4e elftal pakt eerste overwinning van het seizoen.

Een grote meevaller voor de staf van het 4e elftal, zaterdagavond zat i.v.m. een plots opgestoken Pools griepje de kroeg dicht. Hierdoor zagen zij zondagmorgen opvallend veel frisse en montere gezichten, op die van Pieter na dan,  die had nog wat naweeën van de Diemse kermis. Bassie was zelfs als eerste aanwezig en terwijl de anderen één voor één binnendruppelden, had Bassie zoals altijd het hoogste woord, eerst over zijn dubieuze rol (?) van de avond ervoor en daarna hield hij een heel betoog over zijn leren voetbalschoenen, wij daarentegen hadden liever gezien dat hij had leren voetballen.  Willem had deze week een hele klus gehad om voldoende mensen voor deze wedstrijd op te trommelen, gelukkig kon Nelis toch nog vrij nemen en besloot Patje, nadat gedreigd werd om wat van zijn jeugdzondes openbaar te maken, toch maar aan te sluiten. Daarnaast waren we erg blij met de komst van Miep Miep Menno en Corné, speler van JO19-1, vooral bekend om zijn speciale traptechniek, zijn karakteristieke ‘olde schop’.

Volgens Willem heeft Sachèl, na een goed gesprek, zijn contract afgekocht en dus moet nu Bjorn ons doel verdedigen en proberen de vorige doelman te doen vergeten !  Wie was dat ook alweer ??  In Duiven aangekomen bleek dat we mochten aantreden op het spiksplinternieuwe, maar veel te stroeve kunstgrasveld. Het zal vast met de zomerse omstandigheden te maken hebben gehad maar ‘lieve heer wat een beestjes’ vlogen daar rond, het stikte daar echt van die klotekevers met clownsjasjes aan.  Onze grensrechter Jordi had daar ook veel last van en omdat hij regelmatig met zijn vlag stond te meppen had de scheidsrechter daar weer last van, want die had echt geen idee wat hij met die vlagsignalen bedoelde. Aanvoerder Lars von der Hügel was nog geblesseerd, dus zou Willem zijn honneurs waarnemen, maar uiteindelijk zou de aanvoerdersband naar Bassie gaan, die, naar eigen zeggen, dat handjes schudden en een praatje maken voor de wedstrijd wel leuk vindt, begrijpelijk, vrijwillig doet niemand dat met hem!.

Om 12:00 begonnen we dan eindelijk met onze vierde wedstrijd van het seizoen tegen het 10e elftal van DVV en vier minuten later stond het al 0-2 voor ons. Eerst trapte de doelman bij het uitverdedigen de bal recht in de voeten van Nelis die van 35 meter de bal in het lege doel lepelde (0-1). Een minuut later vloog, niet voor de eerste keer, Miep Miep Menno langs zijn tegenstander en zijn voorzet kon simpel door Lietie worden binnengetikt (0-2).  Menno schoot na een fraaie steekbal van Nelis nog voorlangs, maar daarna kwam DVV beter onder de druk vandaan en creëerde zich toch een aantal goede kansen, dankzij Bjorn en vooral het niveau van de Duivense voorhoede bleef een misschien wel verdiende tegengoal uit. Uit de steeds spaarzamer wordende uitvallen wisten we voor de rust nog de marge op drie te brengen.  Weer was het Miep Miep Menno die zijn tegenstander voorbij snelde en opnieuw een perfecte voorzet gaf die door Bassie, die na twintig minuten eindelijk klaar was met het showen van zijn aanvoerdersband, stijlvol werd binnengegleden (0-3).

Na rust was het zaak de overwinning over de streep te trekken. Een vrije trap van Nelis kon nog net door de doelman gekeerd worden en de rebound van Patje was ook voor hem. Na een corner volleerde Nelis de bal tussen de palen, maar een speler wist op de doellijn de bal met een hooggeheven arm nog over het doel te krijgen, de scheidsrechter zag er echter geen handsbal in. Lietie maakte het daarom nog even spannend door een gele kaart te pakken voor opmerkingen op de leiding zodat we nog even met 10 man moesten spelen. Kansjes kwamen er voor DVV, maar Bjorn liet zich deze middag de nul niet meer ontnemen. Willem zorgde nog bijna voor de treffer van de dag, bij het wat onmundig wegwerken peerde hij de bal huizenhoog naar voren en nadat deze weer op aarde terugkeerde viel deze bal boven de verbouwereerde doelman op de lat, zo bleef het 0-3 en was de eerste overwinning van het seizoen een feit.