5e elftal lijdt eerste nederlaag van het seizoen.

Voor deze zondag, 16 oktober, had de KNVB besloten ons op deze wederom zonnige ochtend, maar eens naar Didam te sturen, waar we het mochten opnemen tegen het 7^e elftal van DVC’26. Ook vandaag was de vraag waar is toch onze Roel?, die hebben we nog geen enkele wedstrijddag gezien. Uit goed ingelichte bronnen hebben we inmiddels vernomen dat hij onlangs een zichtbaar blauwtje heeft gelopen. Door een naar eigen zeggen te laag energiepeil viel ook Lars van de berg af, gelukkig heeft hij er niks aan over gehouden. Nelus moest ook afhaken, hij runt al weken de Intratuin in zijn eentje. Jordi is daarentegen, weer op de weg terug, op aanraden van Sonja Bakker is hij nu begonnen met een wodka-dieet, hij is al vier dagen kwijt!  Jelmer was er wel en dat was opvallend te noemen, daar zijn medespelers hem vorige week zondagavond op de kermis in Westervoort voor nop bij de plaatselijke SC achtergelaten hadden. Yannick had vandaag een pechdag, bij het vertrek zaten alle auto’s vol, of waren al vertrokken en bleef hij alleen op de parkeerplaats achter. Na een telefoontje van Willen zou hij alsnog door de te vroeg vertrokken Bassie opgehaald worden, maar ja, dat is nooit een zekerheidje, maar Bassie liet zijn ploeggenoten dit keer niet in de steek en als dank mocht Yannick tussen het gereedschap liggen. Bij het uitdelen van de shirts kreeg Yannick als troost het shirt met nummer 10, dat meteen zoveel druk op zijn schouders legde, dat hij zichzelf bij het warmlopen al onderuit schopte.

Na drie wedstrijden ongeslagen te zijn in onze kelderklasse bleek vandaag dat we maar moeilijk met deze luxe positie om konden gaan, sommige spelers liepen al voor de wedstrijd naast de schoenen en dat voetbalt nou eenmaal een stuk lastiger. Net na aanvang van de wedstrijd bleek dat Jordi nog een flinke weg te gaan heeft, want de stang van het hekwerk waar hij net met zijn poeper op plaats had genomen, brak al snel en met dit breekwerk bezorgde hij ook Witheet nog bijna een hernia.

Na een matig begin van de wedstrijd  was het plots Twan die Jelle in de diepte wegstuurde en in de zestien aangekomen werden zijn beide benen onder zijn lichaam weggemaaid, maar de wat op leeftijd zijnde arbiter zag daar vanaf de middencirkel geen strafschop in. Aan de andere kant zorgde onze treitervlagger Tobias, met wel zeer scherp vlaggen dat DVC ook geen treffer toegekend kreeg. De irritaties liepen op en naast het veld al snel hoog op en dat werd er bij ons niet beter op toen een door Sven onnodig weggegeven hoekschop bij de eerste paal simpel binnengewerkt mocht worden (1-0). Net van de schrik bekomen werd even later onze doelman Baco Ari ook nog met een droge schuiver in de korte hoek geklopt (2-0). Onno, inmiddels wakker,  vond dat er nu uit een ander vaatje getapt moest worden en zijn gezond verstand wil dan nog wel eens iets doms doen. Zo zag hij het raken van de bal inmiddels als bijzaak en nadat hij een tegenstander Onnodig natrapte kreeg hij wonderwel geen kaart, maar besloot Willem erger te voorkomen door hem direct te wisselen. Soms gun je iemand heel veel jeuk en te korte armen!

In de rust werden de neuzen weer dezelfde kant op gepraat en kwamen enkele frisse wissels binnen de lijnen. Na rust een beter GSV dat een prachtig schot richting de linker kruising van Twan nog net door de doelman getoucheerd zag worden, maar leverde dat wonderbaarlijk genoeg geen hoekschop op. Vlak daarna was het Jelmer die een voorzet van Jarik recht in de handen van de doelman kopte. Hij probeerde het ook nog met een afstandsschot en bij het verlengen van een corner van Bassie, maar beide keren was de goede doelman een sta in de weg.  Het correct kunnen ingooien is bij ons nog steeds een probleem, het was nu Jelmer die de bal ingooide als ware hij Barney met darteritus en mag hij nu ook  tijdens de woensdagtraining aansluiten bij de cursus voor recidive ‘fout ingooiers’. De wedstrijd bleef een hoog irritatiegehalte houden en nadat een tegenstander bij de zijlijn met een gestrekt been inkwam, acteerde de lichtgeraakte Kees een enkelbreuk, waardoor de tegenstander een gele prent kreeg en DVC dus 10 minuten met één speler minder verder moest. Dat meevallertje kwam GSV goed van pas, want een minuut later was het Jarik die een schot van Twan geblokt zag worden, maar de rebound voor zijn rekening nam en zuiver afrondde. Jarik daar kun je nog wat van leren!. Bassie zag plots weer kans op een gelijkspel en sprintte voor het eerst na deze treffer richting doel om snel de bal op te halen en wilde vervolgens ook nog zelf de aftrap nemen, dat stond de scheidsrechter terecht niet toe, die regel kende hij nog wel. GSV ging nu op zoek naar de gelijkmaker en nam meer risico door Willem naast de hard werkende Silly Velz in de spits te posteren, waardoor Donny P.  het achterin zo’n beetje in zijn eentje op moest knappen. Dat is echter wel aan hem besteed en hij gooide zich dan ook zonder enige angst overal tussen, dat leidde weer tot veel irritaties bij de tegenstander, wat weer niet zo slim was, want opmerkingen als  ‘doe eens effe rustig joh’ heeft op Donny hetzelfde kalmerende effect als een Mentos in een fles cola. Uiteindelijk was het Willem die de gelijkmaker op zijn schoen had.  In de allerlaatste speelminuut wist hij een lange bal van Donny perfect te controleren zich vrij te kappen, maar alleen voor de doelman schoof hij de bal vervolgens net naast en moest het 5^e elftal zijn eerste nederlaag incasseren. Als straf moest Willem die middag vlaggen bij het eerste elftal, gelukkig is hij van alle markten thuis