5e elftal haalt eerste punten binnen.

Deze zondag mochten we voor de tweede keer dit seizoen naar DVV te Duiven, nu om het op te nemen tegen het 7^e elftal. Door een aantal afmeldingen moesten we ook nu weer gaan winkelen bij het 2^e elftal. Michiel en Bram wilden, ondanks vorige week, toch weer meedoen en namen in hun kielzog (volgens onze sponsor Theo is dat “schuimend water achter een varend schip”) ook Daan mee. Nadat Pieter vorige week als grensrechter een zeer goede indruk gemaakt had, hadden een aantal spelers het plan opgevat om te voorkomen dat Jordi deze zondag wel zou vlaggen, Jordi wist zich toch nog te bevrijden en was helaas toch op tijd voor de wedstrijd.

Deze actie van zijn medespelers was hem echter niet in de koude kleren gaan zitten en hij heeft, bleek zondag,  daar een vlaggerfobie aan overgehouden. Dat komt vaker voor, zo heeft Sven bijvoorbeeld een wekkerfobie, hij kan er echt niet naar luisteren. Zelfs Witheet heeft een fobie, namelijk angst voor zeer lange woorden, oftewel Hippopotomonstrosesquippedaliofobie.

Willem nam nu, in plaats van Jordi, de vlag ter hand, ook omdat hij nog last van zijn rib had en hij géén spare-rib had liggen.  Bassie zat nu eens niet op de bank, maar was afwezig, hij had zich geblesseerd nadat hij geprobeerd had een hoeklijn hoog te houden.  Verder hoopten de staf en spelers dat onze doelman, Baco Ari, onze blauwe kanarie, zich deze keer goed voorbereid had, maar vooraf bleek al dat hij zijn pet vergeten was mee te nemen, die had hij goed kunnen gebruiken tegen de laagstaande zon. Het voordeel was dat hij er tenminste niet met die pet naar kon gooien.

Willem had na het maken van twee opstellingen resulterend in evenveel nederlagen, dit nu gedwongen overgedragen aan onze andere betweter Bronkie. Deze gooide het over een hele andere boeg (volgens onze sponsor Theo is dat “de voorsteven van een schip en vormt het voorste punt ervan”) en koos voor een 4-4-2 formatie, al is er gegronde twijfel of iedereen dat begrepen had.

Velen van ons waren zaterdagavond en nacht bij Snollebollekes in het Gelredome geweest en dat was in de wedstrijd goed te merken, want het spel golfde van links… en naar rechts … en naar links. Rinus had een basisplaats en moest aan de rechterkant met zijn snelheid voor gevaar zorgen, maar bij zijn eerste sprintje bleek al snel, dat hij teveel downforce had. Lars van de Berging wilde na zijn kortstondig optreden van twee weken terug er wederom een korte bedoeling van maken, er werd een bal door DVV in de diepte gespeeld en hij vloog met de snelheid van Daley Blind richting bal, maar die was bij aankomst al lang weg, de doorgebroken tegenstander nog niet, die kon hij nog net frontaal raken. Tot ieders verbazing kwam hij er zelfs zonder gele kaart vanaf.  Michiel wilde vandaag alvast een voorschot op de topscorers titel nemen. Nadat hij na een lange rush over de linkerkant de bal al net langs de tweede paal gekruld had, was hij bij een afvallende bal uit een hoekschop attent en schoot de bal snoeihard binnen (0-1). Even later was het Jesse die na een goede interceptie Michiel diep stuurde en ook nu had deze geen enkele moeite met de afronding (0-2) al zat er wel een luchtje van buitenspel aan. Jelmer kreeg vervolgens twee kansen, maar schoot over en kopte net naast na een goede voorzet van Oh-no. Michiel wist vervolgens na een goede steekbal van Daan nog de 0-3 binnen te schieten en leek voor de rust met de 0-4 de wedstrijd vroegtijdig te beslissen.

In de 2e helft leek het alsof we al met de derde helft bezig waren, na chaotisch verdedigen trapte Baco Ari half langs de bal waardoor DVV simpel de 1-4 op het bord kon zetten. Er waren slechts enkele kansjes voor ons, Sven probeerde het bij een vrije trap vanaf 30 meter, maar zijn schot ging via de doelman corner. Michiel was op zoek naar zijn vijfde treffer, dat hem een middag vrij drinken op zou leveren, maar vond het net niet meer. Hij kreeg nog wel een gele kaart na een te forse bodycheck en moest 10 minuten op het strafbakje plaatsnemen. De tegenstander begon er weer in te geloven en Baco Ari hielp ze een handje door op het verkeerde moment uit te komen en onder de bal door te lopen, waardoor DVV opnieuw kon scoren (2-4). Dichterbij liet GSV ze echter niet meer komen en was het na een corner een kopbal van Twan die nog net op de doellijn gered kon worden, maar de rebound werd keurig door Jesse binnen gelegd (2-5).  

Met vier doelpunten werd Michiel natuurlijk ‘Man of the Match’, maar dat gaat hij jullie vast en zeker zelf ook nog wel een paar keer vertellen.