3e elftal incasseert zware nederlaag en is nu hekkensluiter.

Zondagmorgen, nog wat frisjes, maar met een zonnetje dat er regelmatig lekker door komt, een thuiswedstrijdje op een lekker vochtig veldje én, jawel een tas vol met nieuwe GSV-sokken (nogmaals dank daarvoor). Kortom ideale omstandigheden om onze eerste overwinning van het seizoen te gaan behalen.  Ik zal niemand in spanning laten, dat ging weer niet lukken en we moesten lijdzaam toezien hoe Doesburg 2 (met Martje als sponsor), met een 1-5 overwinning lachend huiswaarts keerde.  Vandaag had onze Dinie de coaching op zich genomen en die ging voor  de Gert Jan Verbeek methode, luid pratend, duidelijk articulerend en, gezien het niveau, zeer makkelijke, vooral korte woorden gebruikend. Zo probeerde hij onze spelers wat duidelijk te maken, wat…, ja, dat is ons nog steeds niet duidelijk. Het klonk als een simpele tactiek, waarbij we de tegenstander zoveel mogelijk aan de bal zouden laten, waardoor we die zelf niet kwijt konden raken. Ondanks dat, begonnen we nog redelijk goed, want met een prachtige steekbal zette Sten de vandaag zeer actieve Bassie alleen voor het doel, maar hij stuitte op de jonge, goede doelman. Doesburg had snelle mensen voorin en hanteerde een eenvoudige tactiek door deze vaak met lange ballen weg te sturen, dat lukte ze uiteindelijk een keertje en het was meteen raak (0-1).  Even later was het al bijna 0-2, maar de voorzet werd net naast het doel van Jarno getikt, die even later zelf, wederom na een lange bal, handelend moest optreden om een grotere voorsprong te voorkomen. Bassie had even later, nu na een pass van Lange Rik, de kans op de gelijkmaker, maar zijn schot smoorde in goede bedoelingen. GSV kwam voor de rust toch op gelijke hoogte toen Lars P. in de zestien gevloerd werd en scheidsrechter Geert (ja de clubheld van de gemeente Zevenaar) de bal gedecideerd op de stip legde (hebben die stemmen toch nog geholpen). Na lang beraad werd beslist dat Zwaantje deze strafschop zou nemen, waarschijnlijk omdat hij er nog nooit één gemist én genomen had. Dit bleek ook wel, want zijn eerste schot werd nog door de doelman gekeerd, zijn rebound was echter afdoende voor de gelijkmaker (1-1).

Onze Dinie kon in de rust melden dat de spelers zijn tactiek tot dan toe prima uitgevoerd hadden, jammer genoeg zou na rust blijken dat hij het zelf niet helemaal begrepen had.  Kort na rust konden we nog wel lachen toen Lars P. een bal vol ‘in seine eier’ kreeg en niemand hem wilde helpen, bang om zichzelf onder #meetoo terug te vinden. Het lachen verging ons echter snel, onoplettendheid bij een snelle ingooi, een voorzet, een redding van Jarno en een rebound die binnen gewerkt werd (1-2).  Even later kreeg GSV een strafschop tegen, nadat Bart een tegenstander in de zestien had geraakt, maar volgens de kenners was het een stevige, maar faire tackle op de bal. Geert wilde er echter niet over ‘stemmen’ en legde de bal op de stip en dat resulteerde in de 1-3 achterstand. Daarna was er nog één opleving van GSV kant, Steijn had zijn enige hoogtepunt van de wedstrijd toen hij door de verdediging slalomde maar de doelman zijn inzet zag keren tot corner. Trouwens diezelfde kenners vinden dat Steijns sprintvermogen onder druk van een diarree-aanval duidelijk hoger ligt!. Na deze kans was het verzet van GSV gebroken en kwam Doesburg nog heel goedkoop aan twee extra doelpuntjes. Een afstandsschot dat nog aangeraakt werd betekende de 1-4 en als kers op de taart deed Jarno er nog één in de aanbieding, wederom een afstandsschot die hij wilde laten gaan, maar toen de bal van de paal terugkwam moest hij nog redelijk wat moeite doen om deze zelf alsnog binnen te werken (1-5).

Hopelijk wordt er over twee weken iemand van ons Prins Carnaval hebben we toch nog een hoogtepunt dit seizoen en adviseer ik de organisatie om bij het weekendje weg voor (simpele) spelletjes te kiezen die we wél kunnen.