3e elftal in 2e helft overlopen door DVC’26 6.

Eerst even het goede nieuws, het 3e elftal heeft eindelijk gewonnen, néé geen voetbalwedstrijd , maar wel de prinsenlotto !.  Oké, we waren vorig week voor het eerst dit seizoen lichtjes favoriet omdat van de 11 genomineerden er 5 uit onze eigen stal kwamen, namelijk drie spelers, één leider en ook nog onze sponsor. Uiteindelijk werd het prins Dinand de eerste die nu mag regeren over ons Knörredorpke. Persoonlijk had ik mijn geld gezet op Henne, die is het namelijk wel gewend om leiding te geven aan 11 mafketels.

Ik weet niet of er een oorzakelijk verband was, maar Dinand moest deze wedstrijd aan zich voorbij laten gaan. Op een waterkoud sportpark de Nevelhorst in Didam moesten we op  het ons zeer geliefde kunstgras aantreden tegen het 6e elftal van DVC’26. Sebastiaan was vandaag onze sluitpost, omdat Jarno nog steeds last heeft van een opgestoken ontstoken middelvinger. Michiel mocht op het allerlaatst de positie van Bassie innemen, omdat deze laatste net terug was uit Rome, waar hij Vitesse toch nog een puntje zag halen, net voldoende voor uitschakeling.  De bedoeling voor vandaag was 1) om niet als een gek te gaan jagen, aangezien we dat meestal niet lang volhouden 2) het goed spelende DVC’26 de bal te laten, omdat wij die niet zo graag hebben en 3) met ons allen als blok te verdedigen, gezegd moet worden, de eerste twee gingen ons redelijk goed af. De gekozen tactiek leek zelfs te werken want we kwamen zowaar op voorsprong nadat Roadrunner Michiel de Diemse achterhoede weer eens zijn hielen liet zien en zijn voorzet door Bjorn prima werd binnen gekopt (0-1).  Sebastiaan wist met wat kunst en viswerk zijn doel nog een tijdje schoon te houden en kon er wel om lachen ook, vooral toen hij bij het wegtrappen van de bal de tegenstander raakte en de terugkaatsende bal maar net over het doel zag verdwijnen. DVC wist ook nog de paal te raken, maar een doelpunt hing wel letterlijk in de lucht, want een zeer hoge diepe bal bracht Sebastiaan lichtelijk in verwarring en deze smashte, als Ron Zwerver in zijn beste dagen,  de bal ongelukkig voor de voeten van de tegenstander die daar dankbaar gebruik van maakte (1-1).  Met een strak afstandsschot bezorgde Michiel ons bijna weer de voorsprong maar de bal toucheerde slechts de lat. We gingen uiteindelijk toch nog met een achterstand de rust in, toen DVC simpel door de achterhoede combineerde en de 2-1 op het bord zette.  Bronkie kreeg na de rust een rol tape overhandigd, nee niet omdat hij zoveel lulde, maar omdat zijn schoenen het bijna begaven, ondanks deze zeer goed plakkende tape werd  hij er niet balvaster op. Na een snelle uitval was het al snel 3-1 en leek GSV rijp voor de slacht, maar uit een corner schoot Nelus plots de 3-2 laag en hard binnen. Het mocht echter niet baten want DVC liep in rap tempo uit naar 7-2 en als Lars vd B. bij een afstandsschot niet de wedstrijdbal op veld 29 (geen kunstgras trouwens) had geschoten, had DVC misschien nog in de dubbele cijfers kunnen belanden. Uiteindelijk kreeg Michiel nog loon na hard werken toen hij de 7-3 binnen frommelde.  Op dit moment hebben we 9 spelers die de topscorelijst aanvoeren met één doelpunt, dus aan het scorend vermogen ligt het niet!.