4e elftal afgeschminkt door “oudjes” Eldenia 8.

Na de spectaculaire 2-0 zege in de derby tegen Angerlo Vooruit troffen we afgelopen zondag in Eldenia 8 wederom een tegenstander waar we nog een appeltje mee te schillen hadden. Zij brachten ons namelijk bij de seizoensopener meteen een nederlaag toe en dat was gezien het toen vertoonde spel niet nodig geweest.
Bronkie had zich uit voorzorg afgemeld, daar hij de zaterdagavond voor de Snollebollekes gereserveerd had en uit ervaring weet dat hij daar niet zo lekker van wordt, volgens Douwe Bob is dat het logische gevolg van deze ‘misselijkmakende’ muziek. Doelman Sachèl was ook niet aanwezig, waardoor onze aanvoerder en linksachter ‘Lars of the Hill’ in het doel geposteerd stond en omgedoopt werd tot ‘Lars van Fessem’.  We konden vandaag wel een beroep doen op Michiel, maar of we daar blij mee moesten zijn was op dat moment nog niet helemaal duidelijk, hij had namelijk tot ’s morgens half 5 een darttoernooitje gespeeld, hoe hou je het vol appte Barney nog, ‘ik was allang gestopt …. en weer opnieuw begonnen’.
Over de wedstrijd kunnen we kort zijn, …. maar dat doen we niet, want we werden door, met alle respect, een elftal met hoofzakelijk spelers die Sjaak Swart nog zijn debuut bij Ajax hebben zien maken bij tijd en wijle weggespeeld én flink vernederd. Binnen 5 minuten stonden we al op achterstand toen een lage schuiver onder in de hoek van Fessem te machtig was (0-1).  Willem deed er nog een schepje op door, in de eigen zestien, zonder enige druk van de tegenstander, in twee pogingen de bal achter onze verbouwereerde van Fessem te knallen (0-2). ’s Middags deed Swaab het bij PSV nog eens dunnetjes over, maar zijn afwerking kwam niet in de buurt van die van Willem. Het bleek onze enige 100 procent doelkans, maar die ging er dan ook wel in!. Zelf kwamen we slechts tot enkele kleine mogelijkheden, zo bleek het enige schot voor rust van Pietertje op de vuisten van de doelman gevaarlijker dan al zijn veertien voorzetten daarna.

Zo gingen we met 0-2 de rust in en hoopten we na rust het tij nog te kunnen keren door het inbrengen van Bassie en (Adriaan) Rinus. Bij de inbreng van Rinus bleek al snel dat je na een laserbehandeling wel beter gaat zien, maar niet per se beter gaat voetballen. Na de inbreng van Bassie bleek, dat je op goede schoenen beter kunt lopen (hij had ze geleend van Michiel), maar niet per se beter gaat voetballen. Onze van Fessem dook al vroeg in de 2e helft bij een afstandsschot over de bal heen (0-3), gevolgd door een goede redding maar de rebound kon bij de tweede paal simpel ingetikt worden (0-4).
De in de rust gewisselde Frankie had inmiddels voldoende tijd gehad om zijn ver over datum zijnde maaginhoud in het herentoilet te deponeren en melde zich als herboren voor een nieuw invalbeurt. Hij verving Pietertje en was direct gevaarlijk bij één van onze sporadische aanvallen in de tweede helft. Michiel legde voor op Nelis, die legde breed op de inkomende Frankie, maar die mikte helaas recht op de doelman.
Zo kwamen we dus niet van die hatelijke nul af, terwijl Eldenia de voorsprong maar bleef uitbreiden, Roel liep per abuis onder een verre, hoge bal door (0-5), van Fessem zag, niet voor de eerste keer, een redding in de rebound binnengeschoten worden (0-6) en Eldenia mocht als klapstuk nog even door onze zestien slalommen waarna uiteindelijk de 0-7 op het bord stond.
Tijdens de wedstrijd dacht ik even in een strip van Asterix en Obelix te zijn terechtgekomen; daar liepen ze hoor , Doetnix, Kannix, Wilnix, Zietnix, Paknix, Raaknix, Kopnix, Loopnix, vlagnix, fluitnix, … ja, zo wordt het natuurlijk nooit nix.  Vol schaamte dropen we dan ook na de wedstrijd af, om ’s middags op ons sportpark te constateren dat het toch nog erger kan!.