5e elftal: Kölner Bier & Bratwurst tour 2023.

Mocht u in het afgelopen weekend het in Keulen hebben horen donderen, dan kan dat kloppen, het 5^e elftal had daar haar jaarlijkse weekendje weg. Dat was broodnodig want de winterstop leidt, door de vele voetballoze weekenden bij het 5^e elftal als snel tot verveling en dan gaan er altijd een aantal denken dat ze misschien toch een carrièreswitch moeten maken. Sommigen dachten plots dat ze best aardig konden biljarten nadat ze een rondje verder waren gekomen in het 10 over Rood toernooi bij Café de Kruk. Jordi overwoog zelfs om zich aan te sluiten bij het huurlingenleger van de Oekraïne, bij voorkeur het onderdeel artillerie, aangezien hij daar wel aanleg voor heeft.

don’t try this at home

Daarnaast zinspeelt Silly Velz op een carrière als volkszanger. Hij hoopt deel te kunnen nemen aan de Voice mocht dat weer terugkeren op de buis en hoopt dan dat Anouk als jurylid ook eens grensoverschrijdend gedrag vertoond. Deze mogelijke carrièreswitch werd trouwens door Willem met groot enthousiasme ontvangen. Nu voor de rest maar hopen dat er geen karaokebars zijn in Keulen.

Ook had Silly Velz, net in het bezit van zijn nieuwe bolide, aangeboden om voor vervoer te zorgen, alleen zou hij dan wel een dag eerder willen vertrekken.

Afgelopen weekend was het dus eindelijk zover en aan de reactie van Rinus te horen was hij er wel aan toe.

Ook dit weekendje weg bleek als vanouds weer het weekend met de minste afmeldingen en zo vertrok men op vrijdag 13 januari met 21 personen richting onze oosterburen. Onderweg werd door de organisatie via de groepsapp de kamerindeling medegedeeld en daar was duidelijk over nagedacht.

Kamer 1: Control Room : Bronkie, Nelus, Willem en Witheet, omdat niets leuker is dan dingen organiseren waar jezelf niet aan mee hoeft te doen.

Kamer 2: De Babykamer: Silly Velz, Teun, Tobias en Yannick, kamer voorzien van ruime kinderbedjes en vanaf 22:00 is er oppas aanwezig.

Kamer 3: De gesloten afdeling: Bassie, Rinus, Sven en Jordi. Uitleg overbodig.

Kamer 4: De Dark Room: Donny, Augie en Tijmen, zien er op hun best uit als het licht uit is.

Kamer 5: De Baars boven Baas kamer:  (Justin) Kees, Jelle, Aaron en Jarik. Gaarne deur gesloten houden i.v.m. de vislucht.

Kamer 6: De Bruidssuite:  Onno en Twan, zodat ze hun relatie op het middenveld kunnen verbeteren en een beter balgevoel zullen krijgen.

Na een korte reis kwamen we bij onze verblijfplaats aan, het in het centrum gelegen A&O hostel Köln Hauptbahnhof. Gereserveerde parkeerplaatsen bevonden zich in een zeer krappe ondergrondse garage en misschien was het omdat het vrijdag de dertiende was, of omdat zijn zwagers auto wat groter was dan zijn eigen autootje, maar Bassie werd na het parkeren voor de rest van het weekend omgedoopt tot Krassie. De Duitse dame van de receptie keek weemoedig en zei ‘Das ist Schade’ en inderdaad flink wat schade antwoorde Krassie. Iedereen kon vervolgens hun slaapplek klaar maken, terwijl Bronkie en Witheet de geboekte kamers probeerden af te rekenen, dat was nog een heel gedoe, maar uiteindelijk wisten ze door volharding, een dag later, 120 euro minder te betalen dan ze zelf vooraf berekend hadden.

Willem en Nelus waren inmiddels vertrokken om de eerste drink- en eetgelegenheid vast te leggen. Even later verzamelden we ons dan ook bij Cölner Hofbräu Früh waar de eerste tapbiertjes onder gejuich ontvangen werden. Om 17:30 werden we naar onze eetplek gebracht, die bevond zich,  waarschijnlijk bewust, ver weggestopt in de kelder. Daar deden we ons te goed aan schnitzels en vooral de gekookte hämmchen (Eisbein) vonden gretig aftrek.

Een paar uurtjes later, met een volle maag en blaas was het de hoogste tijd om eens een leuke bar op te zoeken en de organisatie bracht ons naar de Jameson Irisch Pub, wat jammer genoeg ook de grootste karaokebar van Keulen bleek te zijn.  Zo betraden velen van ons, niet geremd door enige schaamte,  het podium aldaar om hun favoriete nummers ten gehore te brengen. Willem, blies niet voor de eerste keer de superhit ‘Sweet Caroline’ een geheel nieuw leven in en deze versie werd zelfs door het overwegend Duitse publiek zeer enthousiast ontvangen.

Na een tijdje bleek dat Donny inmiddels de toegang tot deze pub ontzegd was en dat was zeker niet omdat hij vals had gezongen tijdens de karaoke, dan was de halve tent leeg geweest!.  Hij was inmiddels vertrokken en onderweg op zoek naar de weg terug. Hij werd telefonisch geassisteerd door Onno die hem zonder problemen onze Hostel wilde binnenloodsen. Uiteindelijk moest er toch nog een taxi aan te pas komen om hem veilig ‘thuis’ af te laten leveren.  Velen druppelden daarna langzaam binnen, anderen zochten nog meer vertier in de Klapsmuhle ‘PartyLokal Nr.1 in Köln’. In de vroege ochtend bleek dat iedereen toch zijn bedje gevonden had, al lagen ze er niet allemaal in.

Deze ochtend zat Augie al weer vroeg aan het ontbijt en gaf de laatste weersvoorspellingen voor Keulen door. Die waren niet zo best en in verband met deze slechte weersomstandigheden werd de geplande culturele ochtend ingekort en besloot de organisatie alleen te kiezen voor effe Dom kieken. Die stond tenslotte dichtbij en hopelijk was deze ook waterdicht.

Binnen was het een behoorlijk dooie boel al zag Augie dingen die wij blijkbaar niet zag

Dus besloot Willem om de toren dan maar eens te bezichtigen. Ondanks dat men er eeuwen over gedaan heeft om deze kathedraal te bouwen, paste een lift niet in het budget en moesten we maar liefst 533 treden naar boven nemen. Dat de conditie erg onder de winterstop heeft te leiden bleek, want uiteindelijk kwam iedereen bezweet, hijgend en puffend boven. De treden terug gingen een stuk sneller, maar waren wel weer een aanslag voor knieën en kuiten. Yannick had dit allemaal gemist, want die had gisteravond al een jasje uitgedaan en besloot net voor de klim een nieuwe te gaan kopen.

Na een broodnodige adempauze trokken we weer richting Jameson Irish Pub. Sommige gingen met de taxi, die helaas bij de verkeerd pub stopte, de jeugd ging met de elektrische step, waarvoor je eerst een app moest downloaden etc. etc., wat de oudjes deed besluiten om toch maar te gaan lopen. In deze pub bleek dat de organisatie voor een quiz middag gezorgd had. Fotopuzzels, breinbrekers, algemene kennisvragen en een gele- en rode kaarten quiz werden afgewisseld door simpele opdrachten. Zo moesten kleine m&m’s m.b.v. een rietje van de ene beker naar de andere overgebracht worden en moest een biscuitje op het voorhoofd door slechts met het hoofd te bewegen naar de mond gebracht worden. Deze laatste opdracht werd natuurlijk gewonnen door Jordi, die heeft nog nooit ergens eten laten liggen.

Ondanks dat Augie nog steeds niet weet waarom een kikker de ogen dicht doet bij het eten, werd Team Augie toch winnaar en mocht als winnaars een lekker shotje uitkiezen. Daarnaast mochten ze ook een heel vies shotje uitkiezen voor het team dat laatste eindigde, het jongste team zijnde team Teun.

Winnaar Team Augie bestaande uit Augie, Tijmen, Donny en Onno.

Verliezer Team Teun bestaande uit Teun, Silly Velz, Tobias en Yannick.

Na een korte opfrisbeurt was het om 19:00 uur weer tijd om te eten in, jawel, Cölner Hofbräu Früh en ook deze avond smaakten de Hämmschen met Slaatje Bla weer prima. Na het eten werd besloten dat we met ons allen naar de Klapsmühle zouden gaan, aangezien deze tent door een aantal gisteren goed bevallen was. Waarschijnlijk hebben ze er toen een flink zootje van gemaakt, want na flink nat geregend te zijn, kwamen we daar eindelijk aan om te horen dat we niet meer naar binnen mochten. Zo’n lange, vervelende wandeling is funest voor maag en darmen en Bronkie en Witheet wisten nog net op tijd hun grote boodschap in een verdekt opgestelde DIXI te slijten. Toch maar weer terug naar Jameson Irish Pub dan waar we de laatste uurtjes van dit weekend zouden vertoeven, al was het deze avond veel te druk en werden wij en vele omstaanders onpasselijk van de met regelmaat vies geurende, overtollige darmgassen, met grote zekerheid komende uit onze eigen groep. De verstandige onder ons trokken op tijd richting onze hostel, anderen trokken het nog even door tot in de late uurtjes. Daardoor zag op de zondagochtend niet iedereen er even fris uit, maar gingen we allen met een goed gevoel en terugkijkend op een zeer leuk weekendje terug naar huis. Volgend jaar is de organisatie toegekend aan de familie Baars, Jelle, (Justin) Kees en Teun. Zal wel Volendam worden dan.