4e elftal verspeelt in slotminuten opnieuw punten.

Zaterdagavond zat iedereen van ons aan de buis gekluisterd voor het , zij het zeer korte en niet erg succesvolle optreden van Pellie in het SBS6 programma ‘Echt waar?!’. Gelukkig moesten we deze ochtend pas om 11 uur aanwezig zijn, zodat we wat extra tijd hadden om dit ‘spektakelstuk’ weer van ons netvlies te krijgen.

Deze ochtend reden we naar Huissen om het daar op te nemen tegen Jonge Kracht 6. Om onze wedstrijd niet aan publiek bloot te hoeven stellen, hadden ze ons in één van de uithoeken van het sportpark weggestopt en mochten we aantreden op een vroeg-naoorlogs kunstgrasveld dat meer leek op een stuk oud grijs tapijt waar je met plezier je schoenen op schoon veegt.  Daarnaast had hier de regen en wind vrij spel en was er zelfs geen scheidsrechter die ons wilde fluiten, zelfs niet tegen betaling.

Gelukkig vond men nog een leider met kinderfluitje en een zwart, zij het mouwloos, T-shirtje die wel een poging wilde wagen. Hij wilde graag wat vroeger beginnen, maar was zo lang van stof dat hem dit niet ging lukken. Na het eerste fluitsignaal dachten we even dat Bassie niet begrepen had dat hij in de basis stond en hij uit kwaadheid de vlag ter hand genomen had, maar nee, het bleek dat zijn tweelingbroer onlangs de overstap naar Jonge Kracht 6 gemaakt had.

Ook deze wedstrijd begonnen we weer sterk en in de 5e minuut was het Nelis, die op zijn verjaardag de bal van dichtbij kon intikken nadat Bassie eerst van dichtbij op de benen van de doelman schoot en zo onbedoeld een assist op zijn naam kreeg (0-1). Willem vond dat je van deze tegenstander niet kon verliezen maar nam voor de zekerheid geen risico en liet zich zelf al snel wisselen met een ‘last van mijn liesje’.  Zo kon Jelmer, die eindelijk eens in Nederland was weer eens een wedstrijdje meedoen. Hij had bijna een jaar lang niet gevoetbald en geen bal geraakt en bevond zich dus in goed gezelschap en paste zich ook moeiteloos aan het bedenkelijke niveau aan.

Beide teams hadden moeite met de lastige omstandigheden en kwamen zelden tot kansen, laat staan doelpogingen en zo gingen we met de 0-1 voorsprong de rust in.  Na de rust wilde Nelis al snel de wedstrijd in het slot gooien, maar het schot op doel vanaf de aftrap mislukte. Even later was daar weer een kans na een prima counter, maar nu was zijn geplaatste bal te makkelijk voor de doelman. De derde keer was het echter wel raak, met een prachtig stiffie verschalkte hij de doelman na een mooie dubbele een-twee met Lietie. De vreugde was echter van korte duur, want de nieuwe grensrechter (de tweelingbroer van Bassie stond inmiddels in het veld) vlagde voor buitenspel en de scheidsrechter volgde zijn dubieuze beslissing.

Sven moest uiterlijk om 13:15 uit het veld gehaald worden, zodat hij op tijd voor de afwas bij ’t Olde Schop kon zijn. Dit was achteraf niet nodig omdat hij zich voor die tijd al uit het veld liet sturen. Nadat hij eerst zelf nagetrapt werd, probeerde hij de dader met een licht corrigerende tik te vellen, waarna er ook nog een opstootje ontstond wat de scheidsrechter deed besluiten om beide boosdoeners voor 10 minuten uit het veld te sturen, waardoor Sven wel ruimschoots op tijd op zijn werk was.  GSV kreeg een aantal kansjes, maar Lietie schoot naast na een goede diepe bal van Nelis en Pieters afstandsschot was slechts goed bedoeld.

Noodgedwongen moesten we vlak voor tijd nog wat wissels doorvoeren, aanvoerder Lars van de Bult moest met een pijntje en Jelmer door vermoeidheid het veld ruimen. Justin (Kees) die al een tijdje op zijn wenkbrauwen liep (don’t try this at home !) moest zodoende de wedstrijd uitspelen.  Vlak voor tijd bij een corner leek notabene invaller Jeffrey bij zijn eerste 5 speelminuten  ooit voor GSV, de beslissende 0-2 te maken, maar Bassie liet zich door hem niet inhalen op de topscorelijst en ging met zijn kleine doch hele lichaam voor de bal liggen.  Uiteindelijk viel dan in de slotminuut de bal een keer goed voor de tegenstander en met het eerste schot tussen de palen werd de kansloze Bjorn geklopt en wisten ze alsnog de gelijkmaker op het scorebord te krijgen. (1-1).