4e elftal verliest moddergevecht van Angeren 4 met 0-1.

Vrijdagavond voorafgaand aan deze wedstrijd nam een groot deel van ons elftal deel aan het 10 over rood toernooi in café de Kruk, en bleek dit voor de meesten, na het voetbal,  de volgende verkeerde keuze in hun carrière.

Zondagmorgen 2 december, om de 5 minuten controleer ik en waarschijnlijk ook onze wasvrouw, de GSV website in de hoop dat er gemeld wordt dat de wedstrijd definitief afgelast is, maar na iedere 5 minuten komt het schrikbeeld steeds dichterbij dat ons team toch vandaag de wei ingestuurd wordt. Dan toch  maar opstaan, in de wetenschap dat het vandaag flink ‘aanmodderen’ wordt en het slapend rijk worden ook deze nacht weer niet gelukt was. Ondanks de vele regen en het daardoor drassige 2e veld vond onze ijsmeester Dolf dat, onze kwaliteiten niet mee laten wegend, wij wel op deze grasmat uit de voeten konden.

Dan maar het beste er van hopen, of zoals wijlen Johan Cruijff het zei “elk najaar heb zijn voorjaar”. We kregen vandaag in ieder geval hulp uit onverwachte hoek, good old Patje en anti kunstgras activist Davy hadden zich beschikbaar gesteld om ons te komen versterken.

GSV begon inderdaad sterk aan de wedstrijd en al in de eerste minuut was er een doelpoging van Lars P. maar zijn schot kon nog net geblokt worden. Even later was het na eerst een goede onderschepping van Davy weer Lars P. die nu Jelmer een goede kans bood, maar zijn schot werd net tot hoekschop verwerkt. Zo vergaten we zelf onze goede kansen te verzilveren en voelde je haast aankomen dat het aan onze zijde mis zou gaan.

Een lange trap van de doelman stuiterde hoog over onze verdediging en de goed anticiperende spits van Angeren nam dit cadeautje graag aan en liet Sachèl kansloos (0-1). Tijmen bleef gedecideerd met de vlag omhoog staan, daar hij vond dat de speler in eerste instantie uit buitenspelpositie kwam, voordat hij tussen onze verdedigers de bal mee mocht nemen, maar onze VARbiter Geert wees dit van de hand en keurde de treffer tot TIjmens ontzetting goed.

De volgende kans was weer voor GSV, maar de kopbal van Jelmer was een makkelijke prooi voor de doelman. Aan de andere kant was het Sachél die met een wat onorthodoxe redding de 0-2 voorkwam. Patje zette vervolgens Bassie kansrijk voor het doel, maar die schoot naast en een pegel van afstand van Patje zelf werd geneutraliseerd door de keeper.

In de rust werd besloten om Bronkie aanvoerder te maken en in de spits te zetten, op het eerste gezicht een kopie van de tactische vondst van Koeman tegen Duitsland, al hadden wij daar geen briefje voor nodig. Het resultaat kwam echter niet overeen, want op wat soft oorlog maken in de zestien na kon Bronkie daar geen potten breken. Zo kabbelde de wedstrijd langzaam tot het einde en zorgde alleen Sachèl nog voor wat opwinding door gemakzuchtig met een spagaat de bal uit de hoek te redden en was een vrije trap van Lars P. niet gevaarlijk genoeg en bleef de ruststand uiteindelijk ook de eindstand (0-1).