3e elftal verliest na goede week van Zeddam-Sint Joris 2.
Na de winst van vorige week zondag en het midweekse potje en puntje tegen Sprinkhanen moesten we deze zondag alweer aantreden thuis tegen de combinatie Zeddam-Sint Joris 2. We mochten van Dolf zowaar op het hoofdveld aantreden, als we ons tenminste niets van de lijnen aan zouden trekken, die stonden er namelijk (nog) niet. Willem vroeg zich af of de entreeprijs verhoogd was, want veel publiek stond er ook al niet. De keuze voor het hoofdveld was nog om een andere reden dubieus, want het aantrekkelijk geplaatste kunstwerk (?) achter het doel kon onze aanvallers wel eens op verkeerde gedachten brengen, maar goed, dan raken ze in ieder geval nog iets.
Zo konden we om 10:00, gestoken in maagdelijk wit, op een hobbelig, half gemaaid veld aantreden, niet zo gek want onze GSV robotmaaier blijkt licht allergisch voor gras te zijn. Vandaag hadden we een flinke verjonging door moeten voeren, nadat we vier spelers (Danny, Dennis, Jelmer en Sten (?)) aan het 4e elftal af moesten staan, aangezien daar een nieuwe Praagse Lente had plaatsgevonden.
Gelukkig konden we terugvallen op Noud, Vincent en Damian en dat was hard nodig ook, want Bassie was bij Vitesse geweest en had dus weinig voetbal, maar wel (te)veel drank gezien, daarnaast moest Willem eerder weg richting Spinnekop en Steijn ook maar dan voor zijn zoveelste familiefeestje. De tegenstander kende ook problemen met de bezetting, zeker nadat in de eerste minuut bij de eerste diepe bal Noud net nog voor zijn tegenstander kon komen, maar deze daardoor zeer ongelukkig in aanraking met de aarde kwam .
Hij moest met een gebutste schouder een tijdje op het veld blijven zitten, omdat hij ook duizelig en misselijk was, ongeveer hetzelfde gevoel dat Bassie had, maar die zat gelukkig nog op de bank, naast Zwaantje trouwens die de Jelmer rol overgenomen had en dus te laat was. In de eerste helft gebeurde er niet veel voor de beide doelen ondanks dat Steijn een uitgelezen kans kreeg, maar in plaats van de trekker over te halen, legde hij de bal breed naar een niet aanwezige medespeler. Nelus was wel dichtbij een doelpunt, maar gelukkig voor ons verlengde hij een voorzet over ons eigen doel. In de rust ontstond een probleempje, daar er meer spelers uit wilden dan dat we wisselspelers hadden, maar uiteindelijk hadden we er na rust toch nog elf op het veld staan, zij het een enkeling met een kater de ander met gepaste tegenzin.
De tweede helft ontstond er meer gevaar voor de doelen, vooral voor die van ons. In het begin wist Bjorn nog tegentreffers te voorkomen door goede reddingen, waaronder een straffe met de voet. Ook wij kregen wat mogelijkheden, zo schoot Nelus een vrije trap hard in de muur, maar schoot Pellie daarna hard en maar net over.
Laatstgenoemde wilde eigenlijk wel wisselen, maar het feit dat hij dan moest vlaggen deed hem besluiten toch maar de 90 minuten vol te maken. Na een harde lage schuiver kon Bjorn de bal niet vast maar alleen tegenhouden, de tegenstander reageerde het snelst en kon de rebound binnen trappen (0-1). Aan de andere kant kopte Zwaantje, in buitenspelpositie, uit een vrije trap van Nelus net naast. Uiteindelijk beslisten de rood-witten uit Zeddam de wedstrijd, een steekbal door het midden en een strakke schuiver in de korte hoek maakte Bjorn kansloos (0-2). GSV kreeg nog één kans, na een subtiel hakje van Damian schoot de opvallend getergd spelende Pellie de bal hard in de korte hoek, maar de doelman wist deze tot hoekschop te verwerken. Het uitgedunde 4e elftal werd uiteindelijk met een beetje hulp van ons kampioen, dat verzachte het verlies nog een beetje.