4e elftal verliest ook van DVV 10.
De afgelopen maand waren de weersomstandigheden bar en boos, wat automatisch leidde tot vele afgelastingen. In deze maand zonder wedstrijden moesten we ons dus op een andere manier vermaken. Zo was daar het verjaardagsfeestje van Frenkie, dat trouwens meer weg had van een stripverhaal. Dat gold ook voor het Carnaval dit jaar, dat het zelfs zonder prins moest doen en vervolgens ook nog de optocht door onze consul zag afgelast worden, wat overblijft mag je dan bijna geen carnaval meer noemen, maar meer een eenvoudig verkleedfeest. De hoogste tijd dus dat we weer eens de wei in konden en dat was dan afgelopen zondag eindelijk het geval. Vooraf bleek dat de kapotte voetbalschoenen van Bronkie na vier weken in de voetbaltas verbleven te zijn niet vanzelf hersteld waren en aangezien niemand maatje 45 had liggen moest hij zijn creatieve brein gebruiken om toch nog met enigszins acceptabel schoeisel het veld te kunnen betreden. We weten nu ook waar de twee t’s in Lotto voor staan……, tape en tie-wraps.
Terugkerende, vervelende bijkomstigheden op de zondagmorgen zijn altijd de darm- en maagklachten bij diverse spelers. Zo werd er weer heel veel geëist van het glazuur op de toiletpotten en vond een aantal het nodig om in de kleedkamer hun met ruimschoots zwavel voorziene darmgassen alle ruimte te geven. Na deze vrij normale voorbereiding kon de niet helemaal fitte scheidsrechter Cees de wedstrijd eindelijk in gang zetten. Het spel van beide ploegen was niet om over naar huis te schrijven en dat werd ook nog eens extra bemoeilijkt door het slechte, hobbelige veld en de stevige wind die over het veld blies. Wij wilden vandaag eens geen tegendoelpunten incasseren, en dat lukte tot de 0-1 redelijk. Een uittrap van de DVV doelman werd door de wind opgepakt en door aanvoerder Lars von den Underberg verkeerd ingeschat, hij riep nog snel om Bjorn om zijn doelman later de schuld te kunnen geven, terwijl de spits de bal simpel kon binnen werken (0-1). We kregen voor de rust zelf ook nog een paar kansjes, maar Bronkie werd teruggefloten voor een handsbal en Damian schoot op aangeven van Nelis via een tegenstander net naast. Zo bleef de 0-1 stand op het bord staan toen we richting de thee mochten.
Na de rust kwamen we al snel verder op achterstand toen we de tegenstander wel erg veel tijd gaven om te schieten en zo verdween de bal met wind tegen over Bjorn in ons doel (0-2). Willem verliet daarop zijn verdedigende stelling en kwam de aanval versterken en gezegd moet worden hij had de grootste kansen op de aansluittreffer, maar uit een goede corner kopte hij geheel vrijstaand over het doel en even later vond hij van kortbij de doelman op zijn weg. Rinus kwam nog voor Damian in het veld, maar zijn acties oogden wat blind, volgens kenners ziet hij zelfs op de gay-parade nog geen flikker!. De wedstrijd leek daarna als een nachtkaars uit te gaan, maar plots was daar toch Nelis die uit een hoekschop van Jelle de bal binnenkopte (1-2). Even was daar de hoop op meer, maar zover liet het Oranje uit Duiven het niet meer komen.