4e elftal wint laatste wedstrijd en eindigt als 4e op de ranglijst.

Afgelopen zondag trad het 4e elftal voor de laatste keer aan in deze competitie, dit keer sloten we het seizoen af thuis tegen VDZ 6. Het kwam misschien omdat het de laatste wedstrijd van het seizoen was, óf omdat ‘wasvrouw’ Ankie kwam kijken, óf omdat Witheet nog geld in kas had en er na afloop nog bier en barbecue was, (ik vermoed het laatste), maar we waren weer eens redelijk compleet. Ook Damian was weer present, die ondanks de 0-11 zeperd tegen Spero het blijkbaar nog steeds leuk vind om bij ons te mogen spelen, waarvoor hulde.  Sachél had deze laatste wedstrijd kunnen keepen, maar appte in de vroege ochtend dat hij nog in Amsterdam zat. Hij dacht waarschijnlijk dat als Ajax doelman Scherpen van Emmen contracteert er voor hem daar ook wel kansen zijn. Ik vrees voor hem dat we niet genoeg geld in kas hebben om Overmars hiervan te overtuigen. Zo begonnen we deze broeierige ochtend met Bjorn op doel tegen VDZ 6 op veld 2, omdat er op het hoofdveld techniektraining voor de jeugd gegeven werd, Witheet informeerde of er nog plek voor het 4e elftal was, maar men vreesde dat de jeugdspelers dan teveel zouden opvallen.

Verbaasde blikken langs de kant bij de start van de wedstrijd, want GSV begon met een minutenlang durend balbezit. Waarschijnlijk omdat wij deze dag in witte reserveshirts speelden en normaliter het gewend zijn om de bal niet naar een speler met een ROOD shirt te spelen. Dat langdurige balbezit leverde trouwens slechts verwondering op, maar geen doelpunten, al had Lietie wel een mooie kans maar ging hij ongelukkig op de bal staan. Een klein foutje van ons en plots lag daar de 0-1 achter stand-in  Bjorn. We gingen op zoek naar de gelijkmaker, maar echt 100% kansen kwamen er niet, Lietie lobde een balletje over, Lars kopte voorlangs en Willem kopte een voorzet van Frankie over.  Het was Pietertje die, nadat hij de bal bijna verspeelde, deze met een ‘kill block’ weer heroverde en daarmee de bal voor de voeten van zijn tweelingbroer Willem deponeerde, die bedacht zich geen seconde en streepte de bal onhoudbaar hard langs de doelman (1-1).

Willem was deze zondag in grootse vorm, want na de rust stuurde hij Damian de diepte in en die wist met dit buitenkansje wel raad en schoof de bal loepzuiver in de verre hoek (2-1). Bassie had weer eens één van zijn onbedoelde maar gevaarlijke voorzetten, maar deze viel net over het doel. Willem, dus inmiddels met een doelpunt en assist op zijn naam, draaide even helemaal door en begon zelfs puur uit enthousiasme bij een poging een ingooi te versieren op ons eigen doel te knallen. Lietie, redelijk onzichtbaar tot dan, pikte toch zijn goaltje weer mee (3-1) en kon de titel topscorer inmiddels niet meer ontgaan.

Met een ferme kopbal uit een hoekschop pakte Willem nog een doelpuntje mee en zette hij de 4-1 op  het bord en was daarmee terecht ‘Man of the Match’. Rinus had zijn totaal nog kunnen verdubbelen toen hij na zijn invalbeurt direct diep werd gestuurd maar ondanks alle medische ingrepen ‘laserde’ hij de bal ruim naast. Een paar minuten voor tijd werd aanvoerder Rik Pelgrim een publiekswissel gegund, omdat dit zijn afscheid van het veldvoetbal was.  Bassie had daarna nog één doelpuntje dichterbij Tijmen kunnen komen, maar het werd hem letterlijk niet gegund. In de laatste minuut ging de doelman van VDZ bij een cornerbal mee naar voren. De bal werd echter afgeslagen en belandde pardoes voor de voeten van Bassie, waarna alle spelers hem toeschreeuwden dat hij de bal op het lege doel moest schieten. Bassie deed dit, waarna diezelfde spelers direct arbiter Geert toeschreeuwden om de wedstrijd af te fluiten, die deed dit natuurlijk, al was het achteraf niet nodig geweest, want de bal belande nadat de terug sprintende doelman deze nog licht toucheerde op de binnenkant paal en bleef net voor de lijn liggen.

Na de wedstrijd had aanvoerder Lars nog mooie dankwoorden en attenties voor Ankie, Tijmen, Witheet (“zonde van het geld”) en Willem, maar werd er vooral stil gestaan bij het afscheid van Pellie en werden in een korte speech nog even al zijn hoogtepunten opgesomd en eindigden we uiteindelijk op het veld met een heerlijke biertje van Ankie en Marcel, waarna het voor de meesten nog een leuke, lange, lekkere dag zou worden. Én wie weet….. als we er een aantal spelers bij krijgen, zijn we volgend jaar als 4e elftal weer van de partij.