek de tweede treffer binnen schoot (2-0). Jarik schoot zich daarmee ook alleen aan kop van de topscorerslijst.

Lars was het niet altijd motiverende geschreeuw van Willem ondertussen helemaal zat, wat wel begrijpelijk is, want voetballers hebben ook gevoelens, honger en vooral dorst bijvoorbeeld. Even veerde het publiek voor rust nog op, toen men plots Silly Velz een ferme sprint zagen trekken, maar het bleek dat hij slechts een bidon water bij de reservebank ging halen.

 Na de rust kon dan eindelijk, na twaalf jaar niet gevoetbald te hebben, Glen zijn debuut voor ons maken en dat zou beperkt blijven tot een minuut of 20 op de schaal van Bronkie. Direct na rust was daar een voorzet van Glen op Teun, maar die schoot de bal recht op de doelman. DVV drong steeds verder aan en Baco Ari wist met veel moeite een bal op de paal te kijken. Toch leek Nelus DVV de doodsteek te gaan geven, maar toen hij van grote afstand, op prachtige wijze de bal over de keeper krulde, belandde de bal slechts op de lat. Willem rook inmiddels nattigheid en zag een minuut later hoe onze verdediging na een diepe bal simpel voorbij werd gelopen door een DVV speler die vervolgens Baco Ari kansloos liet (2-1). De vermoeidheid sloeg in de benen en om zo’n moeilijke wedstrijd dan over de streep te trekken zul je er gezamenlijk veel meer energie in moeten stoppen, een rendier gaat tenslotte ook niet zelf voor het jachtgeweer liggen. Zo kan een balletje raar lopen en niet veel later stonden we bij een hoekschop meer van het zonnetje te genieten, terwijl de tegenstander de bal bij de eerste paal eenvoudig kon binnen leggen (2-2). GSV kon alleen nog tegenhouden terwijl DVV bloed rook en uiteindelijk vloog de bal, na een scrimmage voor het doel, door een woud van benen achter Baco Ari in het doel (2-3). Zo moest GSV dan toch capituleren en ging koploper DVV er alsnog met de drie punten vandoor en bleven we met nog een kater achter. We vragen ons nog steeds af wat de coach van DVV 9 in de rust tegen zijn spelers gezegd heeft, maar dat het geholpen heeft is duidelijk.

 

 

 

 

 

 

 

Deze dag stond echter in het teken van Moederdag én het eerste elftal dat na 27 jaar eindelijk weer eens een kampioenschap mocht vieren. Het bier zou dan ook rijkelijk vloeien en het 5^e elftal liet zich ook daar weer van zijn beste kant zien. Trouwens hop en gerst zijn planten, dus technisch gezien hebben we geen bier gedronken, maar heel veel salade gegeten.